Jedenastka po wystrzałowej kolejce

To były wystrzałowe mecze w wykonaniu trójmiejskich drużyn, które rywalizują w rozgrywkach od ekstraklasy po III ligę. W pięciu spotkaniach z ich udziałem zdobyto aż 24 gole. Szkoda, że tylko jedno z nich zakończyło się zwycięstwem i to właśnie szkoleniowca Lechii II Gdańsk uznajemy za najlepszego trenera tej kolejki. Najwyżej notowane zespoły z naszego regionu, co prawda po emocjonujących bojach, ale tylko remisowały. Kto z piłkarzy Waszym zdaniem był najlepszy? Wskazujcie w załączonej ankiecie. Głosy możecie oddawać przez najbliższy tydzień. Tron jest pusty, bo tym razem nie nominowaliśmy najlepszego w dwóch ostatnich rankingach, Stojana Vranjesa, gdyż zdania jak Bośniak wywiązał się z nowych obowiązków w środku obrony były podzielone, a nawet skrajne, od pochwał po krytykę.

Przypomnijmy, że ranking powstaje wówczas, gdy równolegle rozgrywane są mecze od III ligi po ekstraklasę. Dziewiąte notowanie to efekt obserwacji trójmiejskich zespołów od piątkowego wieczora, gdy grała w ekstraklasie Lechia Gdańsk po niedzielne popołudnie i występ I-ligowej Arki Gdynia. Natomiast w sobotę tym razem w komplecie zaprezentowali się III-ligowcy z naszego regionu. Łącznie ocenialiśmy około 70 piłkarzy z pięciu trójmiejskich drużyn.

LECHIA STRACIŁA PIERWSZE GOLE W TYM ROKU NA PGE ARENIE. WYSTAW NOTY BIAŁO-ZIELONYM ZA MECZ Z WISŁĄ

Celem tworzenia Jedenastki Kolejki jest docenianie wysiłku, talentu i rozwoju umiejętności zarówno tych graczy, co już są powszechnie znani, jak także tych, którzy na razie mają tylko zadatki na karierę w przyszłości. Zwracamy na nich uwagę, by talent tych graczy zbyt długo nie był trwoniony na prowincjonalnych boiskach, aby także dzięki waszemu poparciu trafiali do pierwszych drużyn w swoich klubach bądź do wyżej notowanych zespołów w porównaniu z tymi, w których kopią piłkę obecnie najczęściej.

ARKA NA HUŚTAWCE NASTROJÓW. OD 1:0 POPRZEZ 1:2 i 4:2 DO REMISU 4:4 W SIEDLCACH

W dziewiątym notowaniu umieściliśmy wyłącznie piłkarzy Arki i Lechii, gdyż Bałtyk Gdynia z pewnością jak najszybciej będzie chciał zapomnieć o przegranej w Przodkowie aż 1:4. Sześciu graczy doceniliśmy za występy w pierwszych drużynach, a pięciu za grę w III-ligowych rezerwach.

WYGRANA REZERW LECHII, REMIS ARKI, BAŁTYK ROZGROMIONY

Poprzednia Jedenastka Kolejki była zdominowana przez biało-zielonych. W wyniku Waszego głosowania po raz drugi z rzędu zwycięzcą został Stojan Vranjes. Bośniak zdobył 32 procent z 951 oddanych głosów. Dwucyfrowym wynikiem mogą się jeszcze pochwalić Jacek Jadanowski (23 procent) i Bruno Nazario (14). Warto podkreślić osiągnięcie 19-latka, który po raz trzeci znalazł się w naszym notowaniu i znów wskoczył na podium.

SPRAWDŹ, WYNIKI POZOSTAŁYCH PIŁKARZY



Wiosna w Jedenastce Kolejki jak na razie stoi pod znakiem dominacji dwóch piłkarzy. Vranjes wygrał dwukrotnie, a trzy triumfy zanotował Marcus. Nic oczywiście nie sugerujemy, ale w dziewiątym zestawieniu roku nie umieściliśmy Bośniaka, a jest w nim Brazylijczyk, który strzelił dla Arki trzy gole w Siedlcach. Z kolei występ lechisty na środku obrony wywołał mieszane odczucia, od pochwał po krytykę.

