Ligowiec Roku 2023. Rekomendacje ekspertów część 1. Głosuj do 28 stycznia

Czym bliżej ostatecznych rozstrzygnięć w 12. Plebiscycie Trojmiasto.pl na Najlepszego Ligowca 2023 Roku w Trójmieście, tym coraz bardziej zacięta rywalizacja o każde miejsce. W tym tygodniu już kilka razy dochodziło do zmiany na pozycji lidera. Głosowanie trwać będzie do północy 28 stycznia. Po cyklu wywiadów z kandydatami do tytułu, zamieszczamy rekomendacje ekspertów. Poniżej opinie na temat sportowców, którzy plasowali się na półmetku na miejscach 4-7. Wsparcia udzielili: Mariusz Jurkiewicz, Marcin Stefański, Karol Czyż. Natomiast w sobotę, 27 stycznia zaprezentujemy dotychczas czołową "trójkę".

GŁOSUJ




Nejc to świetny, twardo grający zawodnik. Gdy tylko pojawił się w Gdańsku, to odcisnął swoje piętno na drużynie. To w jaki sposób grał, z zaciętością, twardością, spowodowało, że tym pociągnął za sobą innych zawodników. Ponadto jest bardzo lubiany i szanowany przez pozostałych zawodników.

Choć znakomicie radzi sobie w obronie to pokazuje także swój talent do gry ofensywnej. W pewnym momencie zaczęliśmy coraz śmielej stawiać na niego w ataku i widać było, że złapał na tyle dobry kontakt z pozostałymi zawodnikami, że otrzymywał podania, zaczął być skuteczny i widać było, że drzemie w nim duży potencjał, który może wyciągnąć zespół na jeszcze wyższy poziom.

12. Plebiscyt Trojmiasto.pl na Najlepszego Ligowca Roku 2023. Kolejność na półmetku i zasady głosowania do północy 28 stycznia

Nejc należy do grona najbardziej doświadczonych zawodników, a co za tym idzie, jest liderem Wybrzeża. Nie jest to jednak osoba, której jest pełno wszędzie i musi on zaznaczyć swoją obecność w każdym momencie. Jest na tyle dojrzałym człowiekiem, że wie, w jakim momencie i jak ma się odezwać. To powoduje, że kiedy Nejc mówi, to wszyscy go słuchają. Na dodatek robi to w tak wyważony sposób, że rzeczy, które mówi, trafiają do odbiorców.

Z ciekawostek dodam, że Nejc bardzo szybko nauczył się języka polskiego. Widać było, że bardzo zależało mu na tym, by komunikować się w szatni z zawodnikami bez większych problemów. To świadczy o nim, jako dojrzałym zawodniku, człowieku, ale i członku drużyny.





Jarosław Zyskowski to czołowy koszykarz nie tylko Trefla Sopot, ale i reprezentacji Polski. Jego bardzo duży potencjał ofensywny w połączeniu z warunkami fizycznymi sprawiają, że jest bardzo dobrym graczem. Ma wszelkie predyspozycje, aby przez długi czas swojej kariery grać na wysokim poziomie. Myślę, że stać go na to, ale jest w takim wieku, że musi dbać o siebie i myśleć o perspektywie kolejnych lat.

Nieczęsto się zdarza, abyśmy mieli sportowców, którzy w naszym kraju zdobyli wszystko, co jest do zdobycia. Natomiast Jarek w swojej gablocie ma naszym kraju zdobył już wszystko: mistrzostwo, Puchar i Superpuchar Polski. Czy może więcej? Może, bo Trefl stać na to, aby zdobywać kolejne trofea. Charakterystyka klubu z Sopotu już taka jest. Wielu tu było najlepszych i walczących koszykarzy. Oby było ich jak najwięcej. Cieszę się, że Jarek jest jednym z nich.

Wywiady z kandydatami do tytułu Najlepszego Ligowca Roku 2023 w Trójmieście

• Nejc Zmavc, piłkarz ręczny Energi Wybrzeża Gdańsk: Polska musi uzbroić się w cierpliwość

• Dwayne Burrows, rugbista Ogniwa Sopot: Jestem szczęściarzem

• Karol Czubak, piłkarz Arki Gdynia: Realne szanse na awans do ekstraklasy z 1. miejsca

• Jarosław Zyskowski, koszykarz Trefla Sopot: Staram się zdobyć to, co jest do zdobycia

• Mikołaj Sawicki, siatkarz Trefla Gdańsk: Zmieniłem się jako siatkarz i człowiek

• Grzegorz Buczek, rugbista Lechii Gdańsk: Całe życie w jednym klubie

• Nicolai Klindt, żużlowiec Energi Wybrzeża Gdańsk: Przyciągnąć zainteresowanie ekstraligi

Nie ulega wątpliwości, że bramki, które zdobywa Karol, a przede wszystkim ich ilość, sprawiają, że wkracza na wyższy poziom. Nie jest to typ zawodnika przebojowego, ale umie się znaleźć pod bramką, a dzięki sprytowi i dobremu zachowaniu potrafi posłać piłkę i w sytuacjach, w których nie każdy by zdobył gola. Na pewno, aby tak grać to trzeba mieć to coś od Boga, ale przede wszystkim liczy się praca, trening spokojna głowa, dochodzenie do oczekiwań związanych ze zdobywanie bramek bez większego stresu i napięcia. Aby być skutecznym, trzeba mieć pewien luz pod bramką przeciwnika.

