Mistrzostwa Europy Juniorów - podsumowanie

Ostatni dzień Mistrzostw Europy Juniorów do lat 20 przyniósł od dawna oczekiwany, wspaniały sukces. Polacy zostali Mistrzami Europy. Zanim jednak do tego doszło rozegrano mecze o miejsca IX/X pomiędzy Portugalia i Ukrainą - wynik 24:25 (14:10) oraz o miejsca V/VI, w którym spotkały się reprezentację Danii i Rumunii - wynik 36:21 (20:9). Oba mecze były monotonne i nieciekawe. Jedynie Duńczycy pokazali bardzo dobrą technicznie piłkę ręczną. Reszta ekip traktowała te mecze jak przysłowiową pańszczyznę.

Mecz o miejsce III rozegrany pomiędzy Jugosławią i Macedonią okazał się bardzo spokojnym, poprawnym technicznie i nieco nudnym spotkaniem. Bardzo widoczne było zmęczenie obu zespołów i jakby brak motywacji, choć stawką był przecież brązowy medal. Zawodnicy obu drużyn grali spokojną piłkę, szukali dogodnej sytuacji rzutowej i za wszelka cenę unikali bezpośredniego kontaktu z przeciwnikiem. Nawet zwykle bardzo głośni i ekspresyjni trenerzy obu zespołów siedzieli cicho na ławkach .... . To spotkanie z pewnością nie zostanie na długo w pamięci kibiców. Zasłużenie wygrała Jugosławia - 33:30 (15:15) prezentując w drugiej połowie większą koncentrację i wolę walki.

Punktualnie o 18.00 rozpoczął się mecz najważniejszy - finał ME rozgrywany pomiędzy reprezentacjami Słowenii i Polski. Wcześniej oba zespoły spotkały się 12 sierpnia w rozgrywkach grupowych. Wtedy po bardzo zaciętym pojedynku wygrali Polacy 23:20, choć do przerwy przegrywali 11:16. Dziś miało dojść do rewanżu. Początek spotkania był bardzo zrównoważony - obie drużyny grały bardzo mądrze - szukały słabych miejsc przeciwnika i wypróbowywał różne warianty obrony. Do 23 minuty spotkania nieco lepiej radzili sobie na boisku Słoweńcy. Utrzymywali niewielka 2 - 3 bramkowa przewagę starannie ją kontrolując. Dopiero w 23 minucie kapitan Polskiej Reprezentacji Mariusz Jurkiewicz rzuca bramkę na remis, zaś niecałą minutę później ten sam zawodnik rzuca kolejną bramkę przynoszącą prowadzenie 11-10. Niestety to prowadzenie było krótkotrwałe i pierwsza połowa meczu kończy się wynikiem 12-13 dla Słowenii.

Od początku drugiej połowy inicjatywa przeszła w ręce Polaków. W 36 minucie meczu Michał Nowak rzuca bramkę dająca Polakom prowadzenie 16:15, zaś minutę później polska przewagę powiększa Michał Salami. Od tego momentu Słoweńcom już nie udało się objąć prowadzenia. Polacy bardzo umiejętnie kontrolują posiadaną przewagę grając bardzo rozważną piłkę do końca spotkania.

Ostatecznie mecz kończy się zwycięstwem Polaków 29:25 (12:13). I po raz pierwszy w historii polskiego szczypiorniaka Polacy stają się Mistrzami Europy. Ten mecz praktycznie nie miał słabych stron. Oba zespoły pokazały bardzo dobrą technicznie grę i duże umiejętności. Przede wszystkim na uznanie zasługuje olbrzymia konsekwencja i zaangażowanie całego zespołu. Polacy
grali zespołowo od początku do końca. Widoczne dla wszystkich było doskonałe zrozumienie się i chęć współpracy. Nasi reprezentanci bardzo szybko umieli przeorganizować swoja obronę, gdy okazało się, że system 4-2 (doskonale sprawdzający się w poprzednim spotkaniu ze Słowenią) dziś nie przyniósł spodziewanych efektów. Także wyprowadzane akcje były przemyślane i zespołowe. Konsekwencja w ataku i skuteczna obrona okazały się dziś największymi atutami Polaków.

