Jan Białk nie wygrał 9. Międzynarodowego Biegu św. Dominika. 33-letni reprezentant Wejhera Wejherowo w przeszłości wygrywał tę imprezę trzykrotnie. Przed rywalizacją uliczkami gdańskiego starego miasta nie krył apetytu na czwarty sukces oraz ustanowienie rekordu trasy. Triumf sprzed nosa mistrzami Polski w maratonie sprzątnął Kenijczyk Clement Kipbor.
- Kenijczyk wygrał zasłużenie. A rekord? Mówiłem przed biegiem, że jeśli będzie sprzyjająca pogoda, to będę próbował go pobić. Mimo że nie udało mi się dokonać ani jednego, ani drugiego, myślę, że nie zawiodłem swoich sympatyków.
- Ten niepozorny Clement Kipbor pana zaskoczył?
- Kenijczcy zawsze są nieobliczalni. Podyktował mi trudne warunki, ale podjąłem rękawicę.
- Miał pan szansę na pokonanie czarnoskórego biegacza?
- Próbowałem go przytrzymać. Tempo od początku biegu było bardzo mocne, ale uderzenie otrzymałem z innej strony. Duża wilgotność powietrza uniemożliwiła mi przytrzymanie go przy sobie. Gdybym zdecydował się na takie ryzyko, możliwe, że w ogóle nie ukończyłbym tego biegu.
- Już w połowie dystansu było po walce. Przewaga Murzyna była znaczna, a co gorsza nie malała ani o metr.
- W pewnym momencie musiałem zwolnić, poczekać by grupa mnie doszła. Po krótkim odpoczyku spróbowałem jeszcze jednego ataku. Rywal uciekł mi jednak zbyt daleko i nie udało mi się go już dojść.
- Kiedy zdał pan sobie sprawę z tego, że nie wygra pan tego biegu?
- Do końca wierzyłem w zwycięstwo. Tym bardziej, że z wolna dystans nas dzielący zaczął maleć. Zauważyłem, że Kenijczyk pozdrawia publiczność, jest rozluźniony i robi sobie z biegu kabaret. W tym momencie pomyślałem, że przeliczył się z siłami i uda mi się go przechytrzyć. Niestety, rywal był dobrze przygotowany.
- Jest panu żal, że zajął pan tylko drugie miejsce?
- Nie. Cieszę się z tego. Byłem najlepszy z Polaków. Ten start na pewno zaliczę do udanych.
