Obrońcy tytułu mistrzów Polski, koszykarze Asseco Prokomu już w piątek wrócą do rywalizacji w polskiej ekstraklasie. Ekipa z Gdyni praktycznie wcale już nie przypomina drużyny, która przed rokiem pokonała w finale play-off PGE Turów. Zmniejszył się budżet, nastąpiły zasadnicze zmiany w kadrze, a na ławce trenerskiej nie ma już Tomasa Pacesasa. W piątek o godzinie 19.00 w hali przy ul. Górskiego stawi się Anwil Włocławek.
Relacja LIVE
-
ANWIL
24 lutego 2012, godz. 19:00
Przypomnijmy, że gdynianie na mocy decyzji władz polskiej koszykówki zostali zwolnieni z pierwszego etapu sezonu zasadniczego. W drugim etapie złoci medaliści sprzed roku dołączą do pięciu najlepszych ekip z pierwszej fazy. O miejscu w tabeli decydować będzie przede wszystkim stosunek zdobytych punktów do rozegranych spotkań. Przy przyjęciu takich założeń tabela drugiego etapu ligi, dla grupy 1-6, na starcie rywalizacji wygląda następująco:
Tabela drugiego etapu TBL, grupa 1-6
(kolejno: mecze, zwycięstwa, porażki, bilans, punkty/mecze)
1. Trefl Sopot 24 19 5 2004:1769 1.792
2. PGE Turów Zgorzelec 24 17 7 1940:1667 1.708
3. Energa Czarni Słupsk 24 17 7 1892:1723 1.708
4. Anwil Włocławek 24 17 7 1937:1826 1.708
5. Zastal Zielona Góra 24 15 9 1957:1829 1.625
6. Asseco Prokom Gdynia 0 0 0 0:0 -
Jak już wspomnieliśmy gdynianie przystępują do rozgrywek w Polsce w diametralnie wręcz zmienionym składzie w porównaniu do minionego sezonu. Zmiany, polegające jednak głównie na ubytkach w zespole następowały jeszcze w trakcie bieżącego sezonu. Na jego starcie kadra Asseco Prokomu Gdynia
prezentowała się następująco.
W ostatnich dniach do dymisji podał się dotychczasowy trener
Tomas Pacesas. Drużynę prowadzić będzie jego dotychczasowy asystent
Andrzej Adamek. Wiadomo, że zmiany dotyczące gdyńskiego klubu w dalszym ciągu postępują. Funkcję i zadania dyrektora sportowego spełniać ma
Walter Jeklin.
Nie wiadomo, czy trener Andrzej Adamek poprowadzi zespół do końca rozgrywek, czy będzie pełnił funkcję tymczasowo. Jak zaznaczył w rozmowie z naszym portalem wszystko wyjaśni się już w najbliższym czasie.
- Jestem jeszcze przed rozmową z władzami klubu, wszystko jednak powinno wyjaśnić się już wkrótce - powiedział nam trener.
Następca Pacesasa pewny jest jednego, jego ekipa ma wielki charakter.
- Nie ma mowy o jakimś kryzysie morale, nie raz w tym sezonie udowadnialiśmy swoją waleczność i charakter. Mimo teoretycznie słabszego składu, w wielu meczach z teoretycznie o wiele silniejszymi drużynami walczyliśmy do ostatnich sekund, to były mecze na styku, przegrywaliśmy minimalnie. Potrafimy walczyć i pokazujemy to na parkiecie - powiedział trener Adamek.
Szkoleniowiec gdynian podkreśla, że najbliższy przeciwnik Asseco Prokomu to ekipa bardzo wyrównana.
- Na rozegraniu mamy Krzysztofa Szubargę, jest Lorinza Harrington, z bogatą przeszłością w NBA, który gdy do nas przychodził miał lepsze osiągnięcia niż Qyntel Woods, Anwil ma też na rozegraniu doświadczonego Allena. Do tego trzeba dodać Dardana Berishę i Edwardsa, kolejnego gracza z przeszłością w NBA. To silny i kompletny zespół, na pewno czeka nas ciężki mecz - ocenił trener mistrzów Polski.
