Jednym z bohaterów spotkania
Arka - Tłoki był niespełna 21-letni Rafał Murawski. Wychowanek MRKS, później gracz Gedanii, wykupiony stamtąd przez gdynian w styczniu 2000, zdobył w środę pierwszego gola na boiskach II ligi.
- Pierwszą bramkę strzeliłem we Wronkach, na początku sezonu, który zakończył się naszym awansem - wspominał Rafał przed wyjazdem na następny mecz, do Łęcznej. - Wykończyłem wtedy akcję Darka Ulanowskiego.
- Fakt, że w środę podszedłeś do "jedenastki", był wielką niespodzianką! Na boisku był przecież Adam Merchut, który dotąd nie zawiódł.
- Sam byłem zaskoczony, gdy na przedmeczowej odprawie trener oświadczył, że mam strzelać karnego. W drugiej kolejności padło chyba nazwisko Krzysia Kołaczyka. Co powiedziałem? Że jeśli nic złego się nie wydarzy, będę strzelać.
- I co?
- Nie patrzyłem na bramkarza. Byłem przerażony. (śmiech) Naprawdę nie spodziewałem się, że zawładnie mną taka trema.
- Trener musiał podglądać cię na treningach.- Z pewnością, aczkolwiek nie ma u nas wąskiego grona egzekutorów. Pod koniec zajęć wszyscy arkowcy wykonują po dwa-trzy karne na każdego z trzech bramkarzy.
- Masz ulubiony sposób?
- Nie, uderzam piłkę różnie.
- Jednak, zapominając już o strzałach z 11 metrów, trafiasz do siatki nadzwyczaj rzadko. To tylko 2 gole na 75 meczów ligowych. Często czynimy ci z tego zarzut.
- Ale ja się tym tak bardzo nie przejmuję, choć równocześnie zgadzam się, że zawodnik na mojej pozycji kilka goli w sezonie powinien zdobyć. Jestem młody i zapewniam, że dążę do tego. Trener Kusto nieco ułatwił mi zadanie.
- Nie tylko twój karny był taktyczną niespodzianką.- Pewnie chodzi o to, że w ataku zagrali Laskowski z Rusinkiem. Chłopaki narobili w przodzie sporo wiatru. To była dobra decyzja. Udowodniliśmy, że w młodzieży jest siła.
- Wróciłeś do podstawowego składu...- I bardzo się z tego cieszę. Przed inauguracją wiosny nie widziałem się w tej drużynie. Należałem przecież do grona zmienników. Nawet rozmyślałem o tym, że jeśli i z tej grupy wypadnę, to powinienem przejść na wypożyczenie do innego klubu. Jak Kowalski i Hartman do Kaszubii. Bo młodzi piłkarze muszą grać.
- Rola dublera stresuje cię?- Trochę denerwujące to jest. Jednak nie było we mnie złości. Decyzję szkoleniowca trzeba uszanować. Skoro są lepsi ode mnie, a przecież nie brakuje w Arce graczy z dorobkiem i bardzo doświadczonych, to muszę poczekać na swoją kolejkę. No i doczekałem się. Myślę, że drogę do częstszych występów otworzyła mi postawa w drugiej połowie meczu z Hutnikiem.
- Jakie obowiązki miałeś w spotkaniu z Tłokami?- Do spółki z Robertem Wilkiem mieliśmy grać jako defensywni pomocnicy. W pewnym stopniu zająłem miejsce Irka Stencla. W destrukcji nie czuję się źle, kilka piłek odebrałem.
- Jak wygląda twój status piłkarza reprezentacji młodzieżowej?
- Po zakończeniu rundy jesiennej uczestniczyłem w konsultacji kadry, która odbyła się w Łodzi. Od tamtej pory cisza.
- Co robisz oprócz gry w piłkę?- Uczę się, co jednak nie wychodzi mi tak, jakbym chciał. Jestem słuchaczem zaocznego LO. Trwa właśnie trzeci z sześciu semestrów, ale przez częste wyjazdy opuszczam sporo zajęć. Zamierzam jednak ukończyć szkołę, bo piłkarzem raz się jest, a raz nie. Wykształcenie jest potrzebne.
- Plan na sobotę?
- Nie wrócić z niczym.
II LIGA. 32. KOLEJKA: 4.
Łęczna - 15.
ARKA Prokom (sobota 16.00; jesienią 1:1), 20. Myszków - 1. Lech (0:2), 2. Orlen - 8. Polkowice (1:0), 3. Garbarnia - 13. Polar (3:1), 5. Bełchatów - 19. Odra (4:0), 12. Hutnik - 6. Ceramika (2:5), 10. Zagłębie - 7. Hetman (0:2), 9. Świt - 11. Tłoki (1:0), 18. Jagiellonia - 14. Ruch (0:1), 17. Łódzki KS - 16. Włókniarz (0:1).
star.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
