Joao Nunes całą dotychczasową karierę spędził w Benfice Lizbona, ale mimo juniorskich sukcesów, nie zdołał przebić się do pierwszej drużyny. Najbliższe trzy sezony 20-letni obrońca ma spędzić w Lechii. - Na transfer do Gdańska namówił mnie Paweł Dawidowicz, z którym grałem w rezerwach Benfiki. Opuściłem Lizbonę, choć trenowałem tam od 8 roku życia. Może jeszcze tam kiedyś wrócę? Teraz muszę się rozwijać, a Lechia wydaje się ku temu idealnym klubem - mówi piłkarz, który wzoruje się na Pepe z Realu Madryt. - Jestem pogodnym gościem, ale na boisku nikomu nie odpuszczam - deklaruje Portugalczyk.
Rafał Sumowski: Z okazji inauguracji roku szkolnego odwiedził pan uczniów Szkoły Podstawowej nr 15 w Gdańsku. Choć nie zdążył pan zagrać ani jednego meczu w Lechii, młodzi kibice wręcz rwali się po autografy. Chyba się panu spodobało?Joao Nunes Tak, to było świetne doświadczenie. Sam kiedy byłem dzieckiem i widziałem piłkarza, zawsze chciałem zdobyć jego autograf czy zamienić choć słowo. To zabawne zważywszy na to, że dopiero co trafiłem do Lechii i nie jestem jeszcze znanym piłkarzem. Miałem też okazję przespacerować się po Gdańsku. Śliczne miasto, a w dodatku przywitała mnie znakomita pogoda.
Jak to się stało, że trafił pan do Lechii? To był taki "szybki strzał"? Zadzwonił menedżer i powiedział "pakuj się, znalazłem klub, w którym będziesz miał szansę na regularne występy"?Negocjacje zaczęły się dwa, trzy tygodnie temu. Było zapytanie z Lechii, mieliśmy czas żeby to przedyskutować i doszedłem do wniosku, że to będzie dobry ruch. Poszło rzeczywiście szybko.
SŁAWOMIR PESZKO O KONTUZJI, KADRZE I PIJAWKACHJako junior zapisał pan na swoim koncie sporo sukcesów. Regularnie grał pan w reprezentacji Portugalii, był pan podstawowym zawodnikiem podczas turnieju mistrzostw Europy do lat 19, gdzie zajęliście 2. miejsce. Grał pan w finałach mistrzostw świata do lat 20 oraz młodzieżowej Lidze Mistrzów. A jednak w Benfice nie przebił się pan do pierwszego zespołu. Jak pan myśli, dlaczego?W takim klubie jak Benfica nie jest łatwo, nawet jeśli masz na koncie różne osiągnięcia. Przy tylu znakomitych piłkarzach jacy grają w Lizbonie to normalne, że musisz opuścić klub z nadzieją, że pewnego dnia wrócisz do niego silniejszy, by od razu wskoczyć do pierwszej drużyny. Przez ten czas musisz jednak się rozwinąć. Myślę, że występy w polskiej ekstraklasie dadzą mi znacznie więcej niż gra w rezerwach Benfiki.
Z Benfiką związany był pan od początku przygody z piłką. Nie żal opuszczać panu Lizbonę?Wychowałem się w Lizbonie i spędziłem tam całe życie. Zacząłem treningi w Benfice mając 8 lat. Nie czuję się smutny przez to, że musiałem wyjechać. W Gdańsku jestem kilka dni i jakoś nie umieram z tęsknoty. Jestem nastawiony bardzo optymistycznie.
W rezerwach Benfiki miał pan okazję grać z innym nowym nabytkiem Lechii Stevenem Vitorią, a także z Pawłem Dawidowiczem, który trafił do Lizbony z Lechii. Co może pan o nich powiedzieć?Steven to mój dobry kolega, fantastyczny człowiek. Występowaliśmy razem jakieś dwa lata temu. Mam nadzieję, że w Gdańsku pokażemy się z dobrej strony. Mamy tu ku temu stworzone znakomite warunki. Paweł to świetny chłopak i bardzo dobry piłkarz. Praktycznie codziennie jesteśmy w kontakcie. Teraz został wypożyczony do VfL Bochum i będzie zbierał doświadczenie. Może kiedyś obaj spotkamy się znów w Benfice?
