Plebiscyt na najlepszego ligowca Trójmiasta 2016 roku.

Sławomir Peszko

Klub: Lechia Gdańsk
Średnia ocena roczna: 3.93
Ur. 1985
Wzrost 173 cm

Jedyny obecnie trójmiejski piłkarz, który regularnie otrzymuje powołania do seniorskiej reprezentacji Polski. Występował w finałach mistrzostw Europy, w których biało-czerwoni po raz pierwszy w historii osiągnęli ćwierćfinał. W minionym roku dwukrotnie zdobył tytuł Ligowca Miesiąca. W wielu meczach Lechia Gdańsk nawet grała tak, w jakiej dyspozycji był skrzydłowy. Dlatego nie dziwi, że klub przedłużył z piłkarzem kontrakt do 2020 roku, a także zaproponował mu pracę po zakończeniu kariery. Popularny "Peszkin" widzi się wówczas w roli poławiacza piłkarskich talentów, torowaniu drogi do dużego futbolu chłopcom z małych miejscowości. Ale na razie ma jeszcze wiele zawodniczych celów. Te najbliższe to: europejskie puchary w Gdańsku i awans Polski na mundial 2018.

Oskar Fajfer

Klub: Energa Wybrzeże - żużel
Średnia ocena roczna: 4.86
Ur. 1994
Wzrost 175 cm

Do zespołu żużlowców Renault Wybrzeża wychowanek Startu Gniezno dołączył przed ubiegłym sezonem. Zawodnik rozpoczynający starty jako senior postanowił przenieść się do I-ligowego Gdańska z ekstraligowego Torunia. To okazało się dobrą decyzją, bo Oskar od początku rozgrywek był pewnym punktem zespołu prowadzonego przez trenera Grzegorza Dzikowskiego. Tytułem Ligowca Miesiąca nasi czytelnicy wyróżnili go jednak dopiero we wrześniu, gdy wrócił do formy po krótkiej zadyszce spowodowanej czerwcową kraksą w meczu z Polonią Bydgoszcz. To od Oskara gdański klub zaczął budowę składu na sezon 2017, w którym Wybrzeża ma awansować do ekstraligi.

Mateusz Mika

Klub: Trefl Gdańsk
Średnia ocena roczna: 4.19
Ur. 1991
Wzrost 206 cm

Siatkarz Lotosu Trefla broni tytułu zdobytego przed rokiem - a ta sztuka nie udała się jeszcze żadnemu sportowcowi podczas plebiscytu na Ligowca Roku w Trójmieście. Dla przyjmującego kadry Polski miniony rok był dziwny. Kiedy zdrowie pozwalało grał na maksimum umiejętności. Często jednak zmagał się z kontuzjami. Pomimo tego zajął z Lotosem Treflem 4. pozycję w PlusLidze oraz dotarł do półfinału Pucharu Polski. Grał także w biało-czerwonej kadrze, z którą był na igrzyskach olimpijskich w Rio de Janeiro. Tam nasza reprezentacja dotarła do ćwierćfinału, a w nim uległa USA 0:3. Mika pokazał się w Brazylii z dobrej strony i został wybrany Ligowcem Sierpnia.

Monika Kobylińska

Klub: SPR Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 4.48
Ur. 1995
Wzrost 177 cm

Piłkarka ręczna drugi raz z rzędu jest nominowana do tytułu Ligowca Roku. W poprzedniej edycji zajęła 4. miejsce. Teraz została kandydatką w plebiscycie po sięgnięciu po miano Ligowca Listopada. W minionych miesiącach rozgrywająca Vistalu Gdynia potwierdziła, że nie jest tylko meteorem, ugruntowała swoją pozycję tak w klubowej jak i reprezentacyjnej siódemce. Była mocnym punktem drużyny, która po raz trzeci z rzędu sięgnęła po Puchar Polski, przed wakacjami wróciła na ligowe podium, a jesienią już nie miała sobie równych w PGNiG Superlidze. Na półmetku sezonu zasadniczego leworęczna szczypiornistka przewodzi klasyfikacji najskuteczniejszych snajperek elity. W grudniu grała w podstawowym składzie biało-czerwonych w finałach mistrzostw Europy.

Magnus Zetterstroem

Klub: Energa Wybrzeże - żużel
Średnia ocena roczna: 4.80
Ur. 1971
Wzrost 181 cm

Obok Renata Gafurowa zdecydowanie ikona gdańskiego żużla w ostatniej dekadzie. W Wybrzeżu startował w latach 2008-11 i 2015-16. Szwed był liderem zespołu, który w 2015 roku awansował do I ligi, ale na kolejne rozgrywki został zakontraktowany jako zawodnik oczekujący. Klub chciał postawić na bardziej perspektywicznych zawodników i na początku sezonu nie był powoływany do składu. Gdy wyniki gdańskich żużlowców rozczarowywały, "Zorro" wrócił do zespołu i szybko udowodnił, że odsunięcie go od składu było błędem. Nasi czytelnicy wyróżnili go tytułem Ligowca Lipca. Niewykluczone, że gdyby ścigał się dla Wybrzeża od początku sezonu, gdańszczanie zaszliby w tabeli wyżej niż 6. miejsce. Zetterstroem jeszcze przed zakończeniem sezonu ogłosił, że to jego ostatni rok startów. Obecnie pracuje dla jednego ze swoich dotychczasowych sponsorów, ale nie wyklucza, że chętnie popracowałby w przyszłości w Gdańsku jako trener.

