Podsumowujemy piłkarski rok 2003, mimo że nie bardzo jest co wspominać. Sam zapamiętam z niego pucharowy mecz Arki z Wisłą oraz wiosnę Gryfa, dwa wydarzenia nie do powtórzenia przez dziesięć lat.
Piłka ligowa - niekoniecznie obraz nędzy (jest w końcu Prokom), ale rozpaczy już tak. W juniorach cienko. Ani najlepsze drużyny klubowe -
Bałtyk i Arka - ani żadna z czterech reprezentacji okręgu nie zwieńczyły sezonu sukcesem na arenie ogólnopolskiej. Słowem - zero. I będzie jeszcze gorzej.
Z tą świadomością zacznijmy coś robić już dziś. Żeby mieć siłę, gdy znajdziemy oparcie dla nóg na samym dnie. Po pierwsze i ostatnie - dajmy grać młodzieży!
Trójmiasto pozostaje fabryką kandydatów na piłkarzy, zarazem nie oferuje im szans na zrealizowanie się. Bez tego wieloletni, oparty na wyczynie cykl szkoleniowy nie ma sensu. W latach 1992-98 wyjechało stąd do ekstraklasy prawie czterdziestu młodzieńców. Od 1999 roku nie zanotowaliśmy nawet ćwiartki tego, karierę robią jedynie Mila i Mazurkiewicz. Był czas, że luki po gwiazdach wypełniali sławni repatrianci (oprócz nieśmiertelnych Grembockiego i Cybulskiego wszyscy dali sobie już spokój) oraz miejscowi, dotąd gracze drugoplanowi. I jakoś piłeczka się kręciła. Ostatkiem kasy, która płynęła do klubów.
Zaplecze (rezerwy) pozostałe po zawodowych Arce, Bałtyku,
Lechii, Polonii czy Pomezanii rozpierzchło się po regionie zyskując fałszywą markę towaru ze znakiem jakości. Dziś w cenie są postacie ignorowane przez fachowców w połowie lat 90. Ich wizytówką, wykluczając wyjątki (Kaczmarek, Matuk, Pawłuszek), są występy w II lidze i spadki z niej. Co będzie, kiedy i oni się zestarzeją? Albo porzucą granie dla pracy zawodowej. Co będzie? Kto wejdzie na ich miejsce?
19-letni juniorzy - pozorni mężczyźni - bujający się w lidze Pomorze? Czy ich starsi koledzy z doświadczeniem nabywanym na czwartoligowej ławce rezerwowych i częściej zimą podczas sezonu na futsal. To pytania retoryczne. Przecież nikogo innego nie będzie pod ręką. To kwestia dwóch-trzech lat. W największych klubach już przepadły całe roczniki. Źle szkolone czy zlekceważone? Nie straćmy następnych. Zapanujmy nad tym. Weźmy na siebie odpowiedzialność. Grembocki nie może umrzeć na boisku.
Stanisław Rajewicz
Portal trojmiasto.pl nie ponosi odpowiedzialności za treść opinii. 
