Nie ma potrzeby przypominać lipcowych deklaracji prezesa, szaleństwa z Wisłą w Pucharze Polski, prasowych pochwał polityki klubu na rynku transferowym. Bez względu na to piłkarska jesień w II lidze była dla nas fatalna. Trzynaste miejsce Arki i zdobycz 18 punktów to mniej niż mogliśmy przypuszczać w najczarniejszym scenariuszu. Całe szczęście, że w ostatniej kolejce Ruch nie pokonał Jagiellonii, bo wówczas strata do bezpiecznej lokaty wynosiłaby aż pięć "oczek". A wiosna będzie szalenie trudna, szczególnie początek.
Sytuację gdynian można porównać do tej z bardzo nerwowego sezonu 2001/02 (24 punkty po 23 jesiennych kolejkach), a także do kłopotów Lechii-Polonii z wcześniejszych edycji (28 pkt. w 23 grach oraz 19 pkt. w 19 meczach), z których jedna zakończyła się cudownym odratowaniem, a druga degradacją. Nikt w klubie ani żaden z kibiców nie dopuszcza myśli o spadku, my również, aczkolwiek - bądźmy szczerzy - bardziej wynika to ze słabości konkurentów niźli naszej opinii o talentach żółto-niebieskich. Opinii, która nie pasuje do tego co mamy na boisku i w tabeli. Sąsiedztwo takich tuzów jak Aluminium i KSZO jest uwłaczające dla takiego klubu jak
Arka. A dla faktu, że zdegradowane w czerwcu Tłoki są bogatsze o sześć punktów, już nie znajdujemy epitetu. Jeśli mamy się upierać, że w tym sezonie II liga jest silna i wyrównana jak nigdy dotąd, wcale nie wróży to dobrze naszej drużynie. Niezależnie od tego, kogo ściągnie
Piotr Mandrysz, ucieczka ze strefy barażowej będzie sukcesem.
Nowy szkoleniowiec nie zdążył odmienić drużyny, osiągnął nawet gorszy bilans niż jego poprzednik, choć piłkarze utrzymują, że jest w ich grze poprawa. Na razie nie punktowa, ale to ponoć prędzej czy później nastąpi. A jeśli nie, panowie!? Na
Marku Kuście ciąży odpowiedzialność za wątpliwe przygotowanie drużyny, co po czasie zdemaskowali sami arkowcy. Seryjne remisy i nieporadność w końcówkach spotkań wynikały z braku sił i filozofii Kusty, który powtarzał, że jeżeli nie można strzelić, to trzeba uważać, aby nie stracić. Żeby podjąć ryzyko, trzeba mieć jakieś atuty i odrobinę szaleństwa, a tego w Arce brak. Kusto zagubił się, a chyba najbardziej pognębiła go plaga kontuzji, która wybuchła po ciężkich przygotowaniach do wiosny i trwa do tej pory.
Z tego powodu Mandrysz stąpa po cienkiej linie, na razie dość chwiejnie, aczkolwiek wydaje się, że ma sporo czasu i zebrał wystarczającą wiedzę, aby naprawić błędy. Mimo wątłych osiągnięć (tylko jedno zwycięstwo) ma też kredyt zaufania u działaczy i kibiców. Media zaś, umęczone irytującą lakonicznością Kusty, patrzą na niego z nadzieją. Lekko tłumioną wszakże przez sygnały z głębi Polski, gdzie notowania pana Piotra stoją nisko. Jego angaż w Gdyni uznano za niespodziankę. Dwa kolejne spadki z ekstraklasy obciążyły go na tyle mocno, że gdyby nie Arka, Mandrysz do tej pory tkwiłby w bezrobociu.