W jego ocenie do zespołów z pierwszej szóstki przed fazą play-off dołączą Śląsk i AZS Koszalin.
- Z dalszym typowaniem trzeba się jeszcze wstrzymać do czasu ostatecznego ustalenia składów poszczególnych ekip. Dużym osłabieniem może być odejście ze Śląska Calhouna. Do Zastalu wraca Lawal, nie wiadomo, jakie kroki kadrowe poczynią inne zespoły - dodał gdyński szkoleniowiec, któr4y zapytany - czy takie zmiany nastąpią też w Gdyni, uzależnił je od najbliższych rozmów z władzami Asseco Prokomu.
W chwili obecnej kadra gdynian przedstawia się następująco:(kolejno: numer, imię, nazwisko, kraj, data urodzenia, pozycja na boisku. W nawiasach osiągnięcia w Eurolidze (E) i Lidze VTB (VTB) mecze, średnia ilość minut, punktów, zbiórek i asyst)10.Jerel Blassingame (USA) 12.09.1981. 175 cm 1 (E: 10; 21,21; 5,4; 2,1; 4,5 VTB: 13; 25,29; 11,6; 2,9; 4,9)
44. Quinton Day (USA) 23.09.1984 184 cm 1(VTB: 1; 9,54; 4; 1; 1)
12. Fiodor Dmitriew (Rosja) 19.11.1984 203 cm 4(E: 10; 7,24; 0,9; 1,0; 0,5 VTB: 12; 9,25; 1,5; 1,5; 0,4)
15. Przemysław Frasunkiewicz (Polska) 8.1.1979 202 cm 3-4(E: 8; 14,38; 2,3; 1,1; 0,8 VTB: 12; 16,26; 3,9; 1,4; 0,6)
34. Adam Hrycaniuk (Polska) 15.3.1984 206 cm 4-5(E: 10; 20,43; 6,0; 4,7; 0,6 VTB: 13; 22,57; 7,2; 6,0; 0,7)
24.Michael Kuebler (USA) 24.7.1982 192 cm 2(E: 8; 7,06; 2,9; 0,4; 0,1 VTB: 10; 10,05; 3,7; 1,3; 0,6)
16.Adam Łapeta (Polska) 9.11.1987 217 cm 5(E: 10; 20,34; 4,7; 4,3; 0,3 VTB: 13; 17,34; 5,4; 3,6; 0,2)
11.Donatas Motiejunas (Litwa) 20.9. 1990 213 cm 4(E: 10; 31,29; 12,5; 7,9; 0,9 VTB: 13; 26,51; 13,5; 7,5; 0,6)
9. Łukasz Seweryn (Polska) 26.10.1982 195 cm 2-3(E: 10; 14,42; 5,2; 0,7; 0,2 VTB: 12; 15,33; 5,8; 0,5; 0,5)
6.Sławomir Sikora (Polska) 2.4. 1986 194 cm 2-3(E: 1; 1,59; 0,0; 0,0; 0,0)
20.Piotr Szczotka (Polska) 17.6.1981 196 cm 3-4(E: 10; 16,23; 2,6; 1,8; 1,1 VTB: 13; 17,03; 4,3; 3,5; 0,9)
8.Robert Witka (Polska) 27.07.1981 205 cm 4(VTB: 2; 8,59; 3; 2; 0)
17.Przemysław Zamojski (Polska) 16.12.1986 193 cm 2-3(E: 10; 18,12; 5,7; 1,6; 0,3 VTB: 13; 15,49; 4,0; 1,6; 0,8)
W minionych sezonach gdynianie mogli czuć się niemal pewnymi faworytami do złotych medali, tacy gracze jak
David Logan,
Daniel Ewing,
Ronald Burrell,
Qyntel Woods czy
Ratko Varda wyraźnie odstawali poziomem od rywali z polskiej ekstraklasy.
Nie oznacza to jednak, ze obecna ekipę z Gdyni trzeba skazywać od razu na porażkę, przykładowe zestawienie: Blassingame, Zamojski, Szczotka, Motiejunas, Hrycaniuk również stać na wiele a dotychczasowe wyniki mistrzów Polski mogą być "zafałszowane" przez to, że rywalizowali z ekipami nierzadko znacznie silniejszymi niż te grające w TBL.
