Sześć minut dzieliło polskie piłkarki ręczne od awansu do półfinału młodzieżowych mistrzostw Europy. Tyle bowiem brakowało do końca meczu z Holandią, gdy biało-czerwone po raz ostatni objęły prowadzenie. Tylko zwycięstwo dawało im grę w czwórce. Porażka skazała zespół
Jerzego Cieplińskiego na dziewiątą pozycję, którą jeszcze trzeba było potwierdzić, wygrywając z Litwą.
Podczas niewiele ponad tygodnia spędzonego w Helsinkach polski szkoleniowiec mógł się nabawić rozstroju nerwowego. Mecze, które dawały nadzieje, były przeplatane przykrymi porażkami. A na deser była Holandia, z którą do 54 minuty Polki niemal cały czas prowadziły.
- Nie rzucam słów na wiatr. Jestem w stanie każdemu pokazać kasetę wideo na potwierdzenie moich słów. Nie tyle przegraliśmy z Holenderkami, co z układem od nas niezależnym. Szwajcarska para, delikatnie mówiąc, nie do końca gwizdała fair. Jednak nie wykluczam, że gdybyśmy potrafili zagrać jeszcze lepiej, to i na te przeciwności znaleźlibyśmy lekarstwo - podkreśla trener Ciepliński.
A przeciwności los nie szczędził także znacznie wcześniej. Mistrzostwa nie zdążyły sie rozpocząć, gdy... skończyły się dla
Małgorzaty Sadowskiej. Gdańska bramkarka wróciła do domu z kontuzjowanym kolanem i w najlepszym wypadku czeka ją półroczny rozbrat z parkietem.
- Wszyscy wiedzą, jakie znaczenie w piłce ręcznej ma dobry bramkarz. Jestem przekonany, że Małgosia w pełni formy zostałaby uznana najlepszą bramkarką Europy w tej kategorii wiekowej! Ten tytuł przypadł jej wszak w eliminacjach, w których wyeliminowaliśmy silne zespoły Norwegii i Chorwacji. Jestem przekonany, że jeśli mogłyby one przyjechać do Finlandii, to walczyłyby o medale. My z powodzeniem mogliśmy zająć 3, ale i 11 miejsce. Nad rywalkami zdecydowanie górowały Rosjanki i Węgierki, a od pozostałych odbiegały Finki - ocenia polski szkoleniowiec.
Bilans startu Polek zamknął się dwoma zwycięstwami, remisem i trzema przegranymi. Nie wystarczyło to do awansu od turnieju finałowego mistrzostw świata. Jednak w przyszłym roku do Macedonii biało-czerwone mogą pojechać, gdy pomyślnie przejdą kwalifikacje. Czy gdański trener podejmie się kolejnego wyzwania?
- Wróciłem do centralnego szkolenia po kilkuletniej przerwie. Jestem przekonany, że nasze młode zawodniczki mogą osiągnąć odpowiedni poziom tylko przy solidnej pracy. Dlatego rozstając się z zawodniczkami powiedziałem im, że teraz w ich karierze ważny jest każdy dzień, do każdego treningu muszą podchodzić w pełni skoncetrowane.Jednocześnie musimy szukać cały czas nowych zawodniczek. Obecnie o poziomie reprezentacji decyduje zbyt wąska 4-5 osobowa grupa. Dlatego brakuje sił w końcówkach i na przykład zamiast wygrać z Niemkami, remisujemy tracąc czterobramkową przewagę. W ciągu tych kilku miesięcy zrobiliśmy dużo. Z Francją, którą przegrywaliśmy 6-7 bramkami, w Helsinkach wygraliśmy dwiema. Kolejną konsultację zaplanowaliśmy w październiku podczas Pucharu Śląska. Co do mojej osoby, to trudno jest pogodzic prowadzenie reprezentacji z pracą w klubie. Ale gdy stworzone zostaną mi takie możliwości, to podejmę się tego trudu. W kadrze wiodącymi postaciami są wszak zawodniczki, z którymi na co dzień pracuje: Sadowska, Daria Bołtromiuk, Karolina Kudlacz, a i Beata Piłatowska w pierwszej połowie z Holandią zasygalizowała duże możliwości - mówi trener Ciepliński.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
