Plebiscyt na najlepszego ligowca Trójmiasta 2021 roku.

Wiktor Kułakow

Klub: Energa Wybrzeże Gdańsk
Narodowosć: Rosja
Średnia ocena roczna: 4.55
Ur. 1995
Wzrost 174 cm

Wiktor Kułakow przychodził do Zdunek Wybrzeże Gdańsk jako lider i sprostał zadaniu. Kibice przydzielili mu najwyższe oceny i stąd otrzymał debiutancką nominację w plebiscycie. Ze wszystkich startujących w eWinner 1. Lidze Żużlowej miał 6. średnią biegową (2.167). Rosjanin jest ambitny, profesjonalnie podchodzi do swoich obowiązków. Zawsze wymaga od siebie maksimum. Żałuje, że trafił do żużla dopiero w wieku 15 lat, gdyż mógłby zajść dalej. Bardzo szybko nauczył się języka polskiego, starał się o obywatelstwo naszego kraju, ale na razie temat upadł. Nie zawsze też wiosło mu się w sportowej w karierze. W 2017 roku nieznani sprawcy okradli warsztat żużlowca. Zginęły motocykle i części zamienne. Straty wyceniono na około 100 tys. zł.

Dusan Kuciak

Klub: Lechia Gdańsk
Narodowosć: Słowacja
Średnia ocena roczna: 3.90
Ur. 1985
Wzrost 194 cm

Czwarta nominacja do plebiscytu na Ligowca Roku. W ostatniej edycji zajął 3., a w latach 2017 i 2019 plasował się na 4. miejscu. W 2021 roku bramkarz Lechii Gdańsk jako jedyny dwukrotnie sięgał po tytułu Ligowca Miesiąca w Trójmieście. Uczestniczył w Euro 2020 z reprezentacją Słowacji, a na tym turnieju jednym z zaledwie 9 piłkarzy z polskiej ligi. W historii ekstraklasy zapisał się przede wszystkim jako zagraniczny piłkarz z największą liczbą występów. Obecnie to 283 mecze, ale z pewnością ta liczba jeszcze zostanie znacznie poprawiona. Jesienią zniechęcił do rywalizacji Zlatana Alomerovicia i wiosną będzie już niekwestionowanym numerem 1 między słupkami biało-zielonych. Jeśli nie zmieni zwyczajów, to oby jak najrzadziej... zabierał głos. Co prawda rozmowy z nim to zawsze przyjemność, bo mówi prawdę prosto z mostu, często nie kryjąc emocji, ale ma zwyczaj, że do wywiadów wychodzi tylko po... przegranych meczach.

Wojciech Piotrowicz

Klub: Ogniwo Sopot
Średnia ocena roczna: 4.42
Ur. 1990
Wzrost 184 cm

Siła i precyzja uderzenia, gdyż kopnąć piłkę między słupy i z 50 metrów, Wojciechowi Piotrowiczowi nie sprawia większego problemu. A do tego stalowe nerwy, gdyż ileż to już zwycięskich meczów, czy to reprezentacji Polski, czy klubu przynosiły jego uderzenia w ostatnich sekundach spotkania. Jako łącznik ataku musi jednak myśleć nie tylko o sobie, ale także dyrygować kolegami, nadawać ton ofensywnym akcjom drużyny. By na to wszystko być gotowym, dużo pracuje indywidualnie. Tym bardziej dba o formę, gdyż jest po dwóch operacjach kolan. Na rugby był skazany, gdyż grał jego tata i starszy brat, ale na pierwszy trening jako 6-latka zaprowadziła go mama. Wychował się w Lublinie, ale obecnie za swoje miejsce na ziemi uważa Trójmiasto, gdyż medale kolekcjonuje z sopockim klubem, a mieszka na gdańskiej Letnicy. Pokazuje też, że sport na wysokim poziomie można połączyć z pracą zawodową. Nominację w plebiscycie otrzymał jako rugbista z najwyższą średnią ocen sezonie, który Ogniwu przyniósł kolejny tytuł mistrza Polski.

Mariusz Wlazły

Klub: Trefl Gdańsk
Średnia ocena roczna: 4.58
Ur. 1983
Wzrost 194 cm

Kapitan Trefla Gdańsk od 2020 roku. Absolutna legenda polskiej siatkówki. Mistrz świata z 2014 roku i srebrny medalista z 2006. Siatkarz 20-lecia PlusLigi. Prawdziwa ostoja i przyjaciel w szatni. Dzięki swojemu doświadczeniu chce być dobrym przyjacielem oraz psychologiem w szatni żółto-czarnych. Pomóc mają mu w tym studia na kierunku psychologii na Uniwersytecie Gdańskim, które rozpoczął w ubiegłym roku. Ma 38 lat, ale nie jeden młodszy siatkarz mógłby pozazdrościć mu formy i zapały do gry. Wolny czas spędza z rodziną i psem. Sam zresztą uważa, że zwierzęta odgrywają istotną rolę w naszym życiu. Kształtują osobowość i wpływają na relacje z otoczeniem. Otrzymał nominację do finału plebiscytu jako Ligowiec Lutego. W plebiscycie na Ligowca Roku startuje pierwszy raz.

