Plebiscyt na najlepszego ligowca Trójmiasta 2018 roku.

Mikkel Bech

Klub: Energa Wybrzeże - żużel
Średnia ocena roczna: 4.49
Ur. 1994
Wzrost 187 cm

Do Wybrzeża Duńczyk trafił pod koniec sezonu 2017, aby wzmocnić rywalizację w zespole. Gdański klub skutecznie "reanimował" karierę żużlowca, któremu w wieku kilkunastu lat wróżono wielką przyszłość. Bech zaimponował nie tylko wynikami, ale i walecznością na torze, a także świetnym kontaktem z kibicami. Jazdę na żużlu sympatyczny Duńczyk łączył ponadto z pracą w firmie budowlanej u jednego ze swoich sponsorów. Odnalazł się w roli dobrego ducha drużyny i sezon 2018 rozpoczął jako kapitan Wybrzeża. W minionych rozgrywkach, w których klub zakończył sezon w I lidze poza play-off, pozostawał nieco w cieniu Mikkela Michelsena i Andersa Thomsena. Ci zapracowali sobie na transfery do klubów z ekstraligi i niewykluczone, że w tym roku to Bech będzie numerem jeden. Gdańscy kibice mocno wierzą nie tylko w jego umiejętności i profesjonalizm, ale i przywiązanie do klubu, czemu często daje wyraz po meczach oraz w mediach społecznościowych.

Piotr Stokowiec

Klub: Lechia Gdańsk
Średnia ocena roczna: 4.40
Ur. 1972

Jako jedyny otrzymał w minionym roku dwa tytuły Ligowca Miesiąca. Był najlepszy w sierpniu i grudniu. Tych wyróżnień mogło nie być, gdyż po nieudanym dla Polski mundialu trener Lechii Gdańsk był rozpatrywany jako kandydat na selekcjonera reprezentacji. Z biało-zielonymi związał się do 30 czerwca 2020 roku, a pracę podzielił na etapy. Pierwszy rozpoczął od trzech porażek, a drużyna niemal do końca poprzedniego sezonu walczyła o utrzymanie. Natomiast jesienią stała się już rewelacją rozgrywek. Rok skończyła na pozycji lidera, co nigdy wcześniej nie udało się Lechii w historii ekstraklasy, oraz z serią 12 meczów z rzędu bez przegranej. Szkoleniowiec zasłynął z twardej ręki. Odczuli ją najbardziej M.Paixao, Krasić i Peszko, którzy z roli liderów drużyny byli odsuwani od zespołu, jeśli tylko pojawił się cień niesubordynacji bądź nie pasowali do koncepcji szkoleniowca. Trener na co dzień wymaga lojalności, a na boisku konsekwencji, odpowiedzialności i agresywności.

Pavels Steinbors

Klub: Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 3.64
Ur. 1985
Wzrost 191 cm

Najlepszy Ligowiec Roku 2017 w Trójmieście nie spuszcza z tonu. Za minione 12 miesięcy znów ma najwyższą średnią not ze wszystkich ocenianych z Arki Gdynia. Tytuł Ligowca Miesiąca otrzymał za lipiec, gdy po raz drugi w karierze z żółto-niebieskimi sięgnął po Superpuchar Polski. W maju grał ponownie w finale Pucharu Polski. W ekstraklasie nie opuścił bramki w 64 kolejnych meczach. A ten rekord będzie jeszcze śrubowany, bo Pavels otrzymał nowy kontrakt do 30 czerwca 2020 roku z opcją przedłużenia na kolejny sezon. Przyznaje się do polskich korzeni, podobnie jak jego żona. Regularnie otrzymuje powołania do reprezentacji Łotwy, choć w niej jest jeszcze rezerwowym. Jego (nie tylko boiskowe) credo brzmi: "facet musi cały czas walczyć, by być facetem". W Gdyni jako ulubione miejsce wskazuje "Górkę" przy ul. Ejsmonda.

Piotr Nowakowski

Klub: Trefl Gdańsk
Średnia ocena roczna: 4.03
Ur. 1987
Wzrost 205 cm

2018 rok był dla środkowego Trefla (jak i reprezentacji Polski) bardzo udany. Przede wszystkim wrócił do formy po słabszych występach związanych z powrotem do gry po kontuzji. Do tego zdobył z gdańskim klubem brązowy medal mistrzostw Polski oraz Puchar Polski. We wrześniu po raz drugi w karierze został mistrzem świata z reprezentacją Polski. Po tym sukcesie wybraliśmy go Ligowcem Września w Trójmieście.

Marcin Lijewski

Klub: Energa Wybrzeże Gdańsk
Średnia ocena roczna: 4.25
Ur. 1977

Trener szczypiornistów Energi Wybrzeża na razie może tylko pomarzyć o tym, że jego podopieczni nawiążą do sukcesów sprzed dwóch dekad. Wówczas to sam u progu kariery sięgał w Gdańsku dwa razy po mistrzostwo kraju. "Lijek" konsekwentnie pracuje jednak nad rozwojem szczypiornistów czerwono-biało-niebieskich i nie zadowala się byle czym. To szkoleniowiec, który nawet po wygranych meczach potrafi otwarcie i konstruktywnie skrytykować zespół. Gdańszczanie nadal nieskutecznie próbują przebić się do czołówki PGNiG Superligi, ale konsekwentna Lijewskiego w końcu powinna przynieść efekty lepsze niż 8. miejsce na koniec poprzedniego sezonu. Warto przypomnieć, że trenujący pod jego okiem zawodnicy coraz częściej dostają powołania do pierwszej reprezentacji Polski.

