Michał Renusz był pierwszym piłkarzem, który zimą podpisał kontrakt w Arce. Skrzydłowy, choć przez pół roku nie grał w lidze, nie zawodzi. Na inaugurację wiosny wywalczył sobie miejsce w podstawowym składzie żółto-niebieskich. W najbliższą sobotę w Gdyni 27-latek chce zaprezentować się jeszcze lepiej niż przeciwko GKS Tychy. Okazję będzie miał szczególną, gdyż o godzinie 17:45 zagra przeciwko Stomilowi Olsztyn, czyli klubowi, dzięki któremu w sezonie 2010/11 odbudował formę i zwrócił na siebie uwagę lepszych drużyn.
Jacek Główczyński: W Arce, jako junior grał pan już w latach 2004-06. Czy z tego powodu debiut w pierwszej drużynie nie był dla pana większym przeżyciem, czy może właśnie z tego powodu presja była większa?
Michał Renusz: Te poprzednie mecze w juniorach i rezerwach Arki było bardzo dawno temu. Jednak na pewno i z tego względu chciałem pozostawić po sobie pozytywne wrażenie. Mecz z GKS Tychy był pewnym przeżyciem.
Arka wygrała 4:0, czyli wszyscy powinni być zadowoleni?
Ja ze swojej gry nie jestem do końca zadowolony. Co prawda większych strat nie miałem i z tego powodu można szukać pozytywów. Jednak ja od siebie wymagam więcej. Zawsze staram się coś poprawić, dołożyć. Na inaugurację miałem za mało akcji indywidualnych, także wrzutek nie było wybitnie dużo...
A najlepszej pańskiej akcji, gdy po pana dośrodkowaniu Lomski głową wyłożył piłkę na gola Nalepie, Michał nie wykorzystał...
Dokładnie. Pojedyncze akcje czy wrzutki to dla mnie za mało. Jednak to był pierwszy mecz, który zawsze jest ciężki. Dla mnie tym bardziej, gdyż przez ostatnie pół roku nie grałem w lidze, a tylko trenowałem. Teraz ma za sobą ciężko przepracowany okres przygotowawczy. Łatwo w nim nie było, ale wierzę, że efekty przyjdą, z meczu na mecz będę się rozkręcał i zadowolę kibiców.
Tak Michał Renusz potrafi strzelać z rzutów wolnych.
Czy to inauguracyjne, wysokie zwycięstwo nieco nie zaciemnia obrazu autentycznej siły Arki? Teraz kibice w każdym meczu oczekiwać będą równie efektownych wygranych, a przecież nie zawsze rywale kończyć będą grę w "10".
Jestem przekonany, że nawet, gdyby Tychy kończyły w "11", to i tak ten mecz byśmy wygrali. Rozmiary zwycięstwa na pewno sprawiły, że atmosfera była super i przez ostatni tydzień jeszcze lepiej nam się trenowało. Teraz jednak przed nami kolejne wyzwanie. Ze Stomilem też chcemy wygrać. Myślę, że nawet, jeśli w sobotę byłoby 1:0, to przyjdzie zadowolenie, bo tak naprawdę, nie jest ważne, w jakich rozmiarach się zwycięża, gdyż najważniejsze są trzy punkty.
Z racji tego, że grał pan przez sezon w Olsztynie, a dzięki dobrym tam występował w II lidze, przypomniał się pan lepszym klubom, darzy pan Stomil sentymentem?
Dobrze wspominam ten okres. Drużyna grała wówczas pod szyldem OKS. W sumie, czy to na Olsztynie, czy na Łęcznej, gdzie występowałem później, nie mam jakiś szczególnych powodów by się odgrywać. Z byłych klubów najchętniej zagrałbym jedynie z GKS Bełchatów...
Życzy pan temu klubowi degradacji i czeka na niego w I lidze?
Nie. Lepiej awansować i zagrać z Bełchatowem w ekstraklasie. Ale tak naprawdę nie zastanawiam się, z kim gram. Bez względu, czy jest to mój były klub, czy jakikolwiek inny, staram się zawsze grać jak najlepiej potrafię i pomóc, by 3 punkty zostały przy mojej obecnej drużynie.
