Rozmowa z Agnieszką Drzewiczuk, siatkarką Gedanii
Zapewne niewielu kibiców wie, że w młodej drużynie Gedanii jest mistrzni Europy.
Agnieszka Drzewiczuk tytuł ten zdobyła z reprezentacją Polski kadetek. W decydujących meczach o dziewiątym miejscu w serii A I ligi wychowanka Trefla Gdynia i absolwentka SMS Sosnowiec, która drugi sezon występuje w gdańskim klubie, należała do najlepszych na parkiecie. Wielokrotnie siatkarki Wisły rozbijały się o stawiany przez środkową blok.
- Z gry blokiem w meczach z krakowiankami jestem zadowolona. Element ten cały czas ćwiczę na zajęciach. Ponadto istotne jest wyczucie momentu wyskoku. Z tym trzeba się urodzić. Mnie się udało - mówi 21-letnia siatkarka, która mierzy 188 centymetrów.
- Czy po pokonaniu Wisły można ogłosić, że Gedania utrzymała się w ekstraklasie? Praktyka ostatnich lat dowodzi, że wicemistrzowi serii B rzadko udaje się wygrać baraż.
- Mam nadzieję, że tak się stanie. Wisły nieco się obawiałyśmy. Dobrze się stało, że nie musimy wracać do Krakowa.
- W ostatniej rundzie baraży będzie albo Dalin Myślenice albo Muszynianka. Twój typ?
- Z Muszynianką mamy rachunki do wyrównania. Na początku sezonu przegrałyśmy z tą drużyną nieznacznie awans do następnej rundy Pucharu Polski. Oba mecze odbyły się jednego dnia, na wyjeździe. Wygrałyśmy 3:2 i w takich samym rozmiarach przegrałyśmy. Małe punkty przemawiały za rywalkami. Teraz powinno być znacznie lepiej, bo zagramy z
Emilią Reimus.
- Jej obecność w drużynie to istotne wsparcie?
- To za mało powiedziane. Reimus jest filarem naszego zespołu.
- Jak czujesz się w pierwszym pełnym sezonie w roli podstawowej zawodniczki zespołu ekstraklasy?
- Moje nastawienie do gry nie uległo zmianie. Bez względu na to, czy wychodzę w pierwszym składzie, czy też rozpoczynam od ławki rezerwowych, zawsze mobilizuję się do tego, aby grać jak najlepiej.
- W ostatnim czasie coraz częściej zaskakujesz rywalki zagrywką z wyskoku. Wydawało się, że jako absolwentka SMS powinnaś tym atutem dysponować od dawna...
- Szkolenie w siatkówce szybko się zmienia. Obecnie wszystkie dziewczyny w SMS zagrywają z wyskoku, ale gdy uczyłam się w tej szkole, trener pozwalał nam w tym elemencie na dowolność. Wśród moich rówieśniczek z wyskoku serwowała jedna bądź dwie zawodniczki. Ja do tego przekonałam się dopiero w Gdańsku.
- Jako kadetka zostałaś mistrzynią Europy. Czy złoty medal pomógł, czy zaszkodził w dalszej karierze?
- Na pewno zrobił dobrze psychice, dał mi poczucie siatkarskiej wartości. Jednak tak naprawdę po tym sukcesie pozostały tylko miłe wspomnienia i wpis na świadectwie maturalnym. W ekstraklasie przeszłość nie ma znaczenia. Przydatność do drużyny trzeba potwierdzać w każdym meczu.
- Gdyby nie nauka i treningi w SMS, gdyńska siatkarka mogłaby przebić się do ekstraklasy?
- Nie żałuję, że trafiłam do SMS, ale gdybym jeszcze raz miała podejmować decyzję w tym względzie, mając świadomość, z jakimi obciążeniami to się wiąże, to mocno bym się zastanawiała. Gdybym została w Gdyni, być może grałabym teraz w siatkówkę tylko amatorsko. Chyba nic bym nie straciła, gdybym po szkole podstawowej przyjęła propozycję Gedanii i już wtedy trafiła pod opiekę trenera Jagły.
- Siatkówka jest na pierwszym miejscu w twoim życiu?
- Na pierwszym miejscu stawiam naukę. Odnośnie siatkówki wiem tylko tyle, że jeszcze przez dwa i pół roku będę grała w Gedanii. Tyle czasu potrzebuję na ukończenie studiów z zakresu turystyki na gdańskiej AWFiS.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
