- Dopiero buduję swoje nazwisko w Polsce, ale Greg Hancock czy Jason Doyle pokazują, że w tym sporcie nigdy nie jest za późno na sukcesy - mówi Kim Nilsson. Szwed w debiucie dla Zdunek Wybrzeża Gdańsk wystartował tylko dwa razy, ale zaprezentował się z dobrej strony. - Mam nadzieję, że pojadę w kolejnym meczu. Motocykle zostawiam w Gdańsku. Chcę pomóc w walce o play-off - dodaje 29-latek, który opowiedział nam też o swojej pasji do motocrossu i enduro.
tak, fajnie wypadł w debiucie, a jego pozyskanie to dobry impuls dla drużyny
65%
ocenimy po kolejnym meczu
30%
nie sądzę, to nie jest wzmocnienie robiące różnicę
5%
Rafał Sumowski: W debiucie dla Zdunek Wybrzeża zdobył pan 4 punkty i bonus w dwóch wyścigach. Szkoda, że przez ulewę przerwano mecz i nie było dane panu więcej wyjechać na tor. Jak wrażenia?Kim Nilsson: Wielka szkoda, że mecz został przerwany, ale najważniejsze, że zaliczono wynik i wygraliśmy. Nie trenowałem wcześniej w Gdańsku, miałem tylko kilka okrążeń żeby zapoznać się z nawierzchnią podczas próby toru. Przybyłem na miejsce promem na cztery godziny przed meczem. Nie spędziłem tu nawet dnia, a czułem się jakbym był tu od miesiąca. Koledzy, działacze, kibice - wszyscy świetnie mnie przyjęli.
Jak prezentuje się pana baza sprzętowa na polską ligę?Zostawiam w Gdańsku dwa motocykle. Zajmował się nimi będzie tutejszy mechanik
Tomasz Rynkowicz. Trochę improwizowaliśmy, ale widać, że to fachowiec. Podczas meczu z Orłem ta współpraca pomiędzy nami fajnie zagrała i jestem dobrej myśli na przyszłość.
Zdunek Wybrzeże - Orzeł Łódź 31:17. Przeczytaj relację z meczu, wystaw oceny zawodnikom i trenerowi
.
Myślę, że kibice szybko pana "kupili". A trener? Czuje pan, że wywalczył sobie miejsce w składzie na kolejny mecz?Tak sądzę. Jeśli zadzwonią, że mam stawić się na kolejnym spotkaniu, przyjeżdżam i daję z siebie sto procent, tak jak w debiucie.
Pana sytuacja przypomina trochę tę w jakiej był swego czasu Mikkel Bech.
W 2017 roku trafił do Gdańska w trakcie sezonu i został "odkurzony" dla polskiej ligi. Teraz jest jednym z liderów Wybrzeża. Pan do tej pory zaledwie liznął startów w Polsce. Liczy pan na podobny rozwój wydarzeń jak u duńskiego kolegi?Mam nadzieję. Czuję się świetnie w tym sezonie. Przyznam, że mimo dobrych występów w Szwecji, trochę stresowałem się przed debiutem w Wybrzeżu. Przyszedłem w trakcie sezonu do ukształtowanej drużyny i musiałem pokazać się z jak najlepszej strony. Sam trochę narzuciłem sobie presję, ale jak wspomniałem wcześniej, zostałem świetnie przyjęty w Gdańsku. To fajny klub i wszystko wskazuje na to, że dobrze wybrałem. Plan jest taki aby na stałe zagościć w składzie Wybrzeża i pomóc drużynie w awansie do pierwszej czwórki.
Ma pan 29 lat, a dopiero zaczyna budować swoje nazwisko w Polsce. Jakim cudem?Wcześniej podjąłem decyzję o startach w Anglii i chyba trochę tam utknąłem. Doszedłem do wniosku, że oprócz startów w Szwecji, powinienem jednak postawić na Polskę, aby nauczyć się trochę innego żużla. W 2016 roku miałem pewną pozycję w zespole z Leicester. Przez cały sezon byłem ich numerem jeden i to, co chciałem osiągnąć na Wyspach to zrobiłem. Potrzebowałem czegoś nowego.
Czy pana zdaniem żużel w Polsce mocno różni się od tego w Szwecji i na Wyspach Brytyjskich?Nie mam wątpliwości. U was to zdecydowanie większy sport i taka jest też presja. Wszystko jest tu większe i ważniejsze. Trudniej jest się zaadaptować, bo nie masz czasu na błędy. Sztuką jest zachować spokój i potrafić się zrelaksować podczas meczu w Polsce. Myślę, że mi też zejdzie trochę czasu zanim się tego nauczę.