Porównajmy teoretyczną siłę Asseco Prokomu z innymi zespołami z pierwszej "szóstki".
Pozycja nr 1 (rozgrywający)Tu w zespole gdyńskim mamy
Jerela Blassingame'a i
Quintona Day'a. Pierwszy z nich jest jednym z liderów zespołu mistrzów Polski, jednak przytrafiają mu się czasami słabsze zawody, nie gra tak równo i pewnie jak choćby
Łukasz Koszarek w Treflu Sopot. Nie wiadomo też jak spisywał się będzie Day. Amerykanin zna polską ligę, w zespołach, w których grał odgrywał wiodąca rolę, ale pamiętajmy, że były to zespoły broniące się przed spadkiem a nie walczące o najwyższe cele.
Jeśli chodzi o rywali to wspominaliśmy już o podstawowym rozgrywającym Trefla, który sprawia lepsze wrażenie niż gdynianie, jednak nie ma już tak dobrego zmiennika.
Vonteego Cummings mimo ogromnego doświadczenia nie zachwyca. Najbliższy przeciwnik gdynian, czyli Anwil na rozegraniu ma
Krzysztofa Szubargę, który przed rokiem w Gdyni był lepszy niż Blassingame grający w Słupsku, innego świetnie znanego w Gdyni gracza czyli
Lorinzę Harringtona i
Johna Allena. Pierwszy potrafi rozegrać akcję i rzucić dwaj pozostali raczej ograniczają się do rozgrywania, jednak czynią to bardzo dobrze taktycznie. Teoretycznie więc na tej pozycji mają więcej atutów niż gdynianie.
Zastal na "jedynce" to jedna z największych gwiazd TBL czyli
Walter Hodge. Portorykańczyka można jednak zatrzymać a przynajmniej opóźnić jego dobre wejście w mecz co pokazali sopocianie w finale Pucharu Polski. Turów to z kolei szybki
Ronald Moore i uspokajający grę
Giedrius Gustas, ta dwójka jest jednak zdecydowanie do ogrania przez gdynian. Wreszcie Energa Czarni posiadają na tej pozycji kilku solidnych combo-guardów,
Stanleya Burrella,
Darnella Hinsona i
Mantasa Cesnauskisa, plusem dla Asseco Prokomu jest europejskie doświadczenie Blassingame'a.
Pozycja nr 2 (rzucający obrońca)Tu w Gdyni najczęściej widzimy
Przemysława Zamojskiego i
Michaela Kueblera. Pierwszy to talent, którego rozwój zahamowany został przez groźne kontuzje, a który gra w tym sezonie nierówno. Kuebler natomiast jeszcze w zeszłym sezonie nie odgrywał zbyt wielkiej roku w Turowie, który gdynianie ograli w finale ligi.
Spośród innych zespołów najsilniejszą "dwójkę" ma Trefl. Tutaj grają:
Łukasz Wiśniewski,
Adam Waczyński i może też zagrać
Jermaine Mallett. W Anwilu praktycznie liczy się tylko chimeryczny
Dardan Berisha. Zastal nie olśniewa również ilością "dwójek" (
Kamil Chanas), w Czarnych zagrać na tej pozycji może cała trójka wymienionych wcześniej rozgrywających i przeżywający słabszy sezon
Paweł Kikowski zaś Turów ma
Davida Jacksona, który raczej chyba woli grać jako "trójka" oraz
Michała Chylińskiego i
Michała Jankowskiego. Tu więc oprócz wyraźnie wyróżniających się sopocian raczej siły są wyrównane.
Pozycja nr 3 (niski skrzydłowy)W Gdyni mamy tutaj
Piotra Szczotkę który również może zagrać jako "czwórka" i który chyba nieco zawodzi, biorąc jego już kilkuletnie ogrywanie się w Eurolidze a także
Przemysława Frasunkiewicza i
Łukasza Seweryna, których największa bronią wydają się rzuty dystansowe.