VRANJES: NIC NIE WIEM O GRZE NA ŚRODKU OBRONY

Nasza Jedenastka Kolejki zagrałaby systemem 1-4-5-1, choć musimy przyznać, że czym bliżej własnej bramki mieliśmy coraz mniej kandydatów do wyróżnienia. Bilans bramkowych w pięciu meczach trójmiejskich drużyn wszak był 11:13. Ostatecznie zdecydowaliśmy się na zestawienie obrony z dwóch nominalnych lewych obrońców, a w drugiej linii umieściliśmy trzech skrzydłowych i tylko jednego defensywnego pomocnika.



BRAMKARZ: Kamil Kotkowski (Arka II Gdynia, 1 nominacja do Jedenastki Kolejki)
Na tej pozycji mieliśmy najtrudniejszy wybór, nie tylko z racji tego, że żaden bramkarz nie zachował czystego konta. Postawiliśmy ostatecznie na Wychowanek MKS Korsze, który do Gdyni trafił w 2012 roku. Bywało, że włączany był do treningów z pierwszym zespołem, ale ligowe minuty zbierał wyłącznie w III-ligowych rezerwach. W sobotę 19-latek zagrał po raz pierwszy tej wiosny na tych szczeblu rozgrywek i był mocnym punktem drużyny. Wprawdzie w spotkaniu z Kaszubią Kościerzyna skapitulował tuż przed przerwą, gdy z najbliższej odległości po dośrodkowaniu ze stałego fragmentu gry pokonał go Mateusz Pilch, ale w pozostałych sytuacjach spisywał się bez zarzutu. Arka II zremisowała z trzecim zespołem Grupy Bałtyckiej 1:1, a Kamil kilkukrotnie wykazał się udanymi interwencjami m.in. po groźnych uderzeniach Michała Drzymały z rzutów wolnych.

OBROŃCA: MARCIN WARCHOLAK (Arka Gdynia, 1)
Do Gdyni przychodził reklamowany jako piłkarz "z młotkiem w nodze", który jest groźny dla przeciwników przy uderzeniach z dystansu oraz rzutów wolnych. I rzeczywiście wielokrotnie w tym sezonie Marcin pokazywał te walory. Przy obronie niektórych strzałów bramkarze mieli kłopoty, ale piłka nie chciała wpaść do siatki. W niedzielę lewy obrońca doczekał się debiutanckiej bramki w żółto-niebieskich barwach, padła ona a jakże po stałym fragmencie gry, ale Warcholak piłkę do siatki posłał... głową, choć do "wieżowców" przecież nie należy. Defensor zachował się niczym wytrawny stoper i to on na trafienie zamienił dośrodkowanie Pawła Wojowskiego, po którym Arka wyrównała na 2:2. Poza boiskiem ci dwaj zawodnicy się przyjaźnią, a klina w ich zażyłość nie wbiło nawet to, że u schyłku przygotowań musieli rywalizować ze sobą o miejsce w podstawowym składzie właśnie na lewej obronie. Ostatecznie został tam Warcholak, a Wojowski nadal może wykazywać się głównie jako lewoskrzydłowy.