JACEK GREMBOCKI OCENIA LETNIE TRANSFERY LECHII GDAŃSK I ARKI GDYNIAPoradził się pan Pawła czy warto podpisać kontrakt z Lechią?Tak, był jedną z pierwszych osób, które zapytałem o zdanie. Powiedział, że to będzie dla mnie fantastycznie rozwiązanie, aby zrobić duży krok do przodu. Zaufałem jego słowom. Fajne jest to, że jestem z nim w stałym kontakcie. Powiedział, że jeśli tylko czegoś będę potrzebował, wystarczy że zadzwonię. Jego rodzina jest na miejscu w Gdańsku i wiem, że mogę liczyć na pomoc. Myślę jednak, że szybko zaaklimatyzuję się w Gdańsku. Tym bardziej, że przyjechałem tu z mamą i z dziewczyną, które przynajmniej na początku zostaną tu ze mną.
Lechia gra głównie trzema obrońcami. Odnajdzie się pan w tym systemie?Mogę grać w środku, mogę grać na prawej obronie. Tak naprawdę jestem nauczony, że grasz tam, gdzie wystawi cię trener i nie ma dyskusji. Jeśli powie, że mam stanąć w bramce to stanę w bramce. Chcę przekonać go, że zasługuję na miejsce w pierwszym składzie.
Na jakich piłkarzach się pan wzoruje?W Portugalii zawsze mieliśmy świetnych obrońców.
Ricardo Carvalho,
Pepe,
Bruno Alves... Moim idolem jest jednak Pepe. To fantastyczny piłkarz.
Lubi pan grać tak ostro jak zawodnik Realu Madryt? Wygląda pan raczej na spokojnego człowieka.Tak. Na co dzień jestem pogodnym i uśmiechniętym gościem, ale na boisku trzeba być twardym i nie wolno odpuszczać. Spójrzmy na Carvalho. Gdyby spotkać go na ulicy, facet wygląda niepozornie. Ma 38 lat a na boisku prezentuje wielką klasę. Zawsze jest jednym z najlepszych na boisku. To tam piłkarz powinien pokazywać swoją jakość i właśnie tak zamierzam zrobić w Lechii.
LECHIA WYPOŻYCZYŁA SZEŚCIU GRACZY, SPRZEDAŁA JEDNEGOW Lechii mamy już małą portugalską kolonię. Znał się pan wcześniej z braćmi Marco i Flavio Paixao?Nie, ale kilka dni temu dowiedziałem się, że swego czasu mieszkaliśmy w tej samej miejscowości. Myślę, że to fajnie, że są w Lechii bracia Paixao i
Steven Vitoria. Zawsze będzie mi łatwiej się zaadaptować, ale oczywiście nie zamierzam zamykać się tylko na portugalskie towarzystwo.
Czuje się pan gotowy by powalczyć o skład już na najbliższy mecz przeciwko Cracovii?Tak, jestem zdrowy. W Benfice trenowałem codziennie, grałem w sparingach. Jeśli potrzebujecie bym zagrał nawet dziś, jestem gotowy. Wiadomo, że będę potrzebował czasu, by wkomponować się w zespół i przyswoić taktykę, ale moim zdaniem w piłce nożnej nie ma wielkich tajemnic. W Benfice i drużynie narodowej miałem wielu znakomitych trenerów, którzy sporo mnie nauczyli.
W 2014 roku w finale młodzieżowej Ligi Mistrzów grał pan przeciwko FC Barcelonie. Jak pan wspomina to spotkanie?Przegraliśmy w finale 0:3, choć zagraliśmy bardzo, bardzo dobry mecz. W ogóle te rozgrywki to znakomita sprawa dla młodych zawodników. Daje możliwości wyjść poza rozgrywki krajowe, regionalne i pokazać się na międzynarodowej arenie. W przypadku piłkarzy z mojej drużyny zaowocowało to zagranicznymi transferami.
Kontrakt z Lechią podpisał pan na 3 lata. Tyle czasu daje pan sobie żeby zapracować na transfer do silniejszej ligi?Plan jest taki, że ja pomogę Lechii w osiągnięciu jej celów, a klub pomoże mi z moimi. Obie strony chcą się rozwijać i to będzie dobre połączenie. Nikt nie wie co wydarzy się za tydzień czy za rok. Ja chcę w Gdańsku grać jak najwięcej i robić postępy z dnia na dzień. Skoro opuściłem swój kraj dla piłki, udowodniłem jak mi na niej zależy. Teraz wszystko w moich nogach. Obiecuję kibicom Lechii, że będę dawał z siebie wszystko.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
