Rozmowa z Grzegorzem Kowalskim, trenerem Śląska
Rok temu Śląsk, spadkowicz z ekstraklasy, opuszczał z II ligę z wielkim hukiem. Przegrał sześć ostatnich spotkań, a wiele osób początku jego nieszczęść upatrywało w meczu, który odbył się 30 marca.
Wrocławianie przegrali na własnym boisku z... Arką aż 0:5. Przed tą grą zajmowali 9. miejsce, pozornie bezpieczne i mało kto widział w nich kandydata do kolejnego spadku. Ironia losu polegała na tym, że nasz zespół - aby zdobyć następne pięć goli - potrzebował na to... dziesięciu spotkań! W ciągu kilku dni z drużyny, która celowała w baraż o ekstraklasę (po 21. kolejkach traciła do premiowanego miejsca zaledwie dwa punkty) żółto-niebiescy zamienili się w średniaka bez celu i ambicji. Z perspektywy można więc rzec, że nikomu to 5:0 nie posłużyło, żeby nie wspominać już tragicznych wydarzeń na ulicach.
Przed sezonem 2003/04 "jedenastkę" Śląska przejął
Grzegorz Kowalski, który w 1999 roku wprowadził do II ligi inny zespół ze stolicy Dolnego Śląska, Polar. Co ciekawe, w tamtej ekipie występowało kilku obecnych graczy Śląska (
Grabowski, M. Kowalczyk, Ignasiak, R. Lis).
- Chciałbym, żeby przy moim udziale historia piłki we Wrocławiu zatoczyła koło - powiedział nam szkoleniowiec.
- Polar spadł, więc byłoby dobrze, gdyby Śląsk zajął jego miejsce. Zresztą nasze miasta mają podobny kłopot. Kiedy patrzę na inne pary barażowe, myślę, że nie ma w nich sensu. Dlaczego jeden z tak dużych ośrodków ma zostać bez dobrej ligowej piłki? Będzie żal.- Cieszy się pan na przyjazd nad morze?- Mam w Trójmiejście kilku znajomych, głównie panie. Miło wpaść do Gdyni, ale jeśli miał pan na myśli, czy jestem zadowolony z rywala, to powiem, że spokojnie czekaliśmy na to, co nam los przyniesie. A że staramy się działać profesjonalnie, podglądaliśmy potencjalnych konkurentów. Byłem na meczu w Chorzowie w który
Arka przegrała.
- Jakie wrażenia?- Wasz zespół podobał mi się do momentu utraty gola na 1:1. W pierwszej połowie utrzymywał piłkę, narzucił gospodarzom swój styl, ale po wyrównaniu dziwnie cofnął się do obrony. Wprawdzie sam Aleksander mógł strzelić ze dwa gole, jednak koniec końców, Arka dała się zaskoczyć drużynie, która grała w osłabieniu.
- Czyli cieszy się pan na grę z Arką...- Nie rozpatrywałem tego w ten sposób - łatwiejszy czy trudniejszy. Czeka nas dwumecz, rywalizacja pucharowa, w której może zdarzyć się wszystko. Nazwa rywala miała drugorzędne znaczenie. Gdyński klub ma ustaloną markę. To firma, której przyjazd zawsze wywołuje mobilizację. Akurat przed takim meczem o poziom motywacji ani ja, ani trener Wąsikiewicz nie musimy się martwić, ale w sensie trawienia porażki - bo nikt z nas nie może jej wykluczyć, w końco to tylko sport - dobrze się stało, że nie trafiliśmy na Stasiaka. Kibice nie wybaczyliby nam, gdybyśmy nie dali rady piłkarzom z Ostrowca.
- W Gdyni zauważono, że ma pan naskuteczniejszy zespół w III lidze.- Wyznajemy filozofię, która każe nam stwarzać widowisko. Gdyby było inaczej, po spadku ludzie odwróciliby się od nas. Śląsk gra ofensywnie, bazując na ustawieniu 4-4-2, które zależnie od taktyki przeciwnika i sytuacji na boisku ewoluuje w kierunku 4-1-4-1 bądź 4-2-3-1. W tym ostatnim skrzydłowi stają się napastnikami i gramy trójką w przodzie. Nie przypadkiem nasi boczni pomocnicy strzelają sporo bramek.
- Jaki wynik pana zadowoli?
- Stosujemy metodę Małysza. Chcemy rozegrać dobry mecz. Jeśli powtórzymy to w Gdyni, powinniśmy awansować. Na pewno nie zrezygnujemy z walki, jeśli w niedzielę gra nie ułoży się po naszej myśli.
- W lidze wyraźnie przegraliście walkę z Zagłębiem.
- Klub z Sosnowca jest znacznie lepiej zorganizowany, piłkarsko był bardziej zdeterminowany. Grupa śląska jest bardzo wymagająca, gra w niej kilka znaczących klubów. Zagłębie przeszło wiosnę bez porażki, co trzeba docenić.
- Wasi kibice starają się, aby sympatycy Arki mogli pojechać na mecz we Wrocławiu.- Nie chce o tym słyszeć policja, ale stowarzyszenie naszych sympatyków próbuje zmienić decyzję władz, gwarantuje, że na stadionie będzie porządek.
star.