Mariusz Jurkiewicz

Klub: Energa Wybrzeże Gdańsk
Średnia ocena roczna: 3.61
Ur. 1982

Mariusz Jurkiewicz jako piłkarz ręczny z reprezentacją Polski zdobył dwa brązowe medale mistrzostw świata, święcił też klubowe sukcesy. Jako trener jest na początku drogi. W Torus Wybrzeże Gdańsk zaczynał w listopadzie 2020 roku jako asystent, a w marcu 2021 roku został pierwszym trenerem. Zespół pod jego wodzą czyni postępy. Poprzedni sezon skończył na 11., a pierwszą rundę obecnych rozgrywek na 9. miejscu. Kibice to jemu przyznali najwyższą notę w całej drużynie, co zaowocowało pierwszą nominacją w plebiscycie. W klubie doceniają spokój i inteligencję szkoleniowca. Jest ultraperfekcjonistą, wszystko robi z największą dokładnością i nie uznaje żadnych półśrodków.

Adam Deja

Klub: Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 3.56
Ur. 1993
Wzrost 185 cm

Adam Deja strzela niezbyt dużo goli, ale jak już pośle piłkę do celu, za każdym razem są to bramki określane mianem "stadiony świata". Piłkę do siatki Zagłębia w Sosnowcu zmieścił niemal z połowy boiska, a gol został uznany za najładniejszy w sezonie 2020/21 na I-ligowych boiskach. Natomiast rok zakończył takim kopnięciem do bramki Stomilu Olsztyn, że w "cieszynce" jego koledzy byli pucybutami, którzy z uznaniem czyścili prawy but piłkarski snajpera. Sam mówi, że takie uderzenie może każdy wytrenować, gdyż nie ma na nią wpływu wielkość i siła mięśni, ale liczy się technika uderzenia. Pomocnika Arki Gdynia debiutancką nominację w plebiscycie otrzymał po zdobyciu Ligowca Maja, czyli zwycięstwie w miesiącu, który był dla klubu najlepszy w minionym roku, gdyż przyniósł m.in. grę w finale Pucharu Polski. "Dejka" bywał też kapitanem żółto-niebieskich, gdyż nie tylko dlatego, że ma obecnie drugi staż w drużynie, był drugi w kolejności do kapitańskiej opaski. Nie tylko gra w piłkę, ale też dobrze się zna na tej międzynarodowej. Przed Euro 2020 na czarnego konia turnieju wskazał Włochów, a na co dzień kibicuje Borusii Dortmund i Bayernowi Monachium.

Alice Kunek

Klub: VBW Arka Gdynia
Narodowosć: Australia
Średnia ocena roczna: 3.24
Ur. 1991
Wzrost 187 cm

Skrzydłowa VBW Arki Gdynia od 2020 roku. Nad morzem powierzono jej rolę liderki po odejściu jej rodaczki Rebbecki Allen. Wywiązała się z niej w finałowej batalii o mistrzostwo Polski. W jednym z pięciu meczów równo z syreną oddała celny rzut na wagę zwycięstwa. A tak naprawdę przez kontuzję stawu skokowego miała w nich nie uczestniczyć. Zawsze uśmiechnięta i przyjacielska, spędzająca dużo czasu z koleżankami z zespołu. Miłośniczka kawy i czytania książek. Międzynarodowo studiuje na kierunku biznesu i ekonomii. Otrzymał nominację do finału plebiscytu jako Ligowiec Marca. W plebiscycie na Ligowca Roku startuje pierwszy raz.

Filip Dylewicz

Klub: KGS Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 3.78
Ur. 1980
Wzrost 202 cm

Koszykarz Asseco Arki Gdynia od 2020 roku, choć dla żółto-niebieskich grał także w sezonie 2018/19. Postać dobrze znana trójmiejskim kibicom koszykówki, gdyż w przeszłości grał również w barwach Prokomu Trefla Sopotu oraz Trefla Sopot. Ma 41 lat, ale nie brakuje opinii, że jest jak wino - im starszy, tym lepszy. Przepisem na długowieczność weterana jest pozytywne myślenie. Zresztą trudno spotkać go nieuśmiechniętego. Na zawodowych parkietach od 1996 roku. W styczniu ustanowił rekord największej liczby występów w polskiej lidze - 673, a licznik bije dalej. I właśnie za ten spektakularny wyczyn został nominowany do plebiscytu na Ligowca Roku. Po raz drugi, bo poprzednio miał taką okazję w 2017 roku. Wówczas to zajął dziewiąte miejsce.