Plebiscyt na najlepszego ligowca Trójmiasta 2019 roku.

Pavels Steinbors

Klub: Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 3.92
Ur. 1985
Wzrost 191 cm

101 meczów w ekstraklasie z rzędu między słupkami bramki Arki. To nowy rekord Łotysza, który nie tylko świetnie radził sobie w żółto-niebieskich barwach, ale jesienią wywalczył również miano numeru jeden w narodowej reprezentacji. Wiele jego ekwilibrystycznych interwencji, zagradzających piłce drogę do siatki, śmiało mogłoby kandydować do miana parady rundy czy sezonu w o wiele silniejszych ligach niż ekstraklasa. Jego kunszt błyszczał tym mocniej, im drużyna tego najbardziej potrzebowała, by nie osiąść na stałe na dnie tabeli. Pod koniec rundy w Gdyni dało się nawet zauważyć oznaki "Steinborsomanii". Jedni chcieli stawiać mu pomnik, inni na transparentach nazywają "królem". Natomiast noty czytelników Trojmiasto.pl dały Pavelsowi tytuł Ligowca Grudnia, a tym samym prawo startu po raz trzeci z rzędu w plebiscycie na Ligowca Roku 2019. Za 2017 rok Steinbors był najlepszy, a za 2018 zajął 3. miejsce. Jego sympatycy rozgrzewkę w głosowaniu mieli w ostatnich dniach. Najpierw wybrali go najlepszym bramkarzem, a potem i trójmiejskim piłkarzem jesieni 2019.

Krystian Pieszczek

Klub: Energa Wybrzeże - żużel
Średnia ocena roczna: 4.42
Ur. 1995
Wzrost 171 cm

Największy talent gdańskiego żużla w ostatnich 20 latach. Wciąż jednak jeszcze niespełniony, wciąż nienasycony. 2019 rok był dla niego przełomowy. Po 4 sezonach spędzonych w ekstraligowych klubach z Zielonej Góry i Grudziądza, wrócił do Wybrzeża. Był liderem zespołu , jego najlepszym i najrówniej punktującym zawodnikiem. Zmienił też stan cywilny, po kilku latach wspólnego życia poślubił narzeczoną Martę. Oprócz talentu do ścigania się na motocyklu, Pieszczek ma też głowę do interesów. Działa w branży związanej z wypożyczaniem luksusowych samochodów oraz car detailingiem, czyli kompleksowym dbaniem o auta. W plebiscycie na Ligowca Roku startuje po raz drugi, w 2013 roku zajął 2. miejsce przegrywając tylko z piłkarzem Lechii Gdańsk, Deleu. W 2019 roku nominację zdobył za tytuł Ligowca Marca, który wywalczył już na początku żużlowego sezonu.

Marko Vejinović

Klub: Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 3.59
Ur. 1990
Wzrost 186 cm

Lider piłkarzy Arki Gdynia. Wielu kibiców z żalem żegnało Holendra, gdy ten wracał z wypożyczenia do AZ Alkmaar. Wtedy nikt nie przypuszczał, że pomocnik wróci nad morze w ostatnich dniach okna transferowego, ale już na innych warunkach, podpisując 3-letni kontrakt z żółto-niebieskimi. Jego powrót pozytywnie wpłynął na ówczesny zespół Jacka Zielińskiego, gdyż zwyciężył 1:0 z Górnikiem Zabrze i przerwał passę sześciu meczów bez wygranej. To wystarczyło, by 29-latek został najlepszym Ligowcem Sierpnia. Prywatnie mąż i ojciec. Pasjonat bałkańskich klimatów, zarówno muzycznych, jak i kulinarnych.

Dusan Kuciak

Klub: Lechia Gdańsk
Średnia ocena roczna: 4.28
Ur. 1985
Wzrost 194 cm

Nie lubi komplementów. Ma nawet zasadę, że po meczach udziela wywiadów nie wówczas, gdy błyszczał na boisku, ale tylko wtedy, gdy jego drużyna... przegrała. I nie ma z jego strony banalnych odpowiedzi. Czasem traci miejsce między słupkami na rzecz Zlatana Alomerovicia, ale zawsze wraca do bramki, i to wraca jeszcze silniejszy, bardziej zmotywowany i w wyższej formie. W kwietniu Lechia przedłużyła kontrakt ze Słowakiem do 30 czerwca 2021 roku i zapewne nie będzie to ostatnia profesjonalna umowa, gdyż golkiper pomysł na siebie na boisku ma jeszcze na 5-6 najbliższych lat. By zachować sportową długowieczność na przykład nie piję słodkich napojów, ograniczania spożywanie cukru oraz nigdy w życiu nie zjadł posiłku w Mc Donald's. Na każdym kroku podkreśla związek z rodziną. Jego 8-letnia córka jednak nie pójdzie w jego ślady, bo trenuje tenis ziemny. W plebiscycie na Ligowca Roku startuje po raz drugi. Za rok 2017 zajął 4. miejsce. Teraz nominację otrzymał za zdobycie tytułu Ligowca Lipca, czyli w miesiącu, w którym biało-zieloni sięgnęli po Superpuchar Polski.

Petr Polodna

Klub: Lotos PKH Gdańsk
Średnia ocena roczna: 4.24
Ur. 1982
Wzrost 177 cm

Jeden z najbardziej pogodnie usposobionych sportowców w Trójmieście, dobry duch szatni hokeistów Lotosu PKH Gdańsk. Prywatnie dobry kolega z piłkarzem Lechii Gdańsk Lukasem Haraslinem, który jest wielkim pasjonatem hokeja. Wzajemnie zapraszają się na mecze Lechii i Lotosu. Czech nad morze trafił w trakcie sezonu 2016-17 i szybko stał się jednym z jego liderów. Jak mało kto potrafi dograć koledze krążek, aby znalazł się w dogodnej sytuacji strzeleckiej. Do tytułu Ligowca Roku nominowany jest drugi rok z rzędu. Tym razem zdobył ją jako najwyżej oceniany hokeista na przestrzeni całego roku. W plebiscycie zgodnie z regulaminem, nie może wziąć bowiem udziału Evan Cowley. Bramkarz, który został Ligowcem Stycznia, już latem opuścił gdański klub.

Barbora Balintova

Klub: VBW Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 4.69
Ur. 1994
Wzrost 178 cm

Do Arki Gdynia dołączyła w 2018 roku. Z każdym miesiącem coraz bardziej zaznaczała swoją pozycję w zespole, do tego stopnia, że została mianowana kapitanem drużyny pod nieobecność kontuzjowanej Pauliny Misiek. Jej rzut zza połowy równo z syreną w ćwierćfinale play-off z Wisłą Kraków przyblżył drużynę do gry w półfinale. Koszykarka przyznała potem, że nigdy wcześniej nie dokonała podobnej sztuki. W 2019 roku, dwukrotnie została wybierana Ligowcem Miesiąca: w maju i w listopadzie. W obecnym sezonie opuściła trzy pierwsze spotkania Euroligi. Po jej powrocie, żółto-niebieskie zaczęły nabierać jednak wiatru w żagle. W Gdyni czuje się jak w domu, a drużynę traktuje jak rodzinę. To drugie jest właśnie kluczem do klubowych sukcesów zdaniem rozgrywającej.

Piotr Stokowiec

Klub: Lechia Gdańsk
Średnia ocena roczna: 3.84
Ur. 1972

Dokonał sztuki, która nie udała się w Lechii jeszcze żadnemu szkoleniowcowi. W jednym roku poprowadził drużynę po: brązowy medal w ekstraklasie, Puchar Polski i Superpuchar Polski. Wcześniej te wszystkie osiągnięcia były już w historii udziałem biało-zielonych, ale ligowy sukces od pucharowych zdobyczy dzieliło 27 lat. Jeszcze dłuższa była przerwa w Gdańsku w oczekiwaniu na możliwość gry w europejskich pucharach. Od słynnych meczów z Juventusem Turyn upłynęło 36 lat. Klub przedłużył kontrakt z trenerem już we wrześniu, choć poprzedni wygasał dopiero z końcem bieżącego sezonu. Nowa umowa obowiązuje do 30 czerwca 2022 roku. W plebiscycie na Ligowca Roku 2019 trener bierze udział po raz drugi z rzędu. W minionej edycji zajął 2. miejsce. Obecnie nominację uzyskał dzięki zdobyciu tytułu Ligowca Maja, czyli w miesiącu, w którym nie tylko obchodzi urodziny, ale także zdobył jak dotychczas największe sukcesy z Lechią.

Krzysztof Szubarga

Klub: KGS Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 3.93
Ur. 1984

Kapitan, generał i absolutna legenda polskiej koszykówki. Może i James Florence czy Josh Bostic byli graczami o statusie "gwiazdy", gdy Arka Gdynia biła się o mistrzostwo Polski w poprzednim sezonie, ale to 35-latek był i jest największym "walczakiem" w drużynie Przemysława Frasunkiewicza. Najlepiej obrazuje to sytuacja z drugiego meczu o brąz, gdy "Szubi" ofiarnie rzucił się i przechwycił piłkę z rąk koszykarzy Stelmetu Enea BC Zielona Góra. Jako ostatni dopuszczał myśl o przegranej bitwie o podium. Żółto-niebiescy odrobili ostatecznie 18-punktową stratę z pierwszego meczu i zdobyli krążek. Przed obecnym sezoniem, rozgrywający podpisał dwuletni kontrakt z gdyńskim klubem, co pozwala przypuszczać, że to właśnie nad morzem zakończy swoją karierę.

Karol Czyż

Klub: Ogniwo Sopot
Średnia ocena roczna: 3.83
Trener
Ur. 1981

W skróconych rozgrywkach ligowych jego podopieczni wygrali wszystkie mecze. Tym samym po 16 latach przerwy odzyskali tytuł mistrzów Polski dla Ogniwa Sopot. Dokładnie też tyle trwa jego kariera trenerska, gdyż zaczynał w 2003 roku od pracy w drużynach młodzieżowych. Samodzielnie zespół ligowy prowadzi od 2012 roku, systematycznie przesuwając go w górę ligowej hierarchii. Zaczynał, gdy ekipa była na zapleczu ekstraklasy. Jest też jednym z asystentów selekcjonera reprezentacji Polski, Irlandczyka Duaine'a Lindsay'a. Swój warsztat buduje, korzystając z doświadczeń wielu szkoleniowców i to nie tylko z rugby. Inspirowali go m.in. Hubert Wagner czy Andrzej Niemczyk. W prowadzeniu zespołu wyznaje zasadę, że nie ma albo autorytaryzmu albo kompletnego kolesiostwa. Stara się to umiejętnie wypośrodkować w zależności od sytuacji, aby drużyna była jak dobrze naoliwiona maszyna. Nominację do plebiscytu na Ligowca Roku 2019 trenerowi przyniósł tytuł Ligowca Czerwca

Marcin Janusz

Klub: Trefl Gdańsk
Średnia ocena roczna: 4.55
Ur. 1994
Wzrost 196 cm

Rozgrywający Trefla Gdańsk, ale również reprezentacji Polski. Nie pojechał na mistrzostwa Europy, ale nie miał za to żalu do trenera Vitala Heynena. Zagrał za to w kilku meczach Ligi Narodów, a także w Pucharze Świata. Spokojnie czeka na kolejne okazje. Skromny 25-latek, który zawsze woli mówić o pozytywach kolegów z drużyny, niż swoich. Jako chłopiec odbijał piłkę przez ponad godzinę dziennie w domu, poza treningiem. Dlatego dziś jest rozgrywającym. Prywatnie pasjonat muzyki, jego ulubionym instrumentem jest pianino.

Mateusz Wróbel

Klub: Energa Wybrzeże Gdańsk
Średnia ocena roczna: 3.26
Ur. 1993
Wzrost 193 cm

Debiutant w naszym plebiscycie. Przedstawiciel dyscypliny, która ostatnio przeżywa trudniejsze chwile w Trójmieście, bo w ostatnich latach z rozgrywek wycofały się aż trzy nasze kluby. Mateusz urodził się w Wieluniu i jest wychowankiem tamtejszego MKS, ale z Trójmiastem związany jest od lat. Seniorską karierę rozpoczynał w Spójni Gdynia, a następnie trafił do Wybrzeża Gdańsk, gdzie z każdym kolejnym sezonem stawał się coraz ważniejszą postacią w zespole czerwono-biało-niebieskich. Obecnie należy do czołowych strzelców w PGNiG Superlidze. Nie spoczął na laurach i w minionym roku do treningów w klubie dorzucił indywidualne przygotowania pod okiem byłego szczypiornisty Wybrzeża, trenera personalnego Irka Żaka. Wolne chwile spędza m.in. na spacerach ze swoim psem rasy maltańczyk. Nominację do Ligowca Roku otrzymał jako najwyżej oceniany przez was piłkarz ręczny.