Holandia po raz drugi z rzędu została mistrzem Europy do lat 17 w piłce nożnej. W finale "Pomarańczowi" pokonali po rzutach karnych Niemców 5:4. Polacy podzielili z Gruzją trzecie miejsce. Dariusz Formella z Arki Gdynia i Damian Kugiel z Lechii Gdańsk, którzy przywieźli ze Słowenii brązowe medale, stawiają teraz przed sobą nowe wzywanie - ciężko pracować i walczyć o miejsca w pierwszych zespołach klubowych drużyn
.Trójmiejscy piłkarze w mistrzowskim turnieju nie grali pierwszych skrzypiec w zespole prowadzonym przez Marcina Dornę, ale mieli swój wkład w końcowy sukces. Tym bardziej, że w kadrze występowali również w eliminacjach do finałowego turnieju.
W finałach więcej pograł Formella, który na boisku zaprezentował się już w pierwszym grupowym spotkaniu przeciwko Belgii, które Polacy wygrali 1:0, a gdynianin zaliczył asystę oraz był bliski zdobycia drugiego gola (czytaj więcej o inauguracyjnym zwycięstwie).
Piłkarz Arki zagrał również w drugim spotkaniu, przeciwko gospodarzom imprezy, które biało-czerwoni zremisowali 1:1 (czytaj więcej). W sumie Formella w Słowenii zagrał niespełna godzinę, gdyż niepodważalną pozycję numer jeden w ataku miał Mariusz Stępiński, a wyjściowe ustawienie Polaków przewidywało tylko jednego nominalnego napastnika. Gdynianin wchodził jedynie na prawe skrzydło.
- Brąz jest sporym osiągnięciem. Na turniej pojechaliśmy mocno podekscytowani, ale bez strachu. W końcu nie czuliśmy się gorsi od innych drużyn. Zagrałem tylko w dwóch spotkaniach, ale jestem z siebie zadowolony - mówi nam Dariusz Formella.
Medal podopiecznych Marcina Dorny to pierwszy tak znaczący sukces w młodzieżowym futbolu biało-czerwonych od 2001 roku, kiedy w Finlandii prowadzona przez Michała Globisza reprezentacja U-18 zdobyła złoto, wygrywając w finałowym spotkaniu 3:1 z Czechami.
Taki sukces może otworzyć kadrowiczom drzwi do wielkiej piłki, pod warunkiem, że nie spoczną oni na laurach. Historia wielokrotnie bowiem udowodniła, że młodzieżowe osiągnięcia niekoniecznie przekładają się na rozwój dalszych karier.
- W tej chwili moim celem jest przebicie się w klubie do pierwszego zespołu. W przyszłości chciałbym występować na boiskach Bundesligi lub w Hiszpanii, bo to moim zdaniem najatrakcyjniejsze kierunki. Najbardziej chciałbym zagrać w Barcelonie. To wysoko zawieszona poprzeczka, ale podobno marzenia się spełniają. Oczywiście tylko te poparte ciężką, systematyczną pracą - dodaje piłkarz Arki, który aktualnie w klubie trenuje jedynie w zespole juniorów młodszych.
W Słowenii tylko raz zaprezentował się Damian Kugiel z Lechii Gdańsk, który zaliczył występ w doliczonym czasie gry przeciwko gospodarzom.
- Żałuję, że nie dostałem więcej szans, ale w nie umniejsza to radości z medalu. Byłem z zespołem przez cały czas i na pewno dołożyłem swoją cegiełkę do końcowego wyniku. Naszym celem był finał i gra o złoto, niestety w półfinale nie daliśmy rady Niemcom - opowiada gdańszczanin.
Kugiel w bieżących rozgrywkach, głównie ze względu na powołania do narodowej kadry, wystąpił tylko w 15 meczach Lechii w Młodej Ekstraklasie. Na swoim koncie ma również 12 występów w barwach III-ligowych rezerw gdańskiego zespołu, ale wszystkie występy zaliczył w ubiegłym sezonie.
O dalekosiężnych planach, czy nawet marzeniach Damian mówić nie chce, ale podobnie jak Formella koncentruje się, aby przebijać się w hierarchii ligowej obecnego klubu. - Nie zastanawiam się jeszcze nad tym co będzie później. Interesuje mnie teraz tylko to, aby zadebiutować w barwach Lechii i sprawdzić się na poziomie ekstraklasy - zapewnia Kugiel, który ma piłkarskie geny. Jego ojciec Robert przez lata był czołowym snajperem Polonii i Lechii/Polonii Gdańsk, a w barwach Rakowa Częstochowa zaliczył dziewięć występów w ekstraklasie, strzelając jednego gola.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii.
){kind=link}