OBROŃCA: BERNARD POWSZUK (Lechia II Gdańsk, 2)
Nie po raz pierwszy przypominamy o tym obrońcy. 21-latek w ciągu czterech ostatnich sezonów w III lidze oraz w Młodej Ekstraklasie rozegrał już blisko 80 meczów. Radził sobie zarówno na prawej jak i na środku obrony. Bywały tygodnie, że mógł trenować z pierwszą drużyną, ale ostatecznie nie tylko nie zadebiutował w ekstraklasie, ale ani razu nie zmieścił się w meczowej "18". W tym sezonie pozostają mu tylko treningi i gra w rezerwach. A szkoda, gdyż sprowadzenie zimą piłkarzy pokroju Wawrzyniaka i Wojtkowiaka powinno służyć nie tylko doraźnym korzyściom, jaki są sukcesy ligowe, ale także przez wspólne treningi z nimi powinni podnosić swoje umiejętności, a także uczyć się profesjonalnego podejściu do zawodu piłkarza wyróżniający się piłkarze Lechii młodego pokolenia. Bernard z pewnością do nich należy, choć po sezonie stanie zapewne przed trudnym wyborem: kopać nadal w rezerwach, czy szukać szansy na przebijanie się w ligowej hierarchii w innym klubie.

OBROŃCA: GERSON (Lechia Gdańsk, 4)
Gdy Bougaidis w Chorzowie sprokurował karnego, a dodatkowo nabawił się kontuzji, szansa debiutu w ekstraklasie otworzyła sie przed Brazylijczykiem. Wszedł do składu i już nie oddał w nim miejsca. Co więcej z meczu na mecz zyskuje coraz większe uznanie. Co prawda i jemu zdarzają się błędy, ale na ogół po spotkaniach, które Lechia przegrywa, bądź traci bramki jak ostatnio z Wisłą, Gersona mało kto wini. Podobnie było w piątkowy wieczór, gdy zadanie miał tym trudniejsze, gdyż na środku obrony otrzymał partnera, który nie zna specyfiki gry na tej pozycji, a na bokach tej formacji grali piłkarze, którzy tydzień wcześniej opuścili boiska z powodu urazów. 23-latek stanął na wysokości zadania, choć nie udało mu się zapobiec utracie dwóch goli, które goście zdobyli po efektownych akcjach. Widać, że choć Gerson nie przebił się w Holandii czy Hiszpanii, ale na treningach w Eindhoven czy Madrycie nie marnował czasu, a rutyna, którą zyskał na boiskach rumuńskiej elity pozwala mu na pewną grę w ekstraklasie.

OBROŃCA: NIKOLA LEKOVIć (Lechia II Gdańsk, 1)
Gdy wszedł na końcówkę meczu w Szczecinie wydawało się, że wracają lepsze czasy dla Serba, który w poprzednim roku był podstawowym lewym obrońcą, a po poprzednim sezonie padały przy nim oferty z greckich klubów szacowane na milion euro. Jednak Serb nie został uwzględniony w przetasowaniach defensywy na Wisłę, choć mógł wejść na swoją pozycję, gdyby Wawrzyniaka spróbować jako stopera. Spotkanie ekstraklasy obejrzał z wysokości ławki rezerwowych, a wzrost formy oraz profesjonalne podejście do swoich obowiązków, bez względu na klasę rozgrywek, w której przychodzi mu grać, zademonstrował dzień później. To on był najlepszy w meczu III-ligowych rezerw z Leśnikiem Manowo. Rywale, jeśli atakowali, to raczej omijali flankę, którą zabezpieczał Leković. Sam zaś chętnie włączał się do ataków, dobrze współpracował z Malbasiciem, a co najważniejsze to jego asysta otworzyła rejestr bramkowy w tym spotkaniu.

