W tym tygodniu Nata AZS AWF Gdańsk ma uprawnić do gry Monikę Wichę i Monikę Bieniewicz, gdyż do klubowej kasy powinny wpłynąć pieniądze z Lublina za Marinę Chatkową. Tę ostatnią w akademickiej bramce zastąpiła Galina Łotariewa. Jako że to jedyna zmiana w podstawowej siódemce w porównaniu z minionym sezonem, a Nata z zespołu drugiej części tabeli ekstraklasy przeistoczyła się w wicelidera rozgrywek, zatem 28-letniej Białorusince należy zawdzięczać tę cudowną metamorfozę, tym bardziej, że po każdym meczu trener Jerzy Ciepliński pod jej adresem kieruje ciepłe słowa.
- Nie zgadzam się z takim stwierdzeniem - mówi skromna golkiperka, która przez cztery ostatnie sezony strzegła bramki Startu. - Na wynik pracuje cała drużyna, a ja staram się tylko swoje obowiązki wypełniać najlepiej jak potrafię.
- Czy możesz grać jeszcze lepiej?- Nad tym pracuję na treningach. Udane interwencje bramkarki to zasługa także właściwej współpracy z defensywą. A na tym polu jest jeszcze trochę do zrobienia. Teoretycznie po każdym kolejnym meczu powinnyśmy rozumieć się lepiej.
- Podobnie jak w Starcie, właściwie nie masz konkurencji. To ułatwia czy też utrudnia osiągnięcie wysokiej formy?- Lubię rywalizację, ale na zdrowych zasadach. Gdy jestem przekonana, że trener kieruje się formą zawodniczki, a nie osobistymi sympatiami, to nigdy nie narzekam gdy usiądę na ławce.
- Czyli jeśli do drużyny wróci Monika Wicha, co ma stać się lada chwila, będziesz zadowolona?- Na pewno wzrośnie konkurencja, co powinno wyjść na dobre każdej z nas. Zresztą i obecna moja zmienniczka, Małgosia Sadowska, ma duży talent. I właśnie z nią najlepiej się dogaduję w drużynie.
- A ja myślałem, że wraz z Darią Tiesler i Moniką Stachowską tworzycie w Nacie kolonię Startu?- To już przeszłość. Nie ma podziałów. Wraz z innymi zawodniczkami Naty mamy wspólny cel: jak najwyższe miejsce w lidze.
- W Nacie jesteś jedną z najstarszych zawodniczek. Koleżanki są i o 10 lat młodsze. Nie ma na tym tle kłopotów?- Żadnych. Ja przede wszystkim nie czuję się na swoje lata.
- W Starcie odwykłaś od gry o duże cele, gdyż zespół balansował na granicy serii A i B I ligi. Po raz ostatni z presją medalu spotkałaś się chyba w Monteksie?- W Lublinie liczy się tylko tytuł mistrzowski. W Gdańsku poprzeczka tak wysoko nie powinna być zawieszana. Osobiście byłabym zadowolona, gdybyśmy zajęły miejsce w pierwszej czwórce. Znacznie wyżej stoją bowiem akcje Monteksu i Zagłębia Lubin, a do końca nie przekreślałabym Sośnicy, choć wygrałyśmy z nią w Gliwicach.
- Jarosławia nie widzisz w czołówce?- A dlaczego?
- Podczas wakacji wielu było skłonnych przyjmować zakłady, że ze Startu przeniesiesz się właśnie tam.- Byłam bardzo bliska takiej decyzji. Właściwie wszystko było postanowione na 90 procent.
- Co zatrzymało cię w Gdańsku?- Na pewno nie pieniądze.
- W Jarosławiu były większe?- Tak. Jednak ostatecznie postanowiłam nie opuszczać miasta, które zdążyłam przez te lata bardzo polubić, oraz grona przyjaciół.
- A może Nata, tak jak poprzednio Start, obiecała ci pomoc w uzyskaniu polskiego obywatelstwa?- Nie ukrywam, że chciałabym, aby tak się stało. W Polsce jestem już wszak dziesięć lat.
Rozmawiał:
Jacek Główczyński
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
