7 stycznia 1957 roku na świat przyszedł
Daniel Waszkiewicz. W dniu 45. urodzin obecnego trenera DGT Wybrzeża Gdańsk - przybliżamy kibicom sylwetkę tego znakomitego zawodnika, a teraz szkoleniowca.
Pierwsze kroki na szkolnych boiskach stawiał Daniel w swojej rodzinnej Legnicy, skąd po maturze przeniósł się do wrocławskiego Śląska, z którym zdążył trzykrotnie zdobyć tytuł mistrza Polski.
Do Gdańska przyjechał w 1979 roku rozpoczął studia na AWF i występy w GKS Wybrzeże, z którym związał się już do końca swej kariery na krajowych parkietach, a więc na następnych 9 lat. To właśnie w barwach gdańskiego klubu dotarł Daniel do szczytu tej wspaniałej kariery, zasłużenie zdobywając miano jednego z najlepszych polskich piłkarzy ręcznych w całej historii tej dyscypliny. Zresztą nie tylko polskich - w połowie lat 80 bez trudu mieścił się w każdej reprezentacji Europy. Był Waszkiewicz zawodnikiem wręcz niepowtarzalnym, gromadzącym w sobie chyba wszystkie walory wybitnego szczypiornisty. W jego grze trudno było wskazać jakieś słabe punkty. Umiał chyba wszystko, a owa ogromna wszechstronność pozwalała mu na niezwykłą skuteczność w ataku, żelazną dyscyplinę w grze obronnej, mądre reżyserowanie akcji i kierowanie grą kolegów oraz widowiskową improwizację na całym parkiecie. Zawsze przy tym chłodny i precyzyjny, nie dający się ponosić emocjom. Nic dziwnego, że bardzo szybko zapracował u kolegów w klubie i reprezentacji na jakże trafne sportowe pseudonimy "Profesor" i "Tata"...
W polskiej ekstraklasie występował w sumie 10 lat, zdobywając z Wybrzeżem dalsze 4 tytuły mistrza i 3 wicemistrza Polski. Dwukrotnie poprowadził gdański zespół (a raz wrocławski Śląsk) do finału Pucharu Europy; ponad 200 razy wystąpił w reprezentacji kraju; strzelił w sumie ponad 2500 bramek w lidze i reprezentacji, a w barwach GKS-u dwukrotnie wywalczył tytuł "króla strzelców" rozgrywek ligowych. Po niezbyt udanych Igrzyskach moskiewskich na mistrzostwa świata do RFN nie jechali Polacy bynajmniej w roli faworytów. Trochę się przyczaili i postanowili zaskoczyć rywali, chociaż już przed rokiem bez trudu wygrali we Francji grupę B mistrzostw świata, odnosząc 6 wysokich zwycięstw na Holandią, Francją, Austrią, Szwecją, Islandią i Czechosłowacją. Formę udało się utrzymać przez następny sezon i na parkietach niemieckich Polacy, a wśród nich (już gdańszczanin) Daniel, z powodzeniem zaatakowali mistrzowskie podium. W grupie eliminacyjnej, po remisie z NRD 19:19, pokonali Szwajcarię 16:15 i Japonię 28:19, awansując do rundy głównej. Tam, po swym najlepszym meczu, gładko wygrali z przyszłym mistrzem świata ZSRR 21:17, Czechosłowacją 24:23 i nieznacznie ulegli gospodarzom 17:18. Zajęli więc 2 miejsce w grupie i zagrali o brązowy medal z Danią.
Pasjonujący to był mecz - prowadzenie zmieniało się do końca, ale ostatecznie wygrał zespół minimalnie lepszy, czyli Polska 23:22. Największy obok Montrealu '76 sukces polskiego szczypiorniaka stał się faktem, a ogromny w nim udział zapisał Daniel Waszkiewicz.
Po tym turnieju Daniel zakłada w Gdańsku rodzinę. Żeni się z reprezentantką Polski i AZS-u w piłce ręcznej Małgosią Trafalską. A owocami tego udanego związku będą syn i dwie córki. W 1987 roku rodzina Waszkiewiczów wyjeżdża śladem Marka do Kilonii, gdzie Daniel zajmie jego miejsce w drużynie THV. Potem przenosi się do Bad Schwartau gdzie występuje jako grający drugi trener, szkoląc jednocześnie rezerwę tego klubu.
Po powrocie do Gdańska rozpoczyna pracę z zespołem GKS "Wybrzeże" i w ciagu trzech lat osiąga już znaczące sukcesy. Gdańscy szczypiorniści zdobywają w 2000 r. ponownie tytuł Mistrza Polski, zaś rok później w iście brawurowym stylu powtarzają ten sukces wygrywając na wyjeździe ze swym najpoważnieszym rywalem Orlenem Płock. Dziś w ślady ojca podąża dzielnie jego syn Michał, który w tym sezonie stał się jednym z podstawowych zawodników Wybrzeża.
w oparciu o: ...historia "piórem" red. Jerzego Geberta.
----------
Dotarły do nas życzenia dla Pana Daniela:1. Wszelkiej pomyślności
Sympatycy GKS Wybrzeże2. Wszystkiego najlepszego, dużo zdrowia, wszelkiej pomyślności, dalszych sukcesów a także cierpliwości względem osób nieprzychylnych gdańskiej piłce ręcznej (Zarząd GKS). Trenerze nie pozwól, aby piłka ręczna w Gdańsku przestała istnieć. Jesteś jedynym szkoleniowcem, który może tą drużynę poprowadzić do sukcesu.
Kibice rodzinni.3. Kolejnych 45 lat sukcesów, zdrowia i cierpliowści do podopiecznych.
Robert, USA4. Życzę Panu, aby magiczną 50-tkę mógł Pan uczcić jako Mistrz Europy.
Gallileo
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
