Igor Smal coraz śmielej poczyna sobie w pierwszym zespole MH Automatyki Gdańsk. Mógł zostać piłkarzem jak ojciec, ale już jako dziecko zdecydował, że lepiej niż na murawie czuje się na lodowisku i pójdzie w ślady wujka. - Tata nie ma pretensji, czasem nawet dowozi mnie na treningi - śmieje się Igor. - Rodzina daje mi ogromne wsparcie w natłoku meczów, treningów i ciągłych wyjazdów - przyznaje napastnik, który dwa juniorskie sezony spędził w Szwecji. - Moim celem jest gra w zachodniej lidze, ale wszystko w swoim czasie. Nie chcę przerostu formy nad treścią - dodaje Smal. To kolejny bohater naszego cyklu Sport Talent. Ostatnio pisaliśmy o Janie Świątku, a za dwa tygodnie przedstawimy siatkarza Bartosza Webera.
MH AUTOMATYKA - PODHALE 1:3. WYSTAW OCENY HOKISTOM I TRENEROWIRafał Sumowski: Jak zaczęła się twoja przygoda z hokejem?Igor Smal: Wujek grał kiedyś w hokeja i zabierał mnie oraz tatę na mecze. Chodziliśmy na Stoczniowca, spodobało mi się i stwierdziłem, że chciałbym spróbować. Chodziliśmy najpierw na ślizgawki, a później zacząłem trenować. Rozpocząłem naukę hokeja poprzez dołączenie do Szkoły Podstawowej nr 35. Jestem wychowankiem
Janusza Bochińskiego. Od najmłodszych lat miałem ciągoty to sportu, to tata zaszczepił we mnie smykałkę. Grał w piłkę w Gryfie Wejherowo, w Bałtyku Gdynia, miał też mały epizod z Lechią Gdańsk i Arką Gdynia. Do czwartej klasy szkoły podstawowej trenowałem w Bałtyku, równolegle z zajęciami na lodzie. Wiedziałem, że aby się rozwijać, muszę skupić się na jednej dyscyplinie. Nie miałem wątpliwości, że wolę hokej.
Co było najtrudniejsze na samym początku?Najtrudniej było nauczyć się jeździć na łyżwach. Mój przyjaciel, a obecnie nasz drugi bramkarz
Wiktor Soliński po kilku latach przyznał mi się, że z kolegami podśmiewali się ze mnie, gdy byliśmy młodsi. Z czasem nabrałem jednak tej umiejętności.
Spędziłeś sporo czasu w Szwecji, co na pewno miało duży wpływ na twój rozwój. Jak tam trafiłeś i dlaczego wróciłeś do Polski?Podczas jednego z obozów
Walentego Ziętary dostrzegł mnie szwedzki trener i zapytał czy nie chcę spróbować sił zagranicą. Pojechałem do Sztokholmu, zdałem testy, ale pozostanie tam wiązało się z dużymi wydatkami. Zaprzyjaźniłem się jednak z pewną rodziną, która wzięła mnie pod opiekę. Byłem wtedy pod koniec drugiej klasy gimnazjum. Spędziłem tam dwa i pół sezonu. Wiele się nauczyłem i świetnie się tam czułem. Poznałem język, a z wieloma kolegami do dziś mam kontakt. Wróciłem do Polski tylko z powodu szkoły. System edukacji w Szwecji nie pozwalał mi uczyć się dalej w normalnym trybie, iść zgodnie ze swoim rocznikiem. Obecnie uczę się w XXI Sportowym Liceum Ogólnokształcącym i łączę to z grą w hokeja. Dużo wyjeżdżam, choćby na zgrupowania kadry, więc wymaga to sporo cierpliwości i determinacji.
W barwach MH Automatyki zadebiutowałeś w minionym sezonie. To było duże przeżycie?Bardzo. Zostało mi dane zagrać w gdańskiej drużynie, której kibicuje od najmłodszych lat. Zacząłem spełniać swoje marzenia grając dla tej publiczności. Nie było dla mnie ważne na ile zmian wyjdę, tylko to, że w ogóle pojawię się na lodzie.
PRZECZYTAJ JAK GDAŃSCY HOKEIŚCI Z IGOREM SMALEM W SKŁADZIE WYGRALI W UBIEGŁYM ROZGRYWKI CENTRALNEJ LIGI JUNIORÓWStarsi koledzy w szatni przygotowali jakiś chrzest?Oczywiście, pewne tradycje cały czas są kultywowane, ale nie wynosimy takich opowieści z szatni. Powiem tylko, że nie było to nic strasznego.
Wchodzisz w seniorski hokej, a jesteś w tym sezonie bardzo zapracowany. W I lidze grasz dla GKS Stoczniowca, w PHL dla MH Automatyki Gdańsk i kadry PZHL U23, a do tego dochodzą występy w kadrze do lat 20, z którą zająłeś drugie miejsce w mistrzostwach świata dywizji 1B. To jest już ten moment, w którym możesz coś zarobić na grze w hokeja?Na razie o tym nie myślę. Mieszkam cały czas z rodzicami, którzy powtarzają mi, aby skupił się na rozwoju i nie oglądał na pieniądze. Oni mi pomagają. Do tej pory zdarza się, że rodzice wożą mnie na treningi. Rodzina dba o mnie i trzyma mnie w ryzach. Trudno myśleć o utrzymywaniu się samemu z hokeja na etapie, na którym jestem. Coś tam czasem wpadnie. Ostatnio zostałem wyróżniony na Gdańskiej Gali Sportu jako jedna z nadziei, otrzymałem stypendium w wysokości 2300 zł. Poza tym dostaję jakieś pieniądze z klubu, ale pieniądze to nie jest w tej chwili temat, który zaprząta moją głowę.