POMOCNIK: MACIEJ MAKUSZEWSKI (Lechia Gdańsk, 2)
Przed sezonem postawił sobie za cel zdobycie 10 bramek i konsekwentnie do niego zmierza, mimo że mógł czuć się wybity z rytmu meczowego przez kontuzję, która nie pozwoliła mu na występ w Szczecinie. W piątek skrzydłowy zaliczył gola numer 6 i już pod względem zdobyczy bramkowych jest to jego najlepszy sezon w ekstraklasie. To on zdobył prowadzenie dla Lechii w meczu z Wisłą dobijając piłkę do siatki Buchalika z pozycji, która nawet z pozoru nie wydawała się łatwa. Tymczasem strzał Maćka był mocno, mierzony pod samą poprzeczkę. Makuszewski zaczął wreszcie grać tak jak od niego oczekiwano. Zamyka akcja z prawej strony, a gdy nadarzy się okazja wykończa je golem. Wszak podobnie miało miejsce w meczu z Lechią. Oczywiście 26-latek nadal ma walory jak na rasowego skrzydłowego przystało. Potrafi zdecydowanie "pociągnąć" prawą flanką i dokładnie dośrodkować w pole karne, a nawet bramkowe. Gdyby po takie właśnie akcji na początku drugiej połowy Colak lepiej trafił w pikę, gdańszczanie pewnie by poprawili na 2:0, a wówczas może nie wypuściliby wygranej z rąk i w tabeli byliby na bardziej okazałym miejscu niż siódme.

POMOCNIK: ARIEL BORYSIUK (Lechia Gdańsk, 3)
Było wielkie zdziwienie, gdy w schemacie ustawienia na mecz z Wisłą trener Brzęczek na środku obrony wpisał tego defensywnego pomocnika. Okazało się, że wcale nie był to kamuflaż, bo piłkarz tak zaczął to spotkanie. Na szczęście dla niego i zapewne dla Lechii szkoleniowiec szybko zmodyfikował to ustawienie. Ariel wrócił na swoją nominalną pozycję i zajął się Stiliciem. Gwiazda Wisły, przymierzana od nowego sezonu do Gdańskiej drużyny, nie mogła rozwinąć skrzydeł, gdyż jego boiskowy "Anioł Stóż" nie odstępował go ani na krok. Co więcej po przejęciu piłki Borysiuk potrafił ją długimi, celnymi podaniami adresować do grających w ofensywie kolegów, na ogół zagrywając tam, gdzie otwierały się wolne sektory boiska. Semir w przerwie ostatecznie zrozumiał, że z takim rywalem sobie nie pogra i w drugiej połowie swoją obecność na boisku starał się zaakcentować szybkimi wymianami piłki w środku boiska jak wówczas, gdy otwierał akcję, która dała Wiśle pierwszego gola bądź strzałami z dystansu, jak ten, który w końcówce spotkania obił poprzeczkę gdańskiej bramki.

POMOCNIK: MACIEJ KOZIARA (Arka II Gdynia, 1)
18-latek w minionym sezonie zaliczył cztery występy w I-ligowym zespole Arki. W obecnym sezonie póki co, musi zadowolić się jednym epizodycznym występem w ramach rozgrywek o Puchar Polski i regularną grą w III-ligowych rezerwach. Mimo że wyniki żółto-niebieskich są poniżej oczekiwań na środku drugiej linii ogrywane są w zasadzie te same warianty. Czy Maciej otrzyma szansę, by coś w nich zmienić? W sobotę w Arce II był ustawiony na pozycji "10", za plecami Karłowicza. I to on był motorem napędowym w ofensywie. Znakomicie spisywał się w pojedynkach jeden na jednego, podawał. Po jednej z indywidualnych akcji był bliski zdobycia gola, ale w wypracowanej sobie sytuacji nie trafił w światło bramki.

POMOCNIK: FILIP MALBASIĆ (Lechia II Gdańsk, 2)
Serb pieczołowicie zmazuje z siebie łatkę "nieudacznika", która mogła przylgnąć do niego po jesiennych występach. Przychodząc z niemieckiego Hoffenheim nie tylko nie pomógł Lechii, ale na jego "popisy" nawet trener Machado nie mógł patrzyć dłużej niż jedną połowę. Co więcej Serb złapał kontuzję kolana i na kilka miesięcy zniknął z piłkarskich boisk. Wydawało się, że nie wróci już do Gdańska, gdyż jego wypożyczenie opiewa do końca tego sezonu. Jednak nie zostało stracone i Filip w Lechii wraca do piłkarskiej formy. Trenuje z pierwszą drużyną, a w oficjalnych meczach gra w rezerwach. I w III lidze stał się czołowym graczem wicelidera Grupy Bałtyckiej. Wyróżniliśmy go przed tygodniem, nominację otrzymuje i teraz. W Mianowie przeprowadził kilka ładnych akcji lewym skrzydłem, a w 50. minucie wywalczył karnego, po którym Lechia II poprawiła wynik na 2:0. Faul był na tyle ostry, że Malbasić musiał opuścić boisko. Pierwsze diagnozy nie wskazują na poważną kontuzję. Mówią o stłuczonym mięśniu.

