Rozmowa z Rafałem Murawskim, piłkarzem Arki
- Co twoja sympatia wyszeptała ci do ucha po meczu z Wisłą.- Że jest ze mnie dumna, lecz nie mam pewności, czy miała powód. (śmiech) Aneta nie chodzi już tak często na mecze, bo uczy się i pracuje.
- Strzeliłeś pięknego gola mistrzowi Polski...
- Fajne uczucie. Gra z takim zespołem to dla nas święto. Dopiero w ekstraklasie stałaby się chlebem powszednim. Mogliśmy zobaczyć, co tak naprawdę potrafimy, na ile nas stać. A że aura dopisała, słońce nie męczyło, publika szalała, toteż wszystko nam sprzyjało. Jedno jest pewne - w futbolu nie można się bać wyzwań i śmiałych planów. Trzeba atakować.
- Porównywałeś się do wiślaków?- Nie było czasu na obserwacje, na podglądanie. Kiedy goście byli przy piłce, człowiek rzucał się do walki. To dlatego oni nie byli w stanie rozklepać nas, wypracować sobie bardzo dobrej pozycji strzeleckiej.
- Czy to możliwe, abyście co kolejkę grali tak agresywnie i z takim zaangażowaniem?- A czemu nie? Kadra jest na tyle szeroka, a rywalizacja na tyle ostra, że jak ktoś wpadnie w dołek, to wchodzi następny i zasuwa jeszcze bardziej.
- Na wyjazdach też tak będzie?- Mam przeczucie, że
Arka zmieniła się pod tym względem. Osobiście gra na obcych boiskach nie miała dla mnie znaczenia i nie bardzo rozumiałem, dlaczego seryjnie tracimy punkty poza Gdynią.
- Kibice zobaczyli, na ile stać "Murasia". Skoro możesz z Wisłą, musisz z Tłokami, prawda?
- Można tak powiedzieć. Ale ja chcę tak grać w każdym meczu. Wszyscy w drużynie pragniemy awansu, aczkolwiek nie mówię - bo nie mogę tego obiecać - że awansujemy. Pierwsza liga jest moim celem i byłoby najlepiej, gdybym miał ją obok domu rodzinnego.
- Wkrótce na oczach najbliższych sobie osób możesz zadebiutować w barwach narodowych.- Żyję taką nadzieją, cieszyłbym się bardzo, wiem, że spiker mówił o tym podczas spotkania, jednak do tej pory ani nie przyszło do klubu powołanie, ani nikt ze sztabu kadry olimpijskiej nie dzwonił do mnie. Zero kontaktu. Mimo to jestem gotów na Irlandczyków.
- Co byś zrobił, gdyby klub ekstraklasy chciał wykupić cię z Arki?
- No, nie wiem. Po pierwsze - ktoś musiałby wyłożyć kasę za transfer. Nie wiem jaką, ponieważ mój kontrakt nie zawiera sumy odstępnego. Po drugie - musiałbym głęboko zastanowić się. W Gdyni gram, mój zespół mierzy bardzo wysoko i zaczyna osiągać sukcesy. W nowym klubie czekałyby znaki zapytania. W tym roku skończę 22 lata i zdaję sobie sprawę, że po sezonie będzie taki moment - wóz albo przewóz. Robię karierę, czy zostaję takim sobie ligowcem. Poczekam do tej chwili. Jak mówiłem - spełnieniem marzeń byłby awans z Arką.
- W lipcu dostałeś podwyżkę.
- Miałem taki punkt w umowie, że mogę negocjować warunki finansowe. Po udanej rundzie wiosennej uznałem, iż należy mi się podwyżka. Prezes przyznał mi rację, dostałem kilka złotych więcej (śmiech), ale nie wiązało się to z przedłużeniem kontraktu. Niezmiennie obowiązuje on do czerwca 2005.
- Czy będzie premia za wyeliminowanie obrońcy trofeum?- Przed meczem prezes obiecał nagrodę, ale nie wiem jaką.
- Przeciwko komu chciałbyś grać w pucharze?- Marzy mi się następny silny przeciwnik, ale z drugiej strony chciałbym, abyśmy przeszli do ćwierćfinału. To już byłby podwójny wyczyn. Może więc lepiej trafić teraz na łatwiejszego rywala? To jednak dopiero za półtora miesiąca. Teraz najważniejsza jest liga.
- Zagłębie Lubin odpadło z pucharu...- Co jednak nic nie znaczy. Lubinianie, jako spadkowicz, na pewno chcą jak najszybciej wrócić do elity i w sobotę będą bardzo trudnym rywalem. Z jednej strony wątpię, czy przyjdzie aż tylu ludzi, ale z drugiej liczę na to, że wielki doping znowu nas uskrzydli.
star.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