Petr Polodna

Klub: Lotos PKH Gdańsk
Średnia ocena roczna: 3.71
Ur. 1982
Wzrost 177 cm

Doświadczony Czech do zespołu MH Automatyki dołączył w trakcie sezonu 2016-17 i szybko stał się jednym z liderów gdańskich hokeistów. "Poli" jest jednym z najsilniejszych punktów w ataku i jedną z najbardziej pozytywnych postaci w szatni. Jak mało kto potrafi dograć koledze krążek, aby znalazł się w dogodnej sytuacji strzeleckiej. Dlatego na swoim koncie ma wiele kluczowych podań. Minione rozgrywki zakończył z dorobkiem 16 bramek i aż 24 asyst, w 34 meczach ustępując jedynie Josefowi Vitkowi. Jego pomoc nie wystarczyła jednak, aby gdańszczanie znaleźli się w czołowej ósemce PHL. Także w obecnym sezonie Polodna przekroczył już 20 pkt. w klasyfikacji kanadyjskiej, a zespół wciąż bije się o play-off.

Dawid Banaszek

Klub: Arka Rugby
Średnia ocena roczna: 2.49
Ur. 1987
Wzrost 190 cm

W marcu na trwałe zapisał się w historii polskiego rugby i zdobył tytuł Ligowca Miesiąca. 223 punkty czynią go najskuteczniejszym rugbistą biało-czerwonych. Na ten wynik pracował przez 12 lat, w 36 meczach. Większość zdobyczy miała miejsce po karnych i z podwyższeń. Kopy są wizytówką popularnego "Szatana". W oficjalnym meczu potrafił celnie kopnąć między słupy z 55. metra, a na treningach ta sztuka udawała mu się nawet z 60 metrów. Zaczynał karierę w Orkanie Sochaczew, próbował sił we francuskich klubach, a największe klubowe sukcesy odnosił z Arką, w której debiutował w 2007 roku. Postawa "Buldogów" w dużej mierze zależy od dyspozycji łącznika ataku, gdyż to na pozycji numer "10" ostatnio najczęściej występuje. W ostatnich sezonach sport godzi z pracą i rozwijaniem firmy transportowej. Ważne wydarzenia życiowe ma zwyczaj dokumentować tatuażami.

Anna Makurat

Klub: VBW Arka Gdynia
Średnia ocena roczna: 4.07
Ur. 2000
Wzrost 181 cm

Jedna z najzdolniejszych - o ile nie najzdolniejsza - koszykarka młodego pokolenia w Polsce. Drugi sezon z rzędu odgrywa ważną rolę w składzie gdyńskiej drużyny koszykarek, pomimo iż 31 marca skończy dopiero 19 lat. Przez wiele osób związanych z żeńską koszykówką porównywana jest do jednej z najlepszych zawodniczek w historii naszego kraju, czyli Agnieszki Bibrzyckiej. W tym roku powinna sięgnąć po swój pierwszy medal w seniorskiej koszykówce. Do plebiscytu Ligowca Roku dostała się dzięki najwyższej średniej not wśród koszykarek i koszykarzy z Trójmiasta w 2018 roku.

Andrea Anastasi

Klub: Trefl Gdańsk
Średnia ocena roczna: 3.91
pierwszy trener
Ur. 1960
Wzrost 183 cm

Włoski szkoleniowiec prowadzi Trefla Gdańsk już piąty sezon z rzędu. Jest uznawany za jednego z najlepszych w swoim fachu. Udowadnia to z żółto-czarnymi. W klubie w ostatnich sezonach zastaje trudne sytuacje, z którymi musi się mierzyć i wychodzi z nich obronną ręką. W zeszłym sezonie zdobył z drużyną Puchar Polski oraz brązowy medal mistrzostw Polski. Został wybrany Ligowcem Lutego. Przypomnijmy, że wcześniej Anastasi wywalczył z Treflem wicemistrzostwo, Puchar i Superpuchar Polski – wszystko w 2015 roku.

Piotr Zeszutek

Klub: Ogniwo Sopot
Średnia ocena roczna: 3.83
Ur. 1991
Wzrost 186 cm

Kapitan Ogniwa Sopot i reprezentacji Polski tytuł Ligowca Listopada otrzymał po wywalczeniu z klubową drużyną drugiego z rzędu tytułu wicemistrza Polski. Jak na rugbowego lidera przystało, gra na pozycji numer 8. Poszedł w ślady ojca i dwóch braci, a potem przebił ich osiągnięcia. Na wypożyczeniu spróbował sił w angielskiej Premiership, w drużynie Harlequins Londyn. Jednak emigracji na stałe nie planuje, gdyż sport nie jest jego jedyną pasją. Lubi rapować. Rozwija zespół muzyczny EKU2, jest współorganizatorem corocznej imprezy charytatywnej Trójmiejski Szum. Próbował sił w telewizyjnym programie "Ugotowani", a nie wyklucza, że w przyszłości poprowadzi restaurację. Młodych adeptów do rugby próbuje pozyskiwać, organizując ferie i wakacje "z jajem". Przymierzył się też do polityki, startując w wyborach samorządowych. Na razie mandatu radnego Sopotu nie zdobył.