Do dziewiętnastu latach Polska znów pokonała w rugby Hiszpanię! W Gdyni, w której biało-czerwoni zawsze wygrywali, odprawili rywali z Półwyspu Iberyjskiego z wynikiem 27:15 (12:3). W naszej grupie jest jeszcze Portugalia. Jeśli 18 maja na wyjeździe zespół Jerzego Jumasa pokonałby i tę przeszkodę, to awansuje na ostatni szczebel kwalifikacji Pucharu Świata 2003 roku. Tak blisko turnieju finałowego jeszcze nigdy nie byliśmy!
Punkty zdobyli: Maciej Szablewski 7, Grzegorz Kacała 5, Paweł Lipkowski 5, Piotr Jurkowski 5, Rafał Fedorowicz 5 - Fernando de La Calle 5, Alvar Enciso 5, Alfons Martinez 3, Noe Macias 2.
POLSKA: Ruszkiewicz (52 Urbanowicz), Wojaczek (80 Sajur), Kaszuba (73 Bartoszewicz), Dembicki, Kacała, Fedorowicz, Brażuk, Kochański (49 Tubielewicz), Komisarczuk, Szablewski (69 Mrowicki), Lipkowski, Stachura, Potarowicz, Baraniak (27 Czaja), Jurkowski.
Najważniejszy mecz pięciolecia w polskim rugby wywołał spore zainteresowanie. Z prażenia się na plaży na rzecz sportowych emocji zrezygnowało blisko trzy tysiące widzów. W loży honorowej zasiedli m.in.
Adam Giersz, szef polskiego sportu i
Jan Kozłowski, prezes PZR.
Ze względu na gorącą aurę Hiszpanie mogli czuć się jak w domu, ale jeszcze zanim zabrzmiał pierwszy gwizdek przekonali się, że czeka ich tutaj "piekło". Gdynianie tradycyjnie odpalili wzdłuż linii bocznej kilkadziesiąt rac, a ich huk i dym spowodował, że oszołomieni goście chowali głowę w ramiona, a co bardziej wrażliwi kryli się na zadaszonej ławce rezerwowych.
Także na murawie Polacy postanowili wykorzystać wariant zaskoczenia. Do składu wpisano Kacałę, który oficjalnie karierę zakończył przed... rokiem. Co więcej szef wyszkolenia PZR, ubrał koszulkę z numerem 2, przynależną młynarzowi. Jednak nie zagrał na tej pozycji, ani na swojej koronnej, czyli w trzeciej linii młyna, a wybrał drugą linię. Jakby tego było mało, to właśnie blisko 36-letni rugbista został wyniesiony przy wrzucie piłki z autu w 3 minucie, a po chwili to on zdobył przyłożenie. Na 7:0 podwyższył Szablewski.
Hiszpanie zrewanżowali się karnym w 21 min, a na pierwszą "piątkę" przyszło im czekać aż do 64 min. Wówczas przegrywali już 3:22! W końcówce dwukrotnie obie drużyny grały w liczebnym osłabieniu (żółte kartki otrzymali
Jacek Wojaczek i
Aleksander Bartoszewicz). Przyjezdni za wszelką cenę parli do przyłożeń, rezygnując tym samym z kopów z karnych nawet blisko słupów. Jednak biało-czerwoni przetrzymali napór.
Zresztą to oni przeprowadzili najładniejszą akcję meczu. W 34 min. Polacy wprowadzili piłkę do gry z autu po prawej stronie, później jak po sznurku przechodziła ona z rąk do rąk wzdłuż całego boiska, a na pole punktowe po szybkim sprincie zaniósł ją lewą flanką Lipkowski. W pamięci pozostaną też dynamiczne rajdy naszego obrońcy Jurkowskiego oraz wyłomy czynione niczym taranem przez Macieja Stachurę, którego często nie mogło powalić nawet trzech przeciwników. Ponadto był... Kacała.
- Decyzję o grze podjąłem trzy godziny przez meczem i to na skutek ministrajku pozostałych reprezentantów, którzy zagrozili, że beze mnie nie wyjdą na boisko. Myślałem, że wytrzymam 20 minut - grałem do końca. Jednak nie chcę tytułów "Kacała-bohater". Dzisiaj wygrała cała drużyna - mówił grający szef wyszkolenia PZR.
Na sukces nikt tak naprawdę nie był przygotowany. Kancelaria prawnicza z Sopotu ufundowała dla reprezentacji premię w wysokości 11 tysięcy złotych, ale - jak podkreślał prezes Kozłowski - miała ona być wypłacona niezależnie od wyniku. Nie było strug szampana, co zawodnicy zrekompensowali sobie polewaniem... wodą.
- To jest sensacja! Hiszpanie to zawodowcy, a zostali ograni przez Polaków, którzy w rugby są - niestety - nadal amatorami - podkreślał trener Jumas.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
