Jedni przychodzą, inni odchodzą. Tak wyszło, że z Piotrem Mandryszem minie się w drzwiach Maciej Kalkowski, który uzgodnił warunki rozstania z Arką. Właściwie - gdyby nie zamieszanie z trenerem - pewnie już by go w Gdyni nie było.
- Nie pomyślałeś, że zmiana szkoleniowca może poprawić twoją sytuację?- Nawet przez moment nie łudziłem się.
- Marek Kusto powiedział, że zostałeś przesunięty do rezerw decyzją zarządu.- Prezes, podejmując decyzję, którą dopuszczała nasza umowa, oznajmił, że dzieje się tak na wniosek szkoleniowca. Sytuacja była na tyle przykra, że nie wnikałem w szczegóły. W każdym razie z ust trenera nie usłyszałem, że się nie nadaję.
- Jak rozwiązałeś roczny kontrakt?- Za porozumieniem stron. Szybko dogadaliśmy się, bez niezdrowych emocji. To była moja inicjatywa. Pewny kontrakt i spokój w drugim zespole nie interesował mnie. Każdy ma jakieś ambicje, a moje sięgają wyżej niż piąta liga i trzy treningi w tygodniu. Oprócz zajęć pod okiem pana Rajskiego, ćwiczę więc indywidualnie.
- Czy otrzymasz rekompensatę od klubu?- No, chyba tak.
- W rezerwach zarabiasz połowę kontraktu?- Dokładnie tyle.
- Straciłeś całą rundę jesienną.
- Mam nadzieję, że nie. Zastanawialiśmy się z prezesem, jak zrobić, abym mógł jeszcze zagrać w tym roku w innym klubie. Bo jest to możliwe.
- Masz żal?- Mam, ale to nie zmienia faktu, że tym razem chciałbym rozstać się z Arką w zgodzie, podać rękę prezesowi. I zapomnieć o tym wszystkim. Mam żal, bo jako jedyny z arkowców nie otrzymałem szansy. Okazało się nią ostatnie 25 minut meczu z Piastem, kiedy wszedłem na boisko świeżo po kontuzji. Od niej chyba wszystko się zaczęło. Po tym spotkaniu stwierdzono, że jestem bez formy, chociaż sparingi oraz otwierająca sezon gra pucharowa z Gryfem wskazywały, że mogę liczyć na miejsce w podstawowej "jedenastce". Z perspektywy czasu żałuję, że na wieść o ofercie z Gdyni porzuciłem Opoczno. Kto jednak mógł wiedzieć? Mam żal, bo ściągnięto mnie do drużyny, w której tak naprawdę nie byłem chyba potrzebny.
- Może powiedziałeś coś złego?- Nic podobnego. Przecież mówiłem w "Głosie" o moim nowym motto: "Robić swoje i mniej gadać". Nie zamierzałem z nikim zadzierać.
star.