Mateusz Szwoch

Klub: Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 3.34
Ur. 1993
Wzrost 173 cm

Pierwszy piłkarz Arki Gdynia, który zdobył nominację w historii plebiscytu na Ligowca Roku. Ale przede wszystkim na stałe zapisał się w klubowych annałach. To jego gol przypieczętował awans żółto-niebieskich do ekstraklasy, a jednocześnie był zwieńczeniem doskonałej gry pomocnika wiosną. To był rok piłkarskiego zmartwychwstania tego zawodnika. Wrócił na boisko po wygranej batalii z kłopotami natury kardiologicznej oraz mógł wreszcie rozegrać pełną rundę w ekstraklasie, w większości meczów jako podstawowy gracz. O wiele bardziej błyszczał w I lidze, gdy często mówiono o nim "Pan Piłkarz", ale w krajowej elicie także miał przebłyski wielkich możliwości jak choćby notując 3 asysty w wygranym meczu z Ruchem Chorzów (3:0).

Magdalena Damaske

Klub: Atom Trefl Sopot S.A.
Średnia ocena roczna: 4.09
Ur. 1996
Wzrost 185 cm

Nowy regulamin plebiscytu na Ligowca Roku sprawił, że w głosowaniu uczestniczą przedstawiciele drużyn, które w 2016 roku zdobyły medale w rozgrywkach ligowych. A taką był Atom Trefl Sopot, wpierany wówczas przez PGE. Mocny skład zapewnił miejsce w finale, w którym Atomówki po raz drugi z rzędu musiały uznać wyższość Chemika Police. W tym zespole była Magdalena Damaske, ale głównie uczyła się siatkówki od gwiazd OrlenLigi. Przed nowym sezonem z drużyną rozstał się główny sponsor, odeszły niemal wszystkie siatkarki. Została Damaske, które w lutym będzie kończyć 21 lat. Teraz to przyjmująca jest jedną z gwiazd najmłodszego zespołu OrlenLigi, który w rozgrywkach ma przede wszystkim zdobywać niezbędne doświadczenie. Uzyskała także najwyższą średnią not spośród trzech siatkarek wystepujących w Atomie Treflu przez 12 miesięcy.

Paweł Lipkowski

Klub: Drew Pal 2 Lechia Rugby
Średnia ocena roczna: 4.28
Trener
Ur. 1978

Jedyny trener wśród kandydatów do tytułu Ligowca Roku. Uzyskał najwyższą średnią not w drużynie rugbistów Lechii Gdańsk, z którą pracuje od 2012 roku. W minionym sezonie poprowadził biało-zielonych do 7. z rzędu tytułu mistrza Polski w siódemkach oraz wicemistrzostwa kraju w piętnastkach. Konsekwentnie stara się wprowadzać do seniorskiej ekipy młodzież, a także wciąż rozwija się jako szkoleniowiec. To tej pracy poświęcił się już w kwiecie kariery zawodniczej. Zajął się trenerką jako 25-latek. Zaczynał w Pruszczu Gdańskim. Wcześniej 14 razy wystąpił w reprezentacji Polski, a z Lechią w różnych kategoriach wiekowych zdobył 8 tytułu mistrza Polski.

Adam Piotrowski

Klub: Ogniwo Sopot
Średnia ocena roczna: 3.84
Ur. 1997
Wzrost 196 cm

Objawienie roku nie tylko w Ogniwie Sopot, ale i w ekstralidze. Jedna z największych nadziei w polskich rugby młodego pokolenia. Po stażu we francuskiej akademii w Grenoble przebojem wszedł do podstawowego składu sopockich seniorów. Mimo zaledwie 19 lat był mocnym punktem drugiej linii zespołu, który w "15" zdobył dla klubu pierwszy medal od 2002 roku, a jesienią zagrał w finale Pucharu Polski. Od naszym czytelników otrzymał najwyższą średnią not w drużynie za miniony rok. Blisko 2-metrowy zawodnik jest także podstawowym graczem reprezentacji do lat 20. Poza warunkami fizycznymi jego największy atut stanowi wyszkolenie techniczne. Dokładność podań i chwytu to zasługa m.in. wcześniejszych jego treningów w koszykówce.

Filip Matczak

Klub: KGS Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 4.34
Ur. 1993
Wzrost 187 cm

W poprzedniej edycji plebiscytu zajął drugie miejsce. Dostał niemal 17 proc. głosów i tylko o 6 proc. przegrał z Mateuszem Miką. Do głosowania na najlepszego sportowca w Trójmieście dostał się wówczas dzięki temu, że miał najwyższą średnią not z koszykarzy i koszykarek występujących w Gdyni i w Sopocie przez 12 miesięcy. Tym razem obrońca Asseco Gdynia wchodzi do plebiscytu jako Ligowiec Lutego. Koszykarz stał się w 2016 roku zawodnikiem, o którym zaczyna mówić się w kontekście reprezentacji Polski. Jest jednym z najważniejszych elementów gdyńskiego klubu i nie raz to jego trafienia decydowały o zwycięstwach. Mocno się z nim związał, ponieważ pomimo ciekawych ofert ostatniego lata postanowił pozostać w Asseco.