Ze Stomilem Arka sparowała pod koniec stycznia. Wówczas skończyło się remisem 1:1, a gdynianie mieli przewagę głównie przed przerwą, gdy m.in. pan był na boisku. W sobotę obraz gry będzie podobny?
Jak pamiętam rywale byli wówczas mocno cofnięci, a my cały czas mieliśmy przewagę. Na podobną taktykę musimy nastawić się i w I lidze. Liczymy się z tym, że będziemy musieli wykazać się w ataku pozycyjnym, rozmontować dobrze zorganizowaną obronę olsztyńską i uważać na groźne kontry rywali. Na pewno Stomilu nie możemy zlekceważyć. Z szacunkiem trzeba podejść do drużyny, która w tym sezonie na wyjazdach odniosła po pięć zwycięstw i remisów, a tylko raz przegrała. To nie przypadek, że ten zespół jest tak wysoko w tabeli.
W styczniowym sparingu Arka strzeliła gola po karnym, który został podyktowany po karnym na Łukaszu Kowalskim. Natomiast jesienią w Olsztynie była przegrana 0:1, bo temu piłkarzowi przytrafił się gol samobójczy. Czy w szatni przypominacie sobie teraz te wydarzenia?
Na razie nic nie słyszałem, ale przed meczem pewnie i coś na ten temat się pojawi.
Wspomniany Kowalski wraca do gry po pauzie za kartki i walczy o miejsce na prawej obronie z Przemysławem Stolcem, który na inaugurację wiosny debiutował w I lidze. Jak wygląda pańska sytuacja? Przeciwko GKS zaczynał pan jako prawoskrzydłowy, a kończył mecz na lewym skrzydle.
Przed inauguracją miałem pewne problemy zdrowotne, ale ani przez moment nie dopuszczałem do głowy myśli, że nie wyjdę do gry w podstawowym składzie. Cały czas taki jest mój cel. W tym tygodniu również na treningach staram się przekonać trenera, by na mnie postawił.
Na lewym skrzydle trener Niciński sprawdzał kilka obsad. Za pana plecami ustawiał albo typowego obrońcę Marcina Warcholaka, bądź nominalnego pomocnika Pawła Wojowskiego. Gdy grał pan wspólnie z tym drugim, zaliczył pan najlepszy sparing przeciwko Błękitnymi Stargard Szczeciński. Czy ten ofensywny wariant brany jest również na I ligę?
Rzeczywiście dobrze grało mi się razem z Wojowskim. To bardzo ofensywne ustawienie. Myślę, że jeśli będzie taka potrzeba, to możemy tak też grać i w I lidze. Jednak to wszystko zależy od trenera. Szkoleniowiec podczas sparingów sprawdził różne warianty. Dlatego wiosną nie będzie problemu, gdy nakaże, abyśmy odwołali się do tych sprawdzonych już schematów.
Przed tygodniem prezes Wojciech Pertkiewicz mówił, że na koniec sezonu każde miejsce wyższe od dziewiątego, z którym Arka skończyła jesień, zostanie uznane za dobre. Czy po zwycięstwie na inaugurację, które od razu dało wam 7. lokatę w tabeli, zawieszacie sobie wyżej poprzeczkę?
Nie chcę mówić o konkretnym miejscu, w które mierzymy. Mogę jednak obiecać, że zrobimy wszystko, aby ta lokata na koniec sezonu była jak najlepsza. Kolejnym krokiem ku temu będzie zwycięstwo nad Stomilem.
Każdy gra z każdym mecz i rewanż. Dwie najlepsze drużyny wywalczą bezpośredni awans do ekstraklasy. Zespoły z pozycji 3-6 zagrają w dwustopniowych barażach o jeszcze jedno miejsce premiowane awansem.
Natomiast trzy najsłabsze drużyny zostaną zdegradowane do II ligi.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