W przeszłości kilka razy startował pan z dziką kartą w turniejach Grand Prix. Nie czuł pan rozczarowania, że nigdy nie udało się awansować do cyklu i szansa na wielką karierę ucieka?Czy ja wiem? Zawsze czułem, że jestem dobrym żużlowcem. Czegoś jednak brakowało. Myślę, że wpływ na to mógł mieć fakt, iż jakoś mijałem się z ligą w Polsce. Kto wie, może ten i przyszły sezon przyniosą przełom? W żużlu można wiele osiągnąć nawet w bardziej zaawansowanym wieku niż mój. Spójrz na
Grega Hancocka, który pierwszy tytuł mistrza świata zdobył w 1997 roku a czwarty w 2016. Inny świetny przykład to
Jason Doyle, który koło trzydziestki zadebiutował w Grand Prix a później zdobył złoto. Póki masz odpowiednią wiedzę o tym sporcie i trzymasz formę fizyczną, możesz się ścigać na poziomie przez wiele lat. Zresztą za to bardzo szanuję Hancocka, który jest moim największym idolem obok
Tony'ego Rickardssona. Tony jest legendą Masarny Avesta, gdzie ścigam się w Szwecji. Wiem też, że startował swego czasu w Gdańsku.
Przeczytaj więcej o Kimie Nilssonie i okolicznościach w jakich trafił do Zdunek Wybrzeża
Raczej nie. Miałem między innymi poważny uraz karku. Do 2014 roku miałem szczęście, ale później co sezon łamałem jakąś kość. Najważniejsze, że teraz jestem w dobrej formie i czuję się znakomicie.
Żużel to u pana rodzinna tradycja?Mój dziadek jeździł na żużlu, podobnie tata
Tommy Nillson. Był w kadrze narodowej, w 1983 roku został nawet indywidualnym mistrzem Szwecji. Zjeździł kawał świata. Połknąłem po nim bakcyla. Tata miał zresztą zabrać się ze mną na mecz do Gdańska. Bardzo liczyłem na jego pomoc. Niestety, dzień przed spotkaniem z Orłem dostał ataku kamicy nerkowej. Mam nadzieję, że przyjedzie tu ze mną następnym razem.
W mediach społecznościowych często pokazuje pan zdjęcia z jazdy na motocrossie. To pana druga sportowa miłość obok żużla?Tak w ogóle to zaczynałem od motocrossu. Miałem chyba 3 lata. Zanim zacząłem ścigać się na żużlu, byłem chyba nawet dziewiąty w mistrzostwach Szwecji. Motocross i żużel to bardzo różne dyscypliny, ale dzięki tej pierwszej, zachowuję kontakt z motocyklem w okresie zimowym. To ważne, choć na motocrossie pracują głównie inne mięśnie. Na pewno ramiona i nogi dostają w kość znacznie mocniej. W tym roku bardzo dużo ścigałem się na enduro. Regularnie startowałem w całym cyklu i nawet go wygrałem. Byłem tak skoncentrowany na każdych kolejnych zawodach, że prawie nie myślałem o żużlu. To dobrze, bo taka różnorodność bardzo się przydaje.
Niektórzy mają wątpliwości czy aby żużlowcom nie powinno zakazywać się jazdy na innych motocyklach. Jacob Thorssell przed sezonem złamał rękę na motocrossie i stracił pierwsze mecze sezonu, ale ani myśli rezygnować z tej formy treningów. Jakie jest pana zdanie?Nie można zakazywać czegoś, co leży w naszej naturze. Jestem pewien, że nie byłbym na tyle dobrym żużlowcem na ile jestem obecnie, gdyby nie to, że trenuję także na innych motocyklach. Enduro czy motocross to moja wielka pasja. Jest plus w stosunku do żużla jest taki, że jazda jest łatwiejsza, a i przygotowanie sprzętu nie zajmuje tyle czasu. Jeśli chodzi o pieniądze, na pewno lepiej jest w żużlu. Tu możesz zarobić. Natomiast aby startować w enduro, sam musiałem płacić wpisowe. To jednak duża frajda i pomaga mi być lepszym żużlowcem.
Tabela po 8 kolejkach
METALKAS 2. Ekstraliga
|
Drużyny |
M |
Z |
R |
P |
Bilans |
Pkt. |
|
1
|
PGG ROW Rybnik
|
7
|
5
|
0
|
2
|
341:266
|
11
|
|
2
|
Car Gwarant Start Gniezno
|
6
|
4
|
0
|
2
|
272:267
|
9
|
|
3
|
Arged Malesa Ostrovia
|
7
|
4
|
0
|
3
|
309:319
|
8
|
|
4
|
Zdunek Wybrzeże Gdańsk
|
7
|
3
|
0
|
4
|
285:301
|
7
|
|
5
|
Unia Tarnów
|
5
|
3
|
0
|
2
|
223:215
|
6
|
|
6
|
Orzeł Łódź
|
7
|
3
|
0
|
4
|
287:301
|
6
|
|
7
|
Lokomotiv Daugavpils
|
7
|
1
|
0
|
6
|
286:342
|
2
|
Do rozgrywek nie została dopuszczona Stal Rzeszów. Po rundzie zasadniczej cztery najlepsze drużyny awansują do play-off. Ostatni zespół pojedzie w barażach z drugim zespołem II ligi.
Tabela wprowadzona: 2019-06-02
Wyniki 8 kolejki
- ZDUNEK WYBRZEŻE GDAŃSK - Orzeł Łódź 31:17 (pierwszy mecz 43:47, bonus dla Wybrzeża)
- PGG ROW Rybnik - Arged Malesa Ostrovia 61:28 (42:47, bonus dla PGG ROW)
- Car Gwarant Start Gniezno - Lokomotiv Daugavpils 51:39 (48:42, bonus dla Startu)
- pauza: Unia Tarnów
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