W polskim hokeju nie ma "kokosów", ale można lepsi gracze mogą dobrze zarobić?Szczerze mówiąc nie wiem, nie rozmawiam z kolegami w szatni o pieniądzach. Nie mam pojęcia jakie kto dostaje pensje, zupełnie mnie to nie interesuje.
Powiedz w takim razie ile kosztuje hokej i z jakimi wydatkami trzeba się liczyć, aby uprawiać tę dyscyplinę.Sprzęt jest drogi i z rozwojem zawodnika musi być coraz lepszy. Na początek dla dziecka wystarczy podstawowy zestaw, który kosztuje ok. 800 zł. Dla dorosłego tyle trzeba już zapłacić za sam kij, łyżwy to jakieś 3000 zł, a cały komplet pewnie jest wart z 7000-8000 zł. W tym środowisku można jednak liczyć na wsparcie. Organizowane są zbiórki na sprzęt dla młodzieży, pomagają nam kibice. Sam ostatnio wiozłem ze zgrupowania kadry kaski dla młodych chłopaków. Wszystko można załatwić i jeśli trenerzy widzą, że masz chęć do pracy, zawsze pomogą.
IGOR SMAL NA LIŚCIE NADZIEI GDAŃSKIEGO SPORTU. ZOBACZ PEŁNA LISTĘKto jest twoim idolem, na kim się wzorujesz?Moimi pierwszymi idolami byli oczywiście zawodnicy z NHL:
Sidney Crosby i
Aleksandr Owieczkin. Obecnie często podpatruję
Connora McDavida z Edmonton Oilers. Imponuje mi szybkością i całą wizją przestrzenną, przeglądem pola. Dla mnie to najlepszy napastnik na świecie.
Ile czasu poświęcasz obecnie na hokej w swoim życiu?Dziennie na hokej poświęcam spokojnie 5 godzin. Trenujemy prawie codziennie. Kiedy mam wolne, jadę do domu i odpoczywam. Nawet podczas przerwy w rozgrywkach nie możesz jednak leżeć plackiem. Cały czas trzeba być w treningu. Najwięcej czasu zabiera praca nad swoimi słabymi stronami. Samodyscyplina jest w hokeju bardzo ważna. Dużo czasu zajmują podróże. Ciężko mówić o życiu prywatnym. Mecze, treningi, wyjazdy, zgrupowania - dla siebie mam bardzo mało czasu. Nauczyciele w szkole są jednak wyrozumiali, a ci którzy są moimi kolegami czy przyjaciółmi, wiedzą jak żyję i akceptują to.
Hokej to bardzo kontaktowy sport. Boisz się czegoś?Nigdy nie byłem bojaźliwy. Myślę, że to dobra cecha. Jeśli wychodzisz na lód i boisz się, że coś ci się stanie, nigdy nie zagrasz na sto procent. Kiedy skończyłem osiemnaście lat, zastąpiłem kratkę w kasku pleksą. W drugim meczu w kadrze do lat 23 dostałem solidny łokieć. Polała się krew z nosa, ale nie zrobiło to na mnie wrażenia. Można stracić zęby, można stracić zdrowie.
Jakub Stasiewicz blokując ostatnio strzał złamał rękę. Wszyscy hokeiści są jednak tego świadomi. To część gry.
PRZECZYTAJ O WYSTĘPIE IGORA SMALA NA MŚ U20Staram się od tego izolować w codziennych kontaktach. Nigdy nie wywyższałem się ze względu na to, że jestem sportowcem. Koledzy chodzą na mecze, czasem ktoś podejdzie i powie "Igor, super zagrałeś, gratulacje" - to jest bardzo miłe.
Jakie są twoje cele, marzenia, plany na przyszłość?Wyjazd do ligi zachodniej. Marzyłem o tym odkąd wyjechałem do Szwecji. Dążę ku temu. Są opinie, że powinienem szybko wyjeżdżać z Polski, aby się rozwijać. Mam to w głowie, ale nie chcę przerostu formy nad treścią. Wszystkie moje decyzje są i będą konsultowane z trenerami i z rodziną.
CYKL TROJMIASTO.PL SPORT TALENT Co drugi wtorek w serwisie sportowym Trojmiasto.pl prezentujemy młodych sportowców z rozmaitych dyscyplin sportowych. Pisząc o ich początkach, treningach, sukcesach, ale i wyrzeczeniach, a także nakładach finansowych, które ponoszą ich rodzice, nie tylko będziemy towarzyszyć w drodze nastolatków na sportowe szczyty, ale również na ich przykładzie zamierzamy przedstawiać realny obraz sportu młodzieżowego.
W naszym zamyśle jest nie tylko cykl, który służy nadaniu rozgłosu i przysporzeniu satysfakcji tym, którzy już mocno zaangażowali się w sport i mają pierwsze osiągnięcia, ale na ich przykładzie chcemy pokazać, jakie aspekty pod uwagę muszą wziąć ci, którzy dopiero zastanawiają się, jaką ewentualnie drogę aktywności fizycznej wybrać dla swojego dziecka.
Oczywiście czekamy na wasze opinie, sygnalizowanie spraw, które w tej kwestii najbardziej was interesują, czy też dyscyplin, o których najbardziej chcielibyście przeczytać. Jesteśmy również otwarci na zgłoszenia kolejnych kandydatów z Trójmiasta, którzy chcieliby zaprezentować się w tym cyklu.
Kontakt mailowy:
sport@trojmiasto.pl z dopiskiem "Sport Talent".
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
