Z ósmiu szkoleniowców, którzy wystawili swoich podopiecznych do turnieju rugby siedmioosobowego w Memoriale Edwarda Hodury, najwięcej satysfakcji miało dwóch. Frank Corrihons w trenerskim debiucie w reprezentacji Francji odnotował triumf w Sopocie. Z kolei Andrzej Kopyt, selekcjoner biało-czerwonych cieszył się, że ekipa w dużej mierze z łapanki trzecią pozycją zagwarantowała sobie awans do turnieju finałowego o mistrzostwo Europy.
Tydzień przed zawodami w Sopocie Francuzi organizowali identyczny turniej w Lunel. Zajęli w nim dopiero czwarte miejsce, co tylko podrażniło ich dumę. Dlatego do Polski przyjechał trener i zawodnicy żądni zwycięstw.
- Trenerem główny rugby siedmioosobowego we Francji jest Thierry Janeczek. W zależności od rangi turnieju mamy różne drużyny. Każda z nich ma swojego szkoleniowca.
Jestem jednym z nich. Turniej w Sopocie był moim debiutem. Zawodnicy, których tutaj przywiozłem, rekrutują się z klubów czołowej "16" we Francji. Jednak zdecydowana większość z nich nie przekroczyła 23 lat i w drużynach ligowych "15" są rezerwowymi lub grywają w zespołach młodzieżowych. Generalnie nia mamy żadnych kłopotów ze skompletowaniem składu. Chętnych nie brakuje, gdyż we Francji na różnym szczeblu odbywa się wiele turniejów siódemek. Dlatego nie ma problemów, gdy któryś z zawodników wypada z gry, jak to miało miejsce przed Sopotem. Owszem, ta odmiana rozwinęłaby się znacznie bardziej gdyby powstała profesjonalna reprezentacja. Osobiście czekam na to jak na zbawienie - zdradza francuski szkoleniowiec, którego do zwierzeń skłoniła zapewne obecność
Grzegorza Kacały.- Graliśmy przed laty w Grenoble. Frank był bardzo dobrym zawodnikiem, ale do podstawowego składu "15" nie mógł się przebić. Zawsze błyszczał w siódemkach. Jego silną stroną była technika i widać było, że jego podopieczni z piłką nie mają kłopotów - mówi Kacała.
Przed rokiem w finałach mistrzostw Europy Francuzi zajęli trzecie miejsce a Polacy - siódme. Z trójkolorowymi przegraliśmy wówczas tylko 7:14. W Sopocie skończyło się klęską 0:52. Na szczęście już przed tą grą biało-czerwoni zapewnili sobie awans do półfinału, a tym samym prawo występu w turnieju finałowym mistrzostw Europy.
- Zgadzam się, że nasz wynik jest lepszy niż gra. Jednak nie mogło być inaczej, skoro miałem świeżą drużynę. W takim składzie graliśmy po raz pierwszy, a kilku zawodników było debiutantami. Zapewno to wszystko lepiej by wyglądało, gdyby Lechia zgodziła się na występ Rafała Wojcieszaka, a Konrad Pisarek i Marcin Danieluk nie zgłosiliby kontuzji. Już nie mówię o Piotrze Jurkowskim, który doznał urazu przed tygodniem w Pradze. Na pewno nie możemy się łudzić, że pod względem technicznym dorównamy Francji. Naszą jedyną szansą na nawiązanie walki z krajami o większych tradycjach w rugby jest właściwe przygotowanie. Musimy niedostatki nadrabiać motoryką i taktyką. Na to potrzebny jest czas. A tego na ogół nie mamy. Jako że nie stać nas na wyselekcjonowanie grupy, która poświęciłaby się wyłącznie siódemkom, musimy liczyć na zrozumienie naszych potrzeb przez kluby i związek. A z tym - delikatnie mówiąc - bywa różnie. Gdy graliśmy w Pradze, PZR w tym samym terminie wyznaczył mecz Łódź - Ogniwo. Z kolei w przededniu turnieju w Sopocie Budowlani Lublin, z których widziałbym w kadrze nawet pięciu zawodników, grali w Pucharze Polski - mówi
Andrzej Kopyt.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
