Tomasz Chrzanowski: żużlowcy Wybrzeża Gdańsk mieli skład na play-off. Zmienić tor

"Zdunek Wybrzeże Gdańsk miało skład na play-off, ale każdy z żużlowców trafił z formą w innym czasie. Wyjątkiem in plus był wychowanek Krystian Pieszczek. Trzymał równą, w miarę wysoką formę. W klubie muszą pamiętać o szkoleniu i myśleć przyszłościowo. Nie sztuką pchać się do ekstraligi, po to żeby zaraz z niej spaść. Trzeba też coś zrobić z torem, bo obecny nie sprzyja widowiskom i nie służy drużynie" - ocenia Tomasz Chrzanowski, zdobywca blisko 1000 punktów dla gdańskiej drużyny i były uczestnik cyklu Grand Prix.

Sprawdź, gdzie startują żużlowcy Zdunek Wybrzeże Gdańsk w tym tygodniu

Nadrzędnym celem Zdunek Wybrzeża był awans do fazy play-off i jego brak jest na pewno dużym rozczarowaniem. To kuriozalne, że mając w składzie trzech finalistów indywidualnych mistrzostw Polski: Krystiana Pieszczka, Kacpra Gomólskiego i Adriana Cyfera, indywidualnego mistrza Szwecji Jacoba Thorssella oraz brązowego medalisty tej imprezy Kima Nilssona, gdańszczanie nie znaleźli się w finałowej czwórce.

Trudno coś zarzucić Wybrzeżu, jeśli chodzi o budowę składu. Wyglądał ciekawie i spokojnie było go stać na play-off. Problem w tym, że w zasadzie każdy z zawodników, jeśli trafiał z formą, to w zupełnie innym momencie niż pozostali koledzy. Kacper Gomólski zaczął wybornie od świetnego meczu w Gnieźnie, a później nie było tak kolorowo. Myślę, że miał apetyt na znacznie więcej niż pokazał.

Zdunek Wybrzeże Gdańsk 2019. Zobacz jak nasi czytelnicy oceniali żużlowców

Wiele zależy od sprzętu i tego na jakim poziomie dany tuner przygotowuje silniki. To nie jest sklep spożywczy, na silniki czeka się znacznie dłużej niż na bułki. Tunerzy są zawaleni pracą i kwestia zakupu czy przygotowania nowej jednostki jest ciężka. Myślę, że tu w dużej mierze mógł leżeć problem "Gingera".

Na pewno więcej spodziewano się po Karolu Żupińskim. Zupełnie nie rozumiem, czemu w lidze jeździł poniżej oczekiwań, skoro w zawodach młodzieżowych prezentował się przyzwoicie. Może to kwestie psychologiczne, a może zabrakło mu rywalizacji w zespole. Spójrzmy na Toruń i tamtejszych juniorów. Jeśli nikt nie jest w stanie zagrozić ci w walce o skład, możesz się cofnąć. Przyszły sezon może wiele wyjaśnić co do dalszej kariery Żupińskiego i tego do jakiej roli będzie aspirował.

Karol Żupiński ostatni w finale MIMP, sprawdź wyniki

Jedyny plus w Wybrzeżu możemy zapisać na koncie Krystiana Pieszczka. Trzymał równą, w miarę wysoką formę. To chłopak, który dla Wybrzeża zostawiłby serce na torze. Myślę, że odbudował tu się nie tylko mentalnie, ale i pewnie finansowo. Regularnie ściga się też w Anglii, co bardzo mu służy.

Jego obecność w Wybrzeżu jest ważna. W zespole musi być ktoś, kto jest stąd, jest gdańszczaninem z krwi i kości, od którego mogą uczyć się Żupiński i kolejni wychowankowie.

Znowu odniosę się do przykładu Torunia, gdzie pożegnano Pawła Przedpełskiego i Adriana Miedzińskiego. Juniorzy mogli podpatrywać Jasona Doyle'a czy Nielsa Kristiana Iversena w trakcie meczów, ale w tygodniu na miejscu nie było nikogo oprócz klubowego mechanika. Zawodnicy rozjeżdżali się po Szwecji, Anglii czy Turniejach Grand Prix. Z tymi podpowiedziami w trakcie meczów jest tak, że wchodzą jednym uchem, wychodzą drugim. To ważne, żeby ktoś był na miejscu.