W Treflu grają tu wspomniani już Waczyński i Mallett a w razie potrzeby również
Marcin Stefański gracz dobrze wywiązujący się z zadań defensywnych. W Anwilu zobaczyć można w tym miejscu
Łukasza Majewskiego i
Lawrence Kinnarda. Bardzo silną formację w tej części parkietu ma Turów. Trener
Jacek Winnicki może skorzystać m.in. z
Konrada Wysockiego (który jednak często ma problemy z faulami) ale potrafiącego skutecznie zagrać spod kosza i z dystansu wspomnianego już
Davida Jacksona i
Artura Mielczarka. W Słupsku natomiast grają:
Krzyszof Roszyk, również były gracz Asseco Prokomu, gracz dobry w defensywie, który potrafi jednym rzutem przesądzić losy meczu (vide mecz Czarnych Treflem) a także
Wojciech Osiński i
Patryk Przyborowski, trójką może być także
Zbigniew Białek.
Pozycja nr 4 (silny skrzydłowy)Donatas Motiejunas, porównywany już przez nas niegdyś do Darcy Warda z żużlowej ekipy Lotosu Wybrzeża, tak jak Australijczyk jest największą gwiazdą gdynian. Praktycznie jedynym, który pozostał w składzie a który nawiązuje do plejady gwiazd grających w Asseco Prokomie w minionych latach. Jednak w odróżnieniu od Australijczyka, który imponował stabilną formą Litwin przeżywa od czasu do czasu wahania. Wsparcia niestety nie ma najlepszego,
Fiodor Dmitriew zawodzi na całej linii a
Robert Witka wraca po ciężkiej kontuzji i jego forma jest niewiadomą.
Jedno jest pewne pasjonująco zapowiada się pojedynek Motiejunasa z
Filipem Dylewiczem. To dwie najlepsze "czwórki" w lidze. Motiejunas będzie próbował zapewne "wyciągnąć Dyla" na obwód, zaskakiwać rywala "trójkami", przewagą sopocianina z pewnością będzie doświadczenie i stabilny, wysoki poziom, który prezentuje. Bardzo silne "czwórki" ma również Turów w postaci
Daniela Kickerta, który gra zarówno jako center jak razi rzutami dystansowymi oraz
Aaron Cel. Pozostałe ekipy nie mają aż tak wybitnych graczy. W Zastalu jest
Uros Mirković, którego największym sukcesem jest brązowy medal zdobyty wspólnie z Polpharmą Starogard Gdański. We Włocławku mamy
Seida Hajricia zaś w Słupsku Zbigniewa Białka i
Pawła Leończyka, graczy solidnych ale nie tej klasy co Motiejunas.
Pozycja nr 5 (środkowy)Adam Hrycaniuk i
Adam Łapeta, pierwszy zagrał najlepiej w sezonie podczas ... mistrzostw Europy, drugi czyni stałe postępy ale są one zbyt małe w stosunku do oczekiwań. Generalnie fani klubu z Gdyni liczą zapewne, że w lidze zaprocentuje ogranie tej dwójki w Europie. W "międzynarodowej" części sezonu gdynian obydwaj Adamowie "osieroceni" przez Vardę raczej nie dźwignęli ciężaru oczekiwań.
W lidze czeka ich niezwykle ciężka przeprawa ze środkowym Zastalu
Gani Lawalem, który wrócił do Zielonej Góry i poważnie kandydował będzie do miana najlepszego centra ligi. W Sopocie gra drugi chyba najlepszy center ligi czyli
John Turek a kiedy do formy dojdzie
Saulius Kuzminskas będzie to para bardzo silna. Turów ma wspomnianego już Kickerta,
Dallasa Lauderdale'a który jednak poza efektownymi wsadami nie jest zbyt efektywnym graczem oraz
Johna Edwardsa, jak go ograć pokazali przed niespełna tygodniem sopocianie. We Włocławku na tej pozycji gra inny Edwards, Corsley z przeszłością w NBA. W Słupsku są solidni
Scott Morrison i
David Weaver jednak centrzy tych trzech ostatnich klubów nie powinni sprawiać problemów graczom z Euroligi.
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
