Wiesław Pisarski poprowadził wczoraj pierwszy trening z piłkarzami Arki. Wcześniej uczestniczył w konferencji prasowej, podczas której sprawiał wrażenie sympatycznego, skromnego i rzeczowego faceta, z pewnością dobrego dyplomaty. Nic konkretnego jeszcze nie dowiedzieliśmy się. Nowy szef "żółto-niebieskich" chce sprostać wymaganiom, wie, że
Arka jest naszym oczkiem w głowie. W zanadrzu ma kilku graczy i zamierza zorganizować zajęcia indywidualne dla pracujących arkowców. Ten wątek uznał zresztą za duży kłopot.
Zmiana szkoleniowca gdyńskiej "jedenastki" nie jest żadnym zaskoczeniem w skali ogólnoligowej. Przed Jackiem Milewskim taki ruch wykonali działacze w Łęcznej, Płocku, Kietrzu, Radzionkowie, a w poprzednim tygodniu - w Myszkowie oraz Polkowicach, gdzie zakotwiczył nasz dobry znajomy, Romuald Szukiełowicz. Wybór Pisarskiego niewątpliwie kandyduje do miana jednej z największych piłkarskich niespodzianek tego roku. Niżej podpisany dosłownie każdej osobie, z którą rozmawiał od niedzielnego popołudnia (a z racji obowiązków redakcyjnych było ich mnóstwo), musiał wyjaśniać, kto zacz ów jegomość mający uratować "żółto-niebieskich".
To rzecz zrozumiała. 55-letni szkoleniowiec nigdy wcześniej nie pracował nie tylko na Wybrzeżu, ale w rejonie całej Polski północnej. Na szczebel centralny wraca po prawie 13-miesięcznej przerwie. Prezes Milewski przyznał, że rozmowy z Pisarskim trwały od dawna. Już w niedzielę zaskoczył nas śmiałym sformułowaniem, iż był przygotowany na sytuację kryzysową. Przewidywał zatem pasmo niepowodzeń, które pozwoli mu dokonać zmiany na strategicznym stanowisku. Żal, że prezes do tej pory nie przedstawił koncepcji jasno wskazującej sposób wyjścia z kryzysu finansowego, który za jego krótkiej kadencji dziwnie się pogłębia.
Mieczysława Gierszewskiego mogło uratować tylko zwycięstwo w Gorzycach, acz i to niekoniecznie. Remis nie zmieniłby planów trzyosobowego zarządu spółki (oprócz Milewskiego tworzą go Grzegorz Gąsiorowski i Wiesław Kędzia), który jednogłośnie przyklepał zmianę.
To słowa Milewskiego. Notabene, to właśnie Kędzię podejrzewamy o podsunięcie kandydatury Pisarskiego. Powszechnie lubiany kierownik arkowców wywodzi się przecież z Bielawianki, w którym to klubie jego imiennik pracował dwukrotnie. Gierszewski, co jest trochę paradoksalne, właściwie od początku pracy przy Olimpijskiej nie miał stałego poparcia. Początkowo był człowiekiem Piotra Wesołowskiego (z poplecznika stał się oponentem), tylko przez moment Andrzeja Czyżniewskiego, który jednak - po zwolnieniu Stanisława Stachury - nie miał powodów do kolejnej zmiany. Przeciwny trenerowi był również Jan Kowalski, który w czerwcu negocjował z pracującym w Wiśle Kraków Dariuszem Wójtowiczem. Ten jednak odmówił. Potem zabrakło czasu na poszukiwania następnych chętnych.
Seria złych wyników musiała tak się skończyć. Sygnalizowaliśmy to w piątek. Wokół spółki zapanowała cisza. Cisza przed burzą. Tylko raczej dywersyjnie wyglądały ruchy Milewskiego. Najpierw odstawił Dariusza Zawadzkiego, na którego Gierszewski chciał postawić (potwierdził to po meczu z ŁKS w rozmowie z Michałem Globiszem, który zamierzał zabrać mistrza Europy do innego klubu!), a następnie oświadczył drużynie, iż nie będzie kasy na premie. Nie dość, że do tej pory nie ma regulaminu premiowania, że nikt nie chce wziąšć na siebie odpowiedzialności za sławetną nagrodę za awans (150 tys. zł netto do podziału), to jeszcze nie ma być premii!
Co prawda, Dariusz Fornalak, zdecydowanie największy ligowiec w całym klubie, słusznie zwrócił uwagę, iż kwestia pieniędzy nie może przesłaniać całego obrazu wydarzeń (
"Wiem to z doświadczenia, że nawet gdyby prezes dawał nam dziesięć razy więcej, nie wpłynęłoby to na naszą grę"), to jednak nijak takie ruchy nie pasują nam do definicji motywacji. W czwartek kasy nie ma, a w sobotę tuż przed meczem znajduje się 15 tysięcy? O co tu chodzi?
Gierszewski był skazany na pożarcie. Istniało jednak pytanie, kto w zamian. W ostatnim momencie padało kilka nazwisk, które jednak - znając stanowisko Milewskiego - skreślaliśmy. Plotkowano chociażby, że może to być Piotr Rzepka, wsparty przez Andrzeja Bikiewicza, posiadającego niezbędną licencję PZPN. To miała być koncepcja "Czyżyka". Koniec końców, Milewski dopiął swego - wziął człowieka z zewnątrz, czym zaskoczył bodaj wszystkich.
Faltyński, Rajski, Gierszewski. Tych trzech panów, współautorów czerwcowego sukcesu, już nie ma w klubie. Przypadek? Teraz powstał nowy układ. Prezes ma swojego trenera. Trenera, który, jak Szukiełowicz w Gdańsku, nie zna - często chorych - układów, nie musi o wszystkim wiedzieć. Nie zdziwimy się, jeśli teraz, nagle, spadnie na klub gotówka. Skoro znalazły się pieniądze na nowego szkoleniowca (także na mieszkanie dla niego) i na zerwanie kontraktu ze starym, to pewnie znajdą się na wzmocnienia. Tylko jak to przyjmie zespół, dotychczas traktowany trochę niepoważnie. Bo o tym, że jest słaby, wiedzieliśmy od dawna. Trenerowi Pisarskiemu jeszcze raz życzymy powodzenia. Większa z nim rozmowa, gdy pozna już nie tyle samych arkowców, ale chociażby wszystkie nazwiska.
star.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
