Rozmowa z Małgorzatą Dydek
Długa nieobecność w Gdyni Małgorzaty Dydek zasiała sporo zwątpienia w umysłach kibiców, dziennikarzy, a także samych koszykarek
Lotosu. Wiadomo, że bez "Ptysia", to już nie jest ta sama drużyna.
- Nie wiem skąd brały się te różne kometarze. Nigdy nie miałam wątpliwości, że w tym sezonie znów będę grać w Lotosie - zauważyła 30-letnia środkowa po przyjeździe z wakacji spędzonych w Australii.
- Negocjacje w sprawie podpisania nowego kontraktu trwały zaledwie dwie minuty. Czy z tej umowy jesteś bardziej zadowolona aniżeli z tej sprzed roku?
- Przecież to jest prawie identyczna umowa! Cała afera wyniknęła z tego, że wypoczywałam, a nie przygotowywałam się z zespołem do sezonu. Kibice, a przede wszystkim dziennikarze, zaczęli dywagować, dlaczego jeszcze mnie nie ma. A ta moja dłuższa nieobecność została wcześniej ustalona z prezesem Mieczysławem Krawczykiem, a także z trenerem Krzysztofem Koziorowiczem. Dla nich na pewno nie była to niespodzianka. W tym roku przerwa między sezonami była mi bardzo potrzebna. Teraz ze zdwojoną energią mogę dołączyć do zespołu.
- Na tych wakacjach kontakt z tobą był bardzo utrudniony, by nie powiedzieć niemożliwy. Czy to nie była po trosze zagrywka marketingowa: "Nie ma mnie i teraz domyślajcie się, co ze mną się dzieje i co planuję"?
- Wakacje są od tego, by wypoczywać. Zapewne każdy, kto ma wakacje lub urlop, nie tęskni za sprawami, którymi zajmuje się na co dzień. Nie jestem wyjątkiem. Odcięłam się od wszystkich telefonów, co uważam za bardzo dobre posunięcie. Kontakt utrzymywałam jedynie z rodzicami. Nie jestem jednak w stanie przerwać ciągu domysłów i plotek. To jest ode mnie niezależne.
- No to na pierwsze danie jedna z plotek. Małgorzata Dydek wreszcie skorzystała z oferty jednego z klubów rosyjskich, najpewniej tego z Samary...
- Oferty z Rosji docierają do mnie niemal tradycyjnie. Są bardzo atrakcyjne finansowo, jednak pieniądze to dla mnie nie wszystko. Na Wybrzeżu mam dom, bliskich, znajomych, studiuję, zżyłam się z tym środowiskiem. A poza tym, chyba bałabym się grać tak długo w Rosji.
- Rosjanie są bardzo operatywni. Nie próbowali cię namierzyć wśród kangurów i krokodyli?
- Byłam nieosiągalna. No i chyba moja komórka nie miała tam zasięgu.
- Kilka tygodni temu Lotos bez ciebie w składzie grał w Sankt Petersburgu w finale Ligi Światowej. Gdybyś tam zagrała, to Puchar Świata byłby dzisiaj w gablocie mistrza Polski?
- Pytanie można odwrócić. Ciekawe, czy ze mną w składzie Lotos zaszedłby tak daleko...
- W dalszym ciągu jesteś porządanym towarem dla najsilniejszych klubów w Europie. Jesteś tylko człowiekiem. Jeśli pieniądze, to co mogłoby cię wyrwać z Gdyni?
- Dobry zespół.
- Po powrocie z wakacji zastałaś w Gdyni zupełnie inny team w porównaniu z tym, który żegnałaś wiosną. Jest lepszy czy gorszy od tamtej ekipy?
- Cieszy mnie przede wszystkim to, że jest to młody zespół, który na pewno będzie nieobliczalny. Po nabraniu niezbędnego doświadczenia w meczach o dużą stawkę, w Eurolidze może sprawić wiele niespodzianek. Równie dobrze możemy skończyć rozgrywki Euroligi na szarym końcu, jak i być czarnym koniem rywalizacji.
- Jak będzie grał?
- Ten zespół ma dużo energii. Widać, że będziemy grały znacznie szybszą koszykówkę. Mamy zawodniczki bardzo dobrze biegające do szybkiego ataku, a także takie, które świetnie rzucają z obwodu. Wszystko będzie zależało od tego, jak będziemy rozgrywać pojedyncze akcje.
- Obwód jest silny, ale pod koszem tylko ty i młodość. Czy od Eweliny Kobryn czy Aleksandry Chomać oczekujesz dużej pomocy, czy też zostawiasz sobie pewien margines bezpieczeństwa na ich błędy?
- Ja też kiedyś byłam młodą zawodniczką. W pewnym momencie, w wieku 18 lat, grając w Olimpii Poznań, musiałam wyjść i stanowić o obliczu zespołu. Bez kompletnego doświadczenia w Europie. Błyszczy się w jednych akcjach, a popełnia błędy w innych. Tym bardziej widoczne będzie tu o młodych koleżanek. Nierówna forma, to znak firmowy większości zawodniczek młodego pokolenia. Chomać i Kobryn, a także Tania Troina, gdy będzie grać na pozycji silnej skrzydłowej, są bardzo przydatne dla zespołu. Na razie brakuje im doświadczenia, ale na pewno w tym sezonie zdobędą je.
- Ale przecież przy takiej gwieździe jak ty mogą nie rozwinąć skrzydeł, tylko usunąć się w cień...
- Wszystkie zawodniczki, z którymi grałam na pozycji numer 4, a na początku była to Ilona Mądra, potem Jurgita Streimykyte, Elen Szakirowa, czy Chasity Melvin, bardzo chwaliły sobie współpracę ze mną. Zazwyczaj wyglądało to tak, że ja ściągałam na siebie dwie rywalki, dzięki czemu one pozostawały same. Mam nadzieję, że teraz będzie tak samo. Oby koleżanki wykorzystywały te sytuacje.
Krystian Gojtowski