Statystyki mówią o Arce prawie wszystko i, niestety, same smutne rzeczy. Futbol to dziedzina do bólu wymierna. Cieszy się kibic na dobrą grę, ale jeszcze bardziej na gole i zwycięstwa. W całym roku 2003 - pomimo rewolucji kadrowej w jego połowie - zespół zremisował 13 z 34 spotkań, a w 19 nie trafił do bramki przeciwnika! Wieje zgrozą. Arka nie ma charakteru, nie ma wyrazistego sznytu, o którym rok temu mówił
Jarosław Kotas. Kiedy gdyński walec stanął (29 kolejnych spotkań bez porażki u siebie, w tym 17 wygranych), kiedy liga rozpoznała, w jaki sposób grają arkowcy, nasz team stał się bezradny. Nagle przeobraził się w dostarczyciela punktów we własnym domu. Nie nastąpiła kontrreakcja, boiskowe koncepcje zostawały prawdopodobnie na tablicy w szatni. W edycji 2002/03, do 21. kolejki (po niej nastąpiło załamanie), Arka aż w siedmiu grach zdobywała gola na 1:0 nie później niż w 8 min. Jesienią najszybciej strzeliła bramkę dopiero w 24 min i akurat te trzy spotkania, w których prowadziła (Błękitni, KSZO, Polar, czyli outsiderzy!), kończyła sukcesem. Niemoc gdynian, zarówno mentalna, jak i piłkarska, z czasem przestała dziwić. Nie ujawnił się lider na murawie, nie ujawnił się poza nią. Z żadnych ust nie usłyszeliśmy słów, które mogłyby wstrząsnąć zespołem. Oficjalnie nie padło "Gramy jak frajerzy, do niczego się nie nadajemy". Notowaliśmy za to słowne wytrychy: pech, nieskuteczność, kontuzje, rywale murują bramkę, drobna poprawa, będzie lepiej, nie rozumiemy tego, mocna liga, słabe przygotowanie itd.
Arka jest słaba. Transfery - mimo obiecujących nazwisk - nie wypaliły. Pół roku wystarczy, aby umocnić się w tym zdaniu, które wiele osób głosiło już na starcie. Aklimatyzacja nowych twarzy trwała zbyt długo. Czy to z winy trenera, czy piłkarzy. Dwa gole dla napastnika w rundzie to tzw. margines błędu.
Tomasz Korynt mawia, że tyle razy piłka sama odbiłaby się od niego i wpadła do siatki.
Dorobek trenerów
Kusto 8
10 5-4
Mandrysz 8
8 7-8
Najlepsi strzelcy
Gregorek
2Kukulski
2Kułyk
2samobójcze
2AsystenciSmarzyński
2Toborek
2Remisy
ARKA 9
Ruch
9Łódzki KS
7Radomsko
7Najmniej goliARKA 13
KSZO
13
Aluminium
11
Błękitni
7
Najmniej zwycięstw
ARKA 3
Alumiunium
3
KSZO
3
Polar
3
Błękitni
0Najmniej punktów w domu
ARKA 11
Piast
11
KSZO
11
Błękitni
3
Początek wiosny
Zagłębie -
wyjazd
Jagiellonia -
wyjazd
Błękitni -
dom
Piast -
wyjazd
Cracovia -
dom
KSZO
- wyjazd
Kontuzjowani (liczba pauz)
Przed sezonem: Toborek, Siara, Kukulski, Bubnowicz, Wódkiewicz, Lizak.
W trakcie: Bubnowicz
(6), Serocki
(7), Ulanowski
(3), Kalkowski
(3), Gregorek
(3), Kukulski
(1), Kupcewicz
(4), Ł. Kozłowski
(6).
Nowi w ArcePiłkarze Arki zagrają dziś sparing z Unią Tczew. Piotr Mandrysz zamierza przetestować liczną grupę młodych piłkarzy, których zaprosiła gdyńska spółka. Mecz ma rozpocząć się o godzinie 16.00, ale do wczoraj nie było wiadomo na którym boisku GOSiR. Pod uwagę brano też sztuczną murawę AWFiS.
Lista zaproszonych: A. Bednarz (Cracovia), B. Grzelak (piłkarz Wisły Płock, ostatnio Unia Janikowo), Sawala (Amica II), Żak (Celtic Reda), Bartoszewicz, J. Bykowski (Olimpia Sztum), Kotwica (Wisła Tczew), Berlik (KP Sopot), Klawikowski (Radunia), Głuchowski, Gussmann (Arka II), Kijanka, Kołodziejski, Sierosławski (Arka U-19).
star.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