POMOCNIK: PAWEŁ WOJOWSKI (Arka Gdynia, 1)
W Siedlcach wreszcie to był ten skrzydłowy, którym kilkakrotnie zachwycaliśmy się przed rokiem, gdy w I lidze był nieopierzonym młokosem, a mimo przebojem wdarł się do podstawowego składu i wydatnie pomagał drużynie. Strzelił m.in. gola GKS Bełchatów, który ostatecznie znalazł się w ekstraklasie. W meczu z Pogonią lewoskrzydłowy zaliczył dwie asysty i po nim był karny, którego na gola zamienił Marcus. To był ten Wojowski z jego najlepszych czasów, z ciągiem na bramkę przeciwnika i dobrym dośrodkowaniem. Czekamy na potwierdzenie tej niedzielnej formy w meczu z mocniejszym przeciwnikiem. Okazja jest doskonała, gdyż w środę do Gdyni przyjeżdża lider I ligi i główny kandydat do awansu - Zagłębie Lubin. Może 21-latek spróbuje w tym spotkaniu także akcji, którą ma w swoim technicznym repertuarze - "ścięcie" ze skrzydła do środka i celny strzał na bramkę. Jeśli to wyjdzie, to w rejestrze może mieć kolejną bramkę zdobytą w meczu z najlepszym zespołem zaplecza ekstraklasy.

NAPASTNIK: MARCUS (Arka Gdynia, 6, piłkarz Jedenastki Kolejki w pierwszy, drugim i szóstym notowaniu Wiosna 2015)
Po trzech golach strzelonych Pogoni w Siedlcach z dorobkiem 31 trafień w oficjalnych meczach znalazł się na 19. miejscu w klasyfikacji najskuteczniejszy piłkarzy Arki w historii. Od dawna jest także najbardziej bramkostrzelnym cudzoziemcem w historii klubu. To jego trafienie przerwało serię 343 minut bez gola żółto-niebieskich w I lidze, a kolejne poprawiły wynik na 4:2. Niestety, gdynianie nie potrafili utrzymać prowadzenia.
Można powiedzieć, że Marcus wrócił do wiosennej tradycji hat-tricków. W Arce po raz pierwszy takim wyczynem popisał się 1 czerwca 2013 roku w wyjazdowym meczu z Dolcanem Ząbki (4:1), 5 maja 2012 roku strzelił wszystkie gole dla Orkan Rumia w III lidze w zwycięskim meczu z Drawę w Drawsku Pomorskim 3:0.


Z pięciu trójmiejskich drużyn tylko jego potrafiła wygrać mecz. Niby ogranie 14. ekipy III ligi nie powinno być wielkim osiągnięciem, ale w tej rundzie gdyńskie drużyny miały wielkie kłopoty z Leśnikiem i to na własnych boiskach. W dwóch meczach z tym rywalem zdobyły tylko punkt przy bilansie bramkowy 0:2. Lechia II pewnie wygrała 3:1. Sukces cieszy tym bardziej, że większość w składzie tym razem stanowiła gdańska młodzież. Podopieczni Untona są obecnie ostatnią drużyna, która może zatrzymać marsz Gryfa Wejherowo w kierunku baraży o II ligę. Przypomnijmy, że mistrz III ligi nie ma bezpośredniego awansu, a w przypadku Grupy Bałtyckiej musi wykazać wyższość w dwumeczu nad najlepszą ekipą tego szczebla rozgrywek z Dolnego Śląska.