Wiem, że Czubak jest zaraz za mną na historycznej liście piłkarzy, którzy strzeli największą liczbę goli dla Arki. Życzę mu, aby strzelał dalej i... jak najszybciej mnie wyprzedził, a przede wszystkim, aby zaczął zdobywać bramki w ekstraklasie. Z różnych względów trudno bowiem porównywać te gole, które ja zdobywałem przed 40 laty z obecnymi Karola. Doceniam to, że strzelił 21 goli w poprzednim sezonie w 1. Lidze, bo to pokazuje, że to zawodnik perspektywiczny, z potencjałem. Jednak zawsze najbardziej liczą się gole w najwyższej klasie rozgrywek, czy te, które pozwalają drużynie osiągnąć istotne sukcesy.



Dlatego uważam, że Czubak powinien najpierw spróbować sił w ekstraklasie, i mam nadzieję, że osiągnie to z Arką, a nie decydować się na zagraniczny transfer. Zbyt wielu młodych piłkarzy wyjeżdżało za wcześnie i nie do końca mogli mówić, że kończyło się to powodzeniem. Żeby tam się przebić się, trzeba być naprawdę wybitnym piłkarzem.

Dla Karola naturalnym krokiem w rozwoju byłaby właśnie gra w ekstraklasie. Już teraz uważam jego, oraz Karola Kobackiego, za czołowe postaci w obecnej Arce. I nie uważam wcale, że za wszelką cenę musi zacząć strzelać gole z rzutów karnych. To wcale nie musi być domena napastnika, a na pewno nie sprawia, że jest on mniej wartościowym napastnikiem. Ja na przykład kiedyś przy karnym się "poślizgnąłem" i później już się za to nie brałem. Nie musiałem tym bardziej, gdyż w Arce miałem takich fachowców i specjalistów od "11' jak: Janusz Kupcewicz czy tadek Krystyniak.





Dwayne to zawodnik nietuzinkowy, co wielokrotnie udowadniał na boisku. Jest bardzo mocny, sprawny, szybki i przez to bardzo trudny do zatrzymania przez przeciwników. Posiada również ogromną wiedzę na temat rugby, gdyż wychował się w kraju, w którym ta dyscyplina jest na piedestale. W Nowej Zelandii rugby wszyscy mają niemal we krwi, są z nią od dziecka.

Tą wiedzą i umiejętnościami Burrows dzieli się z młodszymi kolegami z Ogniwa. I nie przeszkadza mu w tym to, że na co dzień jest człowiekiem raczej cichym i wycofanym, bardzo skromnym. W sopockiej szatni to ze wszech miar pozytywna postać. Jest też wrażliwy, nie robi nic na pokaz, nie popisuje się. Bardzo szanuje tradycje kraju, z którego pochodzi. Na przykład cały czas podkreśla, że słynny taniec haka to jest coś wyjątkowego, przypisanego do nadzwyczajnych okazji.



Dwayne bardzo dobrze zaadoptował się do życia w Polsce. Ma kartę stałego pobytu. Grę w rugby łączy z pracą w dziale informatycznym. Stara się uczyć języka polskiego, choć podkreśla, że to trudna sprawa. Opanował go w stopniu komunikacyjnym i cieszy się, ze w naszym kraju już praktycznie przez przeszkód można pomóc sobie angielskim.

Jest z nami od 2018 roku. Do przyjazdu do Ogniwa skutecznie namawiał go nasz były rugbista Craig Bachurzewski. Panowie grali wspólnie w Szkocji. Bardzo nam pomógł w zdobywaniu ostatnich sukcesów, z dwoma tytułami mistrza Polski włącznie. Nie słyszałem, aby chciał nas opuścić. Stało się to dotychczas tylko raz, gdy wyjechał do ojczyzny na urlop, a gdy wybuchła pandemia, to był kłopot, aby mógł do nas wrócić. Jednak udało się. Jest z nami i zachęcam wszystkich do głosowania na niego w plebiscycie, gdyż w pełni na to zasługuje swoją postawą tak na boisku jak i poza nim.



Notowali: