Rugbiści AZS AWF Gdańsk zostali akademickimi mistrzami Polski. Kilkanaście minut po uroczystnym otwarciu boiska przy ul. Wiejskiej zespół prowadzony w niedzielę przez Wiesława Woronko rozgromił AZS AWF Folc Warszawa 53:18 (22:6). Za najlepszego zawodnika w naszych szeregach uznano Pawła Dąbrowskiego, a wśród gości to miano przypadło Jackowi Sałacińskiemu. Obie drużyny nagrodzono medalami. Zwycięzcy odebrali złoto, a pokonani srebro.
Specjalistyczne boisko do rugby przy ul. Wiejskiej budowano ponad rok. Jego sportowy debiut miał miejsce 20 kwietnia, gdy w ekstraklasie gdańszczanie ulegli Budowlanym Łódź 10:34. Jednak dopiero w niedzielę przyszedł czas na oficjalny chrzest. Okolicznościową wstęgę przecieli
Janusz Czerwiński, rektor AWFiS i
Wojciech Przybylski, prezes AZS AWF. Do rugbistów skierowali oni życzenia sportowych sukcesów, a ci odpłacili się piłkami z autografami całej drużyny.
Miłym gestem było nawiązanie do przeszłości. Na mecz zostali zaproszeni zawodnicy, którzy w latach 1956-59 grali w barwach AZS Gdańsk, a w 1958 roku sięgnęli nawet po tytuł wicemistrzów Polski. Wówczas przegrali jedynie z AZS AWF Warszawa.
W niedzielę za nich, ale także za siebie, gdyż dokładnie przed rokiem przegrali 12:42 (12:15), rewanż wzięli gdańscy akademicy. Okazało się, że między zespołem walczącym o utrzymanie w ekstraklasie a czołową drużyną II ligi jest przepaść. Gospodarze wygrali pierwszą połowę 22:6, a w całym spotkaniu zwyciężyli 53:18. Dla zwycięzców punkty zdobyli: Robert Krakowski 15, Piotr Wójcik 11, Maksim Krawczenko 10,
Grzegorz Mroczkiewicz 5,
Jakub Seklecki 5,
Paweł Dąbrowski 5 i
Sławomir Stencel 2, dla pokonanych: Sebastian Jędrzejczak 10 i Adam Pałyszka 8.
- Nasz sukces był niezagrożony. Już umówiliśmy się na rewanż za rok, tym razem w Warszawie. Szkoda tylko, że tę wygraną okupiliśmy kontuzjami. Na łuk brwiowy Krzysztofa Zielińskiego założono dwa szwy, a Jakub Seklecki z podejrzeniem urazu stawu kolanowego trafił do szpitala - mówi
Wiesław Woronko, grający trener gdańszczan.
* * *
Rugbiści Ogniwa Sopot nie obronią Pucharu Polski. Zespół
Jarosława Hodury nie pojechał w sobotę na mecz półfinałowy do Lublina, a rywale nie zgodzili się, aby grać w innym terminie.
- Mamy kontuzje, a część zawodników zdaje w sobotę matury. Podaliśmy dwa terminy, w których możemy zmierzyć się później - mówi sopocki szkoleniowiec.
- Z naszej strony nie ma złej woli. Terminarz ligowy jest tak źle ułożony, że gra się raz na trzy tygodnie, a zatem dodatkowy mecz jest jak najbardziej wskazany. Dlatego już dwukrotnie zgadzaliśmy się na przełożenie gry z Ogniwem, a przecież mogliśmy zrobić jak Sochaczew, który od razu odmówił Łodzi i dostał walkowera. Teraz musimy powiedzieć dość. Rozumiemy kłopoty kadrowe Ogniwa, ale w sobotę też nie miałbym więcej zawodników niż 17. Nie możemy grać w czerwcu, gdyż wielu moich rugbistów ma w tym czasie sesje na studiach zaocznych - tłumaczy
Stanisław Więciorek, grający trener lublinian.
Po raz pierwszy zatem w historii Polski w finale zagrają drużyny, które w półfinałach wygrały walkowerem. Budowlani zmierzą się z Orkanem, a miejsce meczu zostanie ustalone w późniejszym terminie.
jag.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