Jacob Thorssell: Chcę zostać w Gdańsku. Przeczytaj co mówił po ostatnim meczu

Czy można o coś przyczepić się do trenera Mirosława Berlińskiego? Trudno powiedzieć. Na pewno najwięcej emocji wzbudziło odstawienie od składu Adriana Cyfera i angaż Kima Nilssona. Szybko zrezygnował też z Joela Klinga.

Każdy ratuje się jak może, przecież w 2017 roku Wybrzeże w ten sposób pozyskało Mikkela Becha i był to strzał w dziesiątkę. Nilsson jeździł kapitalnie w Szwecji i warto było dać mu szansę. U Cyfera było widać, że to odsunięcie mu się przydało, gdzieś tam psychicznie wyluzował i zaczął jechać, ale było już za późno. Jednym zawodnikom w kryzysie potrzeba więcej jazdy, u innych jest odwrotnie, to sprawa bardzo indywidualna.

Jest jedna rzecz, o której warto wspomnieć przy okazji rozliczania tegorocznego sezonu, mianowicie gdański tor. Zastanawiające jest to jak dobrze Wybrzeże spisało się na inaugurację w Gnieźnie, gdzie mimo braku kontuzjowanego Thorssella, wygrało ze Startem. Zastali tam przyczepny tor i było widać, że im pasował. Podobnie zresztą było podczas pamiętnego barażu w Toruniu w 2017 roku, gdzie gdańszczanie z Bechem czy Gomólskim w składzie osiągnęli zaskakująco dobry wynik.

To rodzi pytanie czemu w Gdańsku nie sposób przygotować taki tor. Komisarze to jedno, ale z drugiej strony tutaj wieje wiatr od morza i gdy jest dużo słońca, ciężko zapanować nad nawierzchnią. Kiedy jednak ma się zapas materiału na torze, można nad nim pracować. W Grudziądzu tor też jest twardy, a widowiska są lepsze niż w Gdańsku, choć tu już jest kwestia geometrii.

Dobre ściganie jest ważne, bo nawet jak zespół przegrywa, walka sprawia, że kibice biegną na stadion. Widać to po Motorze Lublin w ekstralidze. Nie tylko wyniki, ale i widowisko, zazębiają się z frekwencją. Ten tor w Gdańsku trzeba zmienić, ale takie inwestycje to duże wydatki, a wiem, że w Gdańsku trwa dyskusja co dalej z obecnym stadionem. Trzeba się zastanowić czy będzie się jeszcze opłacało inwestować w ten obiekt poprzez dowiezienie nawierzchni czy zmianę geometrii toru. To kosztowny biznes.

Mikkel Bech: Zawiedliśmy wszystkich. Przeczytaj jak kapitan Wybrzeża podsumował sezon

Czy Wybrzeże potrzebuje dużych zmian kadrowych? Działacze wiedzą kto się sprawdził i na pewno szkielet drużyny na przyszły rok mają już w głowach. Trzeba myśleć przyszłościowo, a nie tylko na rok do przodu. Można ściągnąć kogoś super na jeden sezon, kto pomoże w awansie, ale co z tego, skoro zawodnicy i kluby co roku podbijają stawki. Zespół, który awansuje do ekstraligi nie ma łatwo. Obecny beniaminek Motor Lublin skorzystał na upadku klubu z Rzeszowa, bo kto wie, gdzie w tym wypadku jeździłby dziś na przykład Wiktor Lampart?

Budowa solidnych podstaw i kształcenie nowych zawodników musi być priorytetem w kolejnych latach. Na rynku jest duża posucha wśród krajowych żużlowców, więc ich wymagania są wysokie. Nie sztuką jest pchać się do ekstraligi tylko po to, żeby później z niej spaść. Trzeba mieć kim jechać i tu bardzo ważna jest rola lokalnych zawodników, którzy utożsamiają się z klubem.

Finał Złotego Kasku w Gdańsku. Zenon Plech patronem imprezy