Osobną klasą - wręcz ekstraklasą był dziś polski bramkarz Michał Świrkula. Doskonale współpracując z aktywna obroną potrafił skutecznie bronić nawet najbardziej zaskakujące rzuty. Doskonale, jak zwykle spisywał się w polu Mariusz Jurkiewicz. Bardzo dobrze zaprezentował się także Michał Salami. W zasadzie na wyróżnienie zasługuje cały zespół - jak napisałem dziś nie było słabych stron w grze Polaków.

Wspaniała także - podobnie jak na wszystkich meczach Polaków - była bardzo życzliwa, kulturalna i bardzo głośna publiczność. Kibice stworzyli niepowtarzalna atmosferę na meczu i klimat, któremu ulegli najbardziej poważni oficjele.


Zespoły wystapiły w następujacych składach:

Słowenia: bramkarze - B.Voncina, P.Prost; zawodnicy z pola: V.Kavticnik 1,
G.Pekolij, D.Bajram, D.Gajic, M.Gorenssek 6, M.Brumen 4, M.Kozlina 1, N.Hojc
5, J.Natek 4, D.Spiler 2, A.Stefanic, L.Dopelsek 2

Polska: bramkarze - M.Świrkula, M.Makówka; zawodnicy z pola: M.Waszkiewicz,
P.Kuchczyński 2, M.Jurkieicz 4, R.Gliński, M.Nowak 1, M.Salami 6,
P.Grabarczyk 1, A.Niedospiał 1, K.Lijewski 6, B.Świerad, K.Bielecki 8,
D.Żółtak.

Sędziowali H.Fleisch, J.Rieber (Niemcy)
Obserwatorzy EHF: Jan Tui (Holandia), Carlos Cruz (Portugalia).



Na zakończenie ogłoszono skład zespołu gwiazd:
Lewoskrzydłowy: DAVID SPILER (Słowenia)
Prawoskrzydłowy: MATJAZ BRUMEN (Słowenia)
Obrotowy: MLADEN RAKCEVIC (Jugosławia)
Lewy rozgrywający: KAROL BIELECKI (Polska)
Środkowy rozgrywający: MARIUSZ JURKIEWICZ (Polska)
Prawy rozgrywający: IVAN STANKOVIC (Jugosławia)
Bramkarz: BORKO RISTOVSKI (Macedonia)

Królem strzelców został - Karol Bielecki - Polska


Ostateczna kolejność:
1. Polska
2. Słowenia
3. Jugosławia
4. Macedonia
5. Dania
6. Rumunia
7. Rosja
8. Czechy
9. Ukraina
10. Portugalia
11. Chorwacja
12. Litwa

Pierwsze dwa zespoły - Polska i Słowenia zakwalifikowały się do przyszłorocznych Mistrzostw Świata w Brazylii.

Na zakończenie podaję pełny skład Mistrzów Europy wraz z ich przynależnością klubową:
Świrkula Michał GKS "Wybrzeże" Gdańsk
Makówka Marcin KS "Gwardia" Opole
Waszkiewicz Michał GKS "Wybrzeże" Gdańsk
Kuchczyński Patryk GKS "Wybrzeże" Gdańsk
Jurkiewicz Mariusz MKS "Zagłębie" Lubin
Gliński Rafał WKS "Śląsk" Wrocław
Nowak Michał WKS "Śląsk" Wrocław
Salami Michał WKS "Śląsk" Wrocław
Grabarczyk Piotr KS "Kolporter L-M" Kielce
Niedośpiał Adrian KS "Łączniościowiec" Szczecin
Lijewski Krzysztof KPR "Ostrovia" Ostrów Wlkp.
Świerad Bartosz "Orlen" SSA Płock
Bielecki Karol KS "Kolporter L-M" Kielce
Żółtak Daniel KS "Warmia Traveland"

Trener: Wojciech Nowiński
II Trener: Jan Prześlakiewicz
Menedżer: Marek Werle
Lekarz: Stanisław Polak
Masażysta: Lucjan Stolarek