Rozmowa z Grzegorzem Wittem
Grzegorz Witt, lat 35, wiceprezes MGKS Arka do spraw sportowych, został piłkarzem Gedanii. Ostatnio grał w Orlętach Reda. Andrzej Bussler namawiał go do przeprowadzki do Gdańska już pół roku temu.
- Wtedy dawałem pierwszeństwo Orlętom, a że spełniły moje oczekiwania, nie byłem podatny na inne oferty - opowiada nowy lewy obrońca wicelidera IV ligi.
- Teraz zaintrygowało mnie wyzwanie, jakie postawili przed sobą szefowie Gedanii. Pragną awansować, a ja wiem jak to smakuje. Dwukrotnie doświadczałem tej satysfakcji z Arką. Dlatego dałem się skusić. Byłem świadom tego, że następnej takiej szansy nie otrzymam. Może brakowało mi adrenaliny? Oj, będzie się działo. Co prawda tylko na poziomie IV ligi, ale może gdańska rywalizacja jest początkiem zmian na lepsze w trójmiejskim futbolu...- Zmian na lepsze? Proszę się bronić - o te zmiany ma się starać człowiek, który osobiście zdążył wyszkolić jeden cały rocznik - 1984 w Arce. Czy staje pan we właściwym miejscu? Przecież właśnie próbuje pan dostać się na związkowy kurs na trenera I klasy...
- Nikomu nie blokuje miejsca w składzie! Wychodzę z założenia, że jeśli ktoś mnie chce i jeśli ja czuję, że mogę temu komuś pomóc, to nie mam powodów by odmówić. Taki zarzut można by na siłę postawić w kontekście moich występów w Orlętach. Tam grałem m.in. obok własnego wychowanka, Łukasza Wincenciaka i zgodzę się, że Reda to jest właśnie takie miejsce, gdzie należy stawiać na juniorów. Środek IV ligi, bez mocarstwowych ambicji. Ale gdy stawką jest awans, nieważne na który szczebel, nie osiągniesz celu samą młodzieżą. Tak już jest w futbolu. Niezbędni są rutyniarze. W tej materii zgodzę się z panem Jastrzębowskim, który na waszych łamach zarzucił dzisiejszym nastolatkom wygodnictwo i brak determinacji. Ja też to widzę. Chłopcy, gdy zobaczą przeszkodę, nie biorą jej siłą rozpędu. Zatrzymuje ich chwila zawahania. Unikają podjęcia decyzji w decydującym momencie.
- To musi być miłe dla wychowawcy - grać w zespole z byłym podopiecznym.- Moim marzeniem było wyjść na mecz II ligi z Arką obok jednego z wychowanków. Niestety, nie będzie mi to dane, ale i tak ucieszyłem się na wieść, że trener Mandrysz zabrał na zgrupowanie Kamila Gussmana. Tak sobie po cichu myślę, że może za pół rok, po awansie, namówię prezesa Jankowskiego, aby przygarnął któregoś 20-latka z Arki.
- Pracuje pan w szkole, pracuje w klubie i teraz jeszcze poważne granie. Da się to pogodzić?
- Oczywiście, acz nie zawsze. Trener Bussler na pewno zrozumie moją absencję na treningu w dniu wywiadówki w liceum. Praca i szkoła są najważniejsze, ale poza tym chcę trenować regularnie.
- A MGKS?- Także ważny. W stowarzyszeniu odpowiadam za całość szkolenia, załatwiam wszystkie sprawy, choćby transferowe. To moja pasja. W Arce grałem 12 lat. W tej chwili przymierzam się do naboru chłopców z rocznika 1995-96. Poprowadzimy ich wspólnie z Tomkiem Kożuchowskim.
- Ostatnio MGKS zatrudnił trenera Gierszewskiego.- To był mój pomysł, aby wykorzystać wiedzę i doświadczenie Mietka. Zabrał się za rocznik 1986. Pracując razem z Krzysiem Hoppe na pewno będą się świetnie uzupełniać. Co najważniejsze, obaj chętnie zaakceptowali taki układ. Dziś kocepcja z dwoma trenerami wydaje się dobrym rozwiązaniem dla wszystkich zainteresowanych. Mamy mnóstwo obowiązków, nie zawsze możemy skupić się na chłopcach. Poza tym niepotrzebny jest kierownik drużyny. Niebawem szkoleniem wszystkich bramkarzy w MGKS zajmie się pan Jaszczerski.
- Ekscytuje pana rywalizacja z Lechią? Gedania, poprzez transfery, które jeszcze się nie skończyły, zaraz przebije biało-zielonych!
- Chyba nie. Nasz skład będzie silny, to fakt, jednak, moim zdaniem, przy Traugutta wciąż mają mocniejszy zespół. Lechia pozostaje faworytem numer jeden. Również z tytułu towarzyszących jej oczekiwań tysięcy kibiców. Oj, rzeczywiście, ogranie lechistów byłoby wydarzeniem. Marzą mi się rajdy lewą flanką, dobre wrzutki...
